در کره جنوبی، آرایش، مراقبت از پوست و جراحی پلاستیک بر سلسله مراتب اجتماعی سلطه پیدا کرده؛ به طوری که زنان جوان ماهی ۷۰۰ دلار برای مراقبت از پوست خود خرج میکنند. اما زنان جوان کره ای که صدها هزار دلار برای محصولات زیبایی هزینه کردهاند، اکنون شغل، روابط و موقعیت را به خطر انداخته و در برابر این استانداردهای زیبایی مقاومت میکنند.
در سئول، پایتخت زیبایی جهان، جراحان به آنهایی که اخیرا از دانشگاه و حتی دبیرستان فارغ التحصیل شدهاند برای این عملها تخفیف میدهند تا آنها را برای بازار کار آماده کنند زیرا رزومه ها در کره جنوبی اغلب از متقاضیان کار میخواهند که عکس و قد و وزن خود را نیز درج کنند.
بر اساس آمار، در سال ۲۰۲۰ یکسوم زنان کره ای بین ۱۹ تا ۳۹ سال نوعی جراحی زیبایی انجام دادهاند. نظرسنجیها حاکی از آن است که ۶۶ درصد آنها برای بالا بردن شانس خود در بازار ازدواج زیر تیغ جراحی رفتهاند. نتایج یک نظرسنجی دیگر که در سال ۲۰۰۷ توسط برند آرایشی بهداشتی «داو» انجام گرفت نشان داد که از هر چهار مادر کره ای یک نفر به دختران ۱۲ تا ۱۶ ساله توصیه میکند که جراحی زیبایی انجام دهند.
با این حال برخی از زنان کره جنوبی در حال مبارزه با این روند هستند. از سال ۲۰۱۸ صدها هزار نفر در شبکه های اجتماعی عکس هایی از بریدن موهای خود و از بین بردن لوازم آرایشی شان منتشر کردهاند و با لباس های گشاد به خیابانها میروند. آنها جنبش خود را «فرار از کُرست» نامیدهاند.
الیز هو (Elise Hu) که در کتاب جدیدش به بررسی صنعت زیبایی ۱۰ میلیارد دلاری کره جنوبی میپردازد میگوید زنان این کشور بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ دلار در ماه برای مراقبت از پوست خود هزینه و زمان زیادی را صرف آراستن خود برای حضور در انظار عمومی میکنند.
هو مینویسد که داده های وزارت اقتصاد و دارایی نشان میدهد که هزینه های مربوط به زیبایی در میان زنان کره جنوبی که در دهه ۲۰ زندگی خود به سر میبرند کاهش یافته و آنها کمتر از پیش جراحی پلاستیک انجام میدهند.
اما در حالی که «مصرفگرایی خودمراقبتی» میتواند منبعی برای توانمندسازی برخی باشد و به آنها اجازه عبور از مرزهای طبقاتی را بدهد، میتواند پیامدهای مخرب نیز داشته باشد.
هو میگوید: «وقتی میگویید بدنتان قابل تغییر است و میتوانید بهتر به نظر برسید، در نهایت به خاطر اینکه کاری برای بهبود ظاهرتان انجام ندادهاید مورد قضاوت قرار خواهید گرفت و این حقیقتا خطرناک است.»
در کره جنوبی زیبایی چیزی بیشتر از مراقبت از پوست و در واقع یک «وظیفه» تلقی میشود. در این کشور انجام جراحی پلاستیک برای گنجاندن خود در قالب انتظارات، فقط برای این نیست که برای خودتان خوب به نظر برسید، بلکه موضوع دریافت احترام از سوی دیگران در جامعه است.
دولت سعی دارد با پایین نگه داشتن هزینه های محصولات زیبایی و درمانی و حتی ارائه عمل های جراحی زیبایی حرفه ای به پناهندگان کره شمالی، زنان را همچنان به این موضوع مشتاق نگه دارد.
ایران به نظرم پایتخت زیباییه
حتی پسرای این کشور دارن عمل زیبایی انجام میدن
یک لحظه اجازه بدید بشمارم
بله. تا افان ۷ تا از دخترای اقوام و فامیل عمل زیبایی انجام دادن
هیچکس نمیتونه چنین اجباری رو بوجود بیاره. این روند رو خود زنان با چشم و هم چشمی و رقابت برای زیبایی ایجاد کردند. حالا هم مثل همیشه وقتی قضیه به حد نهایت رسیده شدن مدعی و قربانی. خودشون این وضعیت رو ایجاد کردند خودشون هم باید رفتار و طرز فکرشون رو درست کنند نه اینکه پلاکارد دستشون بگیرند و از دولت و جامعه و مردان (هرکسی غیر از خود زنان) انتظار داشته باشند تغییر کنند.