فخری نیکزاد، یکی از گویندگان معروف رادیو و تلویزیون ایران پیش از انقلاب، در روز جمعه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ درگذشت. نیکزاد در برنامه موسیقی گل ها با هنرمندان به نام آواز ایرانی مانند استاد شجریان، غلامحسین بنان، ادیب خوانساری و حسین قوامی همکاری کرده بود. علت مرگ او ناشی از بیماری مزمن و آلزایمر اعلام شده است.
وی در کنار گویندگان دیگری مانند، آذر پژوهش، روشنک و شماری دیگر از هنرمندان، با صدایی پرقدرت و توانا برنامه‌هایی از جمله گلهای تازه،گلهای رنگارنگ و… اشعار شاعران ایرانی را پیش از آوازخوانان، اجرا می‌کردند.
بیوگرافی فخری نیکزاد
فخری نیکزاد متولد دوم مرداد ۱۳۲۰ در تهران بود. نیکزاد کار گویندگی در رادیو را از سال ۱۳۴۷ آغاز کرد و پس از پیروزی انقلاب با جلوگیری ازفعالیت‌اش در تلویزیون، از ادامه کار در رادیو و تلویزیون بازماند.
وی در مورد آغاز فعالیت گویندگی خود گفته بود: «قبل از نوروز سال ۴۷ به رادیو و تلویزیون تقاضا دادم. درآن زمان در دوبلاژ بودم. تقی روحانی صدایم را در رادیو تست کرد و گفت که خبر می‌دهیم و در تلویزیون هم صدا و تصویر گرفتند که شعرخوانی بود. چند قطعه شعر دادند که بخوانم، وقتی از استودیو بیرون آمدم، فرح اندوز اولین کسی بود، که مراتشویق کرد.
منتظر جوابشان بودم که یک روز تقی روحانی زنگ زد و گفت: قبول شدی و هفته دیگر به سرِ کار بیا. یک روز که پای تلویزیون نشسته بودم دیدم که برنامه‌های آزمایشی مرا از تلویزیون پخش می‌کنند، یعنی آنقدر خوب شده بود که برای نوروز پخش کردند، بلافاصله از تلویزیون زنگ زده شد که قبول شدم»
او گویندگی را در برنامه تلویزیونی شهر آفتاب با معرفی کتاب آغاز کرد. سپس در برنامهٔ هفت شهر عشق که اختصاص به شعر و موسیقی عرفانی داشته، کار گویندگی را برعهده گرفت. وی با ادغام رادیو و تلویزیون در یکدیگر، به دعوت هوشنگ ابتهاج به همکاری با برنامهٔ گلهای تازه، که جایگزین گلهای پیرنیا شده بود، می‌پردازد و این همکاری تا پایان کار گلها ادامه می‌یابد.
او گفته بود: «با اولین خواننده ای که برنامه را اجرا کردیم، شجریان بود. این برنامه سال ها ادامه پیدا کرد، تا اینکه ۳ تا ۴ سال قبل از انقلاب نادر نادرپور در رادیو و تلویزیون آمد و گروه ادب امروز را بنیان کرد که اشعار شعرای معاصر بود. برنامه های مختلفی بود و علاوه بر آنها من تمام برنامه های مخصوص تلویزیون از جمله اعیاد اعم از مذهبی و غیر مذهبی، برنامه های ویژه ۴ آبان، نوروز، جشن سده را اجرا میکردم.»
فخری نیکزاد در سال ۱۳۶۲ جلای وطن کرد و ایران را به مقصد اروپا ترک کرد. حاصل زندگی هنری وی در این دوران، حضور در برخی از برنامه‌های ادبی و فرهنگی در شبکه‌های فارسی‌زبان بود که بعد از چندی به دلیل ماهیت بازاری بیشتر این شبکه‌ها، حضور نیکزاد هم کمتر و کمرنگ شد.
او در سال های آخر عمرش به آلزایمر شدید مبتلا شده بود.
روحشان شاد ، صدای دلنشینی داشت
تاریخ درگذشت رو سهوا ۱۴۰۳ نوشتین!!