چهار کودک کلمبیایی که پس از یک سانحه هوایی به مدت ۶ هفته در جنگل های آمازون ناپدید شده بودند، با سوءتغذیه اما زنده و سالم پیدا شدند. لزلی ۱۳ ساله، سولینی ۹ ساله، تین نوریل ۴ ساله و کریستین که در همین زمان ۱ ساله شده بود در جنگل گم شده بودند. این کودکان که با هم خواهر و برادر بودند در ۱ می با یک هواپیمای سبک به همراه مادرشان در حال سفر بودند که هواپیما سقوط کرد. این سانحه باعث کشته شدن مادر بچه ها، خلبان و یک فرد بومی شد.
وقتی لاشه هواپیما پس از هفتهها جستجو پیدا شد، نه تنها بچهها در کنار بزرگسالان مرده پیدا نشدند، بلکه میوههای نیمه خوردهای وجود داشت که نشان میداد همه آنها زنده ماندهاند.
این شواهد، آغازگر جستجوی بزرگی در میان جنگل های انبوه و دورافتاده آمازون شد. این جستجو سرانجام به نجات کودکان منجر شد. به گفته امدادگران، این کودکان اعضای گروه بومی هویتوتو (Huitoto)، دچار کم آبی، سوء تغذیه و گزش حشرات شه بودند، اما به طور کلی سالم مانده بودند.
مادربزرگ آنها که صدایش از هواپیما در بالای جنگل در حین جستجو برای اطمینان دادن به کودکان پخش می شد، به خبرنگاران گفت: «من هرگز امیدم را از دست ندادم. من بسیار خوشحالم، از رئیس جمهور پترو و هموطنانم تشکر می کنم که مشکلات زیادی را پشت سر گذاشتند.»
در طول شب، یک هلیکوپتر ارتش، چهار مودک را سوار کرد و آنها را برای بررسی به بیمارستان برد. سربازان خوشحال از پیدا شدن آنها، پیش از انتقال کودکان با آنها که لاغر به نظر می رسیدند، عکس گرفتند.
پدربزرگ این کودکان گفت که از ارتش برای کمک به یافتن آنها بسیار سپاسگزار است.
نجات یافتن این کودکان، معجزه آمیز بود، زیرا جنگل محل زندگی جگوارها، پوماها، مارها و سایر شکارچیان و همچنین گروههای مسلحی است که مواد مخدر را قاچاق میکنند و مردم محلی را به وحشت میاندازند.
در کشوری با چنین جنگل متراکمی، هواپیماهای سبک و قایق ها اغلب تنها وسیله حمل و نقل مناسب هستند. در اول ماه مه، دقایقی پس از شروع سفر ۳۵۰ کیلومتری، خلبان مشکلاتی را در موتور گزارش کرد و هواپیما از رادارها ناپدید شد. بین ۱۵ و ۱۶ مه، سربازان جسد سه بزرگسال و بقایای هواپیما را پیدا کردند که به صورت عمودی در پوشش گیاهی فرو رفته و دماغه آن نابود شده بود. اما کودکان ناپدید شده بودند.
حدود ۲۰۰ سرباز و مردم بومی شروع به جستجوی یک منطقه جنگلی متراکم به مساحت ۳۲۰ کیلومتر مربع شدند.
نیروی هوایی ۱۰,۰۰۰ تراکت با دستورالعملهایی به زبان اسپانیایی و زبان بومی هویتوتو، برای کودکان به داخل جنگل انداخته بود که خطاب به آنها میگفت که در جای خود بمانند. این اعلامیه ها حاوی نکاتی برای زنده ماندن بود و ارتش بسته های غذا و بطری آب را برای بچه ها در جنگل پخش کرده بود.
بچه های هویتوتو شکار، ماهیگیری و جمع آوری مواد غذایی را یاد می گیرند و پدربزرگ بچه ها گفته بود که بچه ها به خوبی با جنگل آشنا هستند.
در یک نقطه، تیم جستجو معتقد بود که به ۱۰۰ متری آنها رسیده است، اما طوفان، پوشش گیاهی انبوه و زمین های باتلاقی مانع از رسیدن به آنها شد. در همین حال، اعضای جامعه بومی با برگزاری مراسم سنتی با جنگل صحبت می کنند و از آن می خواهند که بچه ها را رها کند. اما نشانه های پیدا شده، تیم جستجو را امیدوار می کرد که می توانند بچه ها را پیدا کنند.
در عکسهای منتشر شده توسط ارتش، قیچی، کفش و کش مو در میان شاخههای کف جنگل دیده میشود. سپس نزدیک به دو هفته پیش، رد پایی در کف گل آلود جنگل پیدا شد. مقامات ارتش معتقد بودند این رد پاها، متعلق به لزلی ۱۳ ساله است.
سرانجام بچه های جنگل پیدا شدند و با پیدا شدنشان، یک کشور را خوشحال کردند.
بدون نظر