روز دوشنبه، دو انفجار بزرگ و غیرمنتظره، آرامش صبحگاهی در دریای سیاه را درهم شکست. برای دومین بار، بخشی از پل ۱۹ کیلومتری کریمه که گذرگاه باریکی بین شبه جزیره تامان روسیه و کریمه تحت اشغال این کشور است را تخریب شد.
گفته می شود این دو انفجار در ساعت ۳:۰۴ و ۳:۲۰ به وقت محلی رخ داده است. ویدئوهای منتشر شده نشان می دهد که بخشی از پایه های پل جاده ای فرو ریخته و یک بخش از مسیر به سمت آب مایل شده است. رسانه های روسی از کشته شدن یک زوج که قصد سفر به کریمه را داشتند و زخمی شدن فرزندشان خبر دادند. یک ویدیو دیگر نشان می دهد که این انفجار باعث زخمی شدن زنی شده است که از شیشه جلوی اتومبیلش به بیرون پرتاب شده بود.
پس از حمله قبلی در ۸ اکتبر ۲۰۲۲، روسیه تا فوریه و می ۲۰۲۳ به ترتیب قادر به بازگرداندن کامل ترافیک جاده ای و ریلی از روسیه به کریمه نبود. منابع روسی ادعا می کنند که تعمیر خسارت ناشی از این حمله به پل جاده ای ممکن است یک ماه طول بکشد، اما خدمات راه آهن و کشتی به طور موقت متوقف شده است.
غیرقابل عبور شدن پل کریمه، مطمئناً بر وضعیت تدارکاتی نیروهای روسیه در جنوب اوکراین که به دنبال مقابله با ضدحمله اوکراین هستند، تاثیر منفی بگذارد. در حال حاضر، روسیه دستور داده است که ترافیک کامیون ها از طریق سرزمین های اشغالی اوکراین و جاده های زمینی این مناطق جایگزین شود. با این حال، پل ریلی که از نظر نظامی بسیار ارشمند است، این بار دچار صدمات بزرگی نشده است.
مقامات اوکراینی به طور رسمی تنها به انجام اولین حمله به پل کریمه در ۹ ژوئیه اعتراف کرده اند. با این حال، این رویداد به طور گسترده ای از جمله در تمبرهای یادبود جشن گرفته شد. اما در حالی که سخنگویان ارشد اوکراین در روز ۱۷ ژوئیه در پاسخ به پرسشی در مورد آسیب دیدن “پل غیر ضروری” بار دیگر اظهار بی اطلاعی کردند، دیگران از نسبت دادن این حمله به نیروهای اوکراینی در مصاحبه با رسانه ها ابایی نداشتند.
منابعی در سرویس اطلاعاتی SBU اوکراین به خبرگزاری دولتی اوکراینی یوکرینفورم گفتند که این حمله را با هماهنگی نیروی دریایی اوکراین و با استفاده از قایق های کامیکازه بدون سرنشین انجام داده اند. میخایلو فدوروف، وزیر تحول دیجیتال اوکراین نیز مدعی شد که قایق های بدون سرنشین پشت این حمله بوده اند. فدوروف در مصاحبه ای در ماه مه گفت که این قایق های بدون سرنشین در میان سه سیستم بدون سرنشین مهم در اوکراین قرار دارند. منابع دولتی روسیه بر این باورند که این حمله از قایق های بدون سرنشین نشأت گرفته است.
در همان روز، روسیه اعلام کرد که توافقنامه سه جانبه پیچیده با ترکیه و اوکراین را تمدید نخواهد کرد تا امکان عبور امن کشتی های دو طرف برای صادرات غلات از دریای سیاه فراهم شود.
پل روسیه به کریمه
پس از آنکه روسیه در سال ۲۰۱۴ شبه جزیره کریمه را از اوکراین گرفته و به خاک خود ملحق کرد، دولت اوکراین به طور قابل درک تمایلی به تسهیلتامین نیازهای این سرزمین های اشغالی از طریق کریدورهای زمینی نداشت.بنابراین، پوتین پل کریمه را در آن سوی تنگه کرچ ساخت که بین سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ با هزینه ۳.۷ میلیارد دلاری ساخته شد.
این پل در قسمت میانی خود از روی جزیره توزلا که دو دهه پیش موضوع مناقشه روسیه و اوکراین بود، عبور می کند و دارای یک طاق ۳۵ متری است که امکان عبور کشتی ها از زیر آن را فراهم می کند. این گذرگاه همچنین روسیه را قادر می ساخت تا کشتیرانی اوکراینی را که از میان دریای سیاه و دریای آزوف عبور می کردند را متوقف کند و بنادر مهم ماریوپول و بردیانسک بود، را در محاصره خود داشته باشد.
بندر سواستوپول در کریمه مقر ناوگان دریای سیاهِ روسیه است و این شبه جزیره اکنون میزبان چندین پایگاه هوایی مهم است که جنگنده ها و بمب افکن های روسی برای حمله به اوکراین از آن ها استفاده می کنند.
پل کریمه به عنوان یک خط تدارکاتی حیاتی برای پایگاه های نظامی روسیه در کریمه عمل کرده و از سال ۲۰۲۲ برای حمله نیروهای روسیه به استان های خرسون، زاپوریژیا در جنوب اوکراین و (سابقاً) میکولاییف به کار گرفته می شد. البته این پل تردد شهروندان را نیز تسهیل می کند، به ویژه در فصل تابستان که کریمه یکی از مقاصد محبوب تعطیلات است.
روسیه همچنین با اشغال تمام خطوط ساحلی اوکراین در امتداد دریای آزوف، یک به اصطلاح “پل زمینی” به کریمه ایجاد کرده است که به کامیون ها در روستوف – آن – دون روسیه اجازه می دهد در بزرگراه M۱۴ اوکراین به سمت ملیتوپول اوکراین حرکت کنند. از آنجا، کامیون ها می توانند جاده E۱۰۵ را به سمت کریمه در پیش بگیرند. اما یک مسیر بیش از ۴۰۰ مایلی طولانی تر (۱۱ – ۹ ساعت) و خطرناک تر نیز هست، چرا که با پیشروی نیروهای اوکراین به سمت ملیتوپول، در خطر افتادن در محدوده توپخانه استاندارد اوکراین قرار دارد.
البته روسیه می تواند کریمه را از طریق ارتباط هوایی و دریایی نیز تامین کند، اما در نهایت این پل جاده ای یکی از ابزارهای مناسب و وسیع برای تامین و تقویت ارتش روسیه در جنوب مرکزی اوکراین بود.
بدون نظر