در طول چند دهه گذشته، صنعت فیلم کره جنوبی تا حدودی برنده ای غیرمنتظره در عرصه سینمای بین المللی بوده است. اگر چه نشانه های واضحی از پتانسیل بالای فیلم های کره ای وجود داشت، اما تنها در سال ۲۰۲۰ بود که این نشانه ها به جایزه های قابل توجهی منجر شدند. اولین بار این بونگ جون هو با کسب جایزه اسکار بهترین فیلم برای یک فیلم غیرانگلیسی زبان تاریخ ساز شد. علاوه بر این، فیلم پارازیت یا انگل ساخته او در مجموع شش جایزه اسکار را به دست آورد؛ شاهکاری که در سطح بین المللی، ورود کره جنوبی به عرصه سینمای جهان را اعلام کرد.
از همان روزهای اول، کره جنوبی در ژانرهای مختلف شاهکارهایی سینمایی خلق کرده است و استعداد خاصی در ساخت تریلرهای روانشناختی داشته است. این فهرست که از فیلم های پر از خشم و خشونت گرفته تا درام های پیچیده تر و روانشناختی را شامل می شود، ۱۷ فیلم کره ای که برای روزها شما را آزار خواهند داد.
۱۷- A Tale of Two Sisters (2003)
داستان دو خواهر که به طرز تکان دهنده ای تفکر برانگیز است، به عنوان یک اثر ترسناک روانشناختی در سینمای کره جنوبی شناخته می شود. کیم جی وون این فیلم را در سال ۲۰۰۳ بر اساس یک داستان عامیانه کره ای ساخته است. داستان فیلم حول دو خواهر به نام های سو – می و سو – یئون می چرخد که پس از بازگشت از یک بیمارستان روانی به خانه پدری شان، اتفاقات هولناکی رخ می دهد. ملاقات ناخوشایند با ناپدری بدذاتشان و یک سری حوادث عجیبی که در ادامه رخ می دهد، حال و هوایی عمیقاً ناخوشایند بر این اتحاد خانوادگی دوباره حکمفرما می کند.
منتقدان این فیلم را به خاطر مولفه های تریلر روانشناختی عمیقاً تکان دهنده اش تحسین می کنند. این داستان ترسناک که پر از توهمات رنگی و افشاگری های تکان دهنده است، درک بینندگان از واقعیت را از بین می برد. فراتر از تغییر ادراک ذهنی، فیلم برداری آشفته فیلم، بن مایه ترسناک داستان را تقویت می کند. یک حال و هوای تقریباً شبح مانند روی خانه بزرگ و کم نور، که لوکیشن اصلی داستان به شمار می آید، سایه افکنده است. از گوشه های سایه وار و سکوت های طنین انداز آن می توان وجود عوامل پنهان وحشت زا را حس کرد. تصاویر تکان دهنده، پرسپکتیوهای غیرمنتظره، و نورپردازی و سایه سازی حساب شده، برای پرورش حس ترسی که مدت ها پس از انتشار تیتراژ پایانی مخاطب را آزار می دهد، به خوبی با هم سازگار شده اند.
۱۶- Lady Vengeance (2005)
سومین و آخرین قسمت از سری فیلم های محبوب The Vengeance Trilogy یا سه گانه انتقام ساخته پارک چان ووک، بانوی انتقام داستان زنی را روایت می کند که به اتهام کشتن یک کودک خردسال به ناحق زندانی شده است. وقتی از زندان آزاد می شود، این زن بیگناه شروع به انتقام گیری از مردی می کند که در تمام این سال ها او را مجبور کرده بود تا گناه او را گردن بگیرد و او را به زندان فرستاده و تهدید کرده که اگر این کار را انجام ندهد، دختر خردسالش را خواهد کشت.
فیلم به بن مایه های سنگین شکنجه و قتل کودکان می پردازد. اگر چه این فیلم نسبت به دو فیلم قبلی خود خشونت و خونریزی کمتری دارد، اما مطمئناً حال و هوای تاریک تری دارد. صحنه های زیادی وجود دارد که ممکن است مخاطب را آزار دهد. اگرچه این فیلم داستان انتقام را روایت می کند، اما با بسیاری از موضوعات شوم دیگری نیز سر و کار دارد. این فیلم هم از سوی تماشاگران و هم از سوی منتقدان مورد تحسین قرار گرفته است.
۱۵- The Host (2006)
به طور غیر منتظره ای تاثیرگذار و تکان دهنده، فیلم میزبان یک فیلم هیولایی کره ای است که در سال ۲۰۰۶ ساخته شد. این فیلم به کارگردانی بونگ جون هو عناصری از وحشت، کمدی و نقد سیاسی را با هم ترکیب می کند. داستان فیلم درباره یک خانواده ناکارآمد است که در حال مبارزه با موجودی غول آسا هستند، هیولایی که از رودخانه هان بیرون می آید و دختر نوجوان خانواده را می رباید. در حالی که آن ها با این کابوس مواجه شده و تلاش می کنند تا عضو خانواده خود را بازگردانند، با مقامات بی تفاوت و بی احساسی جامعه روبرو می شوند.
شاهکار بونگ جون هو، بینندگان را در ابعاد مختلف شگفت زده می کند. اساساَ، این فیلم ژانر موجودات هیولایی را زیر و رو می کند تا وحشتی محسوسی را القا کند. آشکار شدن هیولا در داستان در ابتدای روز، حس فراگیر و قریب الوقوع نابودی و مرگ را تقویت می کند. با این حال، طبیعت ناآرام فیلم فراتر از وحشت آشکار است. میزبان با انتقاد تند اجتماعی خود حس ناراحتی را بر می انگیزد و بی عرضگی دولت و بی تفاوتی عمومی را برجسته می سازد .وحشت واقعی در این فیلم اغلب ناشی از کاستی های انسانی است تا خود موجود هیولایی، موضوعی که به تاثیر ماندگار فیلم کمک می کند.
۱۴- Hope (2013)
امید فیلمی درباره یک کودک ۸ ساله است که توسط یک مرد مست میانسال ربوده شده، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و به شدت کتک می خورد. بر اساس یک داستان واقعی مشهور به پرونده چو دو – سو، این فیلم پر از موضوعاتی است که برای همه مناسب نیست. این فیلم سرنوشت این دختر خردسال و خانواده اش را پس از نجات و انتقال به بیمارستان به ما نشان می دهد. سبک رفتار رسانه ها با خانواده قربانی به تنهایی کافی است تا خون هر بیننده ای را به جوش بیاورد.
این فیلم، برخلاف اکثر فیلم های دیگر این فهرست، پر از خشونت، خونریزی و انتقام خونین نیست. در عوض، موضوع فیلم خشونت علیه کودکان است که این فیلم را کمی ترسناک می کند. با این حال، پرداخت این موضوع در فیلم به خوبی انجام می شود و قطعاً اشک از چشمان شما جاری خواهد کرد.
۱۳- Thirst (2009)
فیلم عطش که برداشتی ترسناک از اخلاقیات است، فیلیمی منحصر به فرد در چشم انداز سینمای ترسناک کره جنوبی است. این فیلم که در سال ۲۰۰۹ به کارگردانی فیلمساز مشهور کره ای، پارک چان ووک ساخته شد، به داستان تکان دهنده سانگ هیون، یک کشیش کاتولیک می پردازد که تبدیل به خون آشام شده است. یک آزمایش پزشکی بدفرجام، او را در مسیر هوس و انحطاط اخلاقی قرار می دهد و به طور منحصربفردی، خون آشامی را از زاویه ای تازه به تصویر می کشد. عطش به جای غرق شدن در نمایش های کلیشه ای خون آشامی، پیامدهای اخلاقی خون آشام شدن را بررسی می کند.
در حالی که سانگ – هیون با هوس جسمی و نفسانی غیرمنتظره اش دست و پنجه نرم می کند، مخاطب خود را در حال زیر سوال بردن مرزهای اخلاقی می یابد. میل او به خونخواری، که تمثیلی از کشمکش درونی اوست، به طرز تکان دهنده ای قابل توجیه و قابل درک می شود. ابهام اخلاقی در عطش، جذابیت تکان دهنده آن را تقویت می کند. این فیلم به شکلی مستقیم و بی پروا با اشارات و مفاهیم داستان خود مواجه می شود و به قلمرو تاریک و بالقوه روان انسان ها قدم می گذارد.
۱۲- The Wailing (2016)
شاهکاری از نا هونگ جین، این فیلم داستانی عمیقاً تاریک و تکان دهنده از وحشت شمنیستی است. داستان شیون پیرامون یک سری قتل است که در یک شهر کوچک در کره جنوبی رخ می دهد و به طرز عجیبی با ورود یک مرد مرموز از ژاپن ارتباط دارند. بررسی این سری قتل های مرمورز و گیج کننده به گردن یک کارآگاه پلیس محلی، جونگ گو (دو وون کواک) می افتد.
وقتی جونگ – گو به بررسی قتل ها می پردازد، متوجه می شود که چیزی فراتر از چیزی که با چشم قابل دیدن است وجود دارد و همه چیز آن طور که به نظر می رسد سیاه و سفید نیست. نا هونگ جین موفق می شود با خلق ماهرانه تنش فضایی از طریق عناصر ماتیک مانند باران، گل و لای و خون، بینندگان را جذب داستان خود کند. نقطه اوج فیلم در محافل مختلف توسط سینمادوستان به شدت مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، اما یک موضوع قطعی این است که وقتی فیلم شیون را تماشا می کنید، بدون اجاره برای مدت ها در سرتان زندگی خواهد کرد.
۱۱- Seoul Station (2016)
فیلم ایستگاه سئول که یک فیلم ترسناک پساآخرالزمانی است، در سال ۲۰۱۶ اکران شد، اما در واقع به عنوان پیش درآمدی بر فیلم بسیار محبوب زامبی محور قطار بوسان عمل می کند که در سال ۲۰۰۶ اکران شد. همان طور که از یک فیلم زامبی محور انتظار می رود، این فیلم انیمیشنی دارای خونریزی و کشتار زیادی است. اما موضوعات دیگری مانند فحشا، قتل و غیره نیز در داستان آن وجود دارد.
بیشتر فیلم با روایت سریع و پر از زامبی های سریع و خشنی است که برای خونریزی و کشتار بیرون آمده اند و تعداد انگشت شماری از مردم سعی دارند از آن ها فرار کنند. حس وحشت و خشونت موجود در سراسر داستان، این فیلم را به اثری ترسناک تر تبدیل می کند.
۱۰- I Saw the Devil (2010)
در شبی برفی، یک زن باردار توسط یک روان پریش بیرحم و خونخوار به نام جانگ کیونگ چول (چوی مین سیک) کشته می شود. در حالی که زن برای نجات زندگی اش می جنگد، با نامزدش که اتفاقا افسر نخبه NIS (نیروهای ویژه کره) است، تماس می گیرد. افسر کیم سو هیون (لی بیونگ هون) که نمی تواند به نامزدش و نوزاد به دنیا نیامده شان کمک کند، یک بازی موش و گربه سادیستی برای انتقام ترتیب می دهد.
من شیطان را دیدم ساخته کیم جی وون از بقیه درام های انتقامی متمایز است چون اجازه می دهد موضوع انتقام در داستان غالب شود. فیلم جی وون به جای تبدیل آن به یک حماسه انتقامی کلیشه ای، روی شکارچی داستان تمرکز دارد که خود را طعمه می بیند.
۹- The Chaser (2008)
تعقیب گر به کارگردانی نا هونگ جین افسانه ای (شیون) حول محور یک پلیس سابق می چرخد که با گم شدن یکی از زنان روسپی اش، خود را در مقابل یک دشمن قدرتمند می بیند. تعقیب گر اولین فیلم نا هونگ جین بود و داستان آن از یک قاتل سریالی واقعی به نام یو یانگ چول الهام گرفته بود. این فیلم پس از اکران در سال ۲۰۰۸ با استقبال منتقدان و تماشاگران مواجه شد و یکی از پنج فیلم برتر کره ای سال بود.
۸- Sympathy for Mr. Vengeance (2002)
اولین فیلم از سه گانه انتقام ساخته پارک چان ووک، همدردی با آقای انتقام نام دارد که در سال ۲۰۰۲ اکران شد. این فیلم داستان برادری را روایت می کند که یک کودک خردسال را می رباید تا با کمک دوست دختر آنارشیستش از والدین او درخواست پول کند تا هزینه پیوند کلیه خواهرش را بپردازد. اما هنگامی که هم خواهرش و هم دختر ربوده شده می میرند، پدر کودک تصمیم می گیرد انتقام مرگ دخترش را بگیرد.
همدردی با آقای انتقام اگرچه به اندازه فیلم دوم این سه گانه مشهور نیست اما صحنه های خشن و خونینی دارد که تماشای آن ها برای همه ساده نخواهد بود. همچنین مجموعه ای از مرگ ها، قتل ها و خودکشی ها در این فیلم وجود دارد که این فیلم را عمیقاً تکان دهنده می سازد.
۷- Oldboy (2003)
رفیق قدیمی که با نام پیر پسر هم شناخته می شود شاهکاری از پارک چان – ووک است که صنعت فیلمسازی کره جنوبی را غافلگیر کرد و از بهترین فیلم های اکشن تاریخ سینما محسوب می شود. همچنین این فیلم دومین قسمت از سه گانه انتقام معروف کارگردان است. فیلم های بسیار کمی وجود دارند که بتوانند از سد زبان عبور کنند و همانند رفیق قدیمی برای مخاطبان در سراسر جهان جذاب باشند.
چیزی که رفیق قدیمی را به یک داستان حماسی در مورد انتقام تبدیل می کند، تلفیق یک خط داستانی پیچیده با یک سبک بصری جسورانه و بی نقص است. پس از انتشار در سال ۲۰۰۳، زمان زیادی طول نکشید تا رفیق قدیمی به یک فیلم مشهور در سراسر جهان تبدیل شود و اقتباس هایی را در هالیوود و بالیوود در پی داشته باشد. این فیلم همچنین جایزه ارزشمند گرند پریسکس جشنواره کن را برای پارک چان ووک در پی داشت.
۶- Train To Busan (2006)
قطار بوسان ساخته یئون سانگ هو را می توان یکی از معدود فیلم های زامبی محوری دانست که با حسی قوی از واقعیت به ژانر آخرالزمانی / پادآرمانشهری می پردازد. زامبی هایی که در فیلم به تصویر کشیده می شوند، کند و کودن نیستند و فیلم به طور موثری از کلیشه های معمول ژانر زامبی فاصله می گیرد. به جای آن، زامبی های این فیلم سریع، تشنه خون و شرور هستند که به آن ها حسی از شرارت می دهد که پس از تماشای فیلم برای مدت ها در ذهن شما خواهد ماند.
قطار بوسان یک موفقیت هنری و تجاری بود و برادران وارنر حقوق انتشار این فیلم را خریداری کرده و در حال کار بر روی بازسازی آن با عنوان آخرین قطار به نیویورک است.
۵- Bedevilled (2010)
کمتر فیلمی را می توان یافت که تکان دهنده تر از این اسلشر ترسناک ساخته سال ۲۰۱۰ با نام Bedevilled باشد. این فیلم با داستان زنی بسیار بی عاطفه به نام هی – ون آغاز می شود که پس از چند اتفاق ناگوار در فضای کاری، به یک جزیره عقب افتاده اجتماعی با ساکنان بسیار اندکی نقل مکان می کند. او در این جزیره با یکی از دوست دوران کودکی خود به نام بوک – نام روبرو می شود که نه تنها توسط شوهرش و برادرش بلکه بسیاری دیگر از مردان روستا مورد شکنجه و تجاوز جنسی قرار می گیرد.
وقتی دختر کوچک بوک نام می میرد، چنان اندوه و خشم او را درمانده می کند که داسی برداشته و شروع به کشتن همه کسانی می کند که در آن جزیره مرتکب جنایت علیه او و دخترش شده اند. بقیه فیلم حمام خونی بسیار تکان دهنده است که به مرگ های متعدد ختم می شود.
۴- Memories of Murder (2003)
قبل از اینکه بونگ جون هو پارازیت را بسازد، خاطرات قتل را ساخت. این فیلم داستانی استخوان سوز بر اساس اولین قتل های زنجیره ای کره جنوبی که بین سال های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۱ رخ داد را روایت می کند. فیلمنامه این فیلم برگرفته از نمایشنامه «برای دیدنم بیا» نوشته کیم کوانگ ریم است که براساس همین موضوع نوشته شده است. خاطرات قتل جوایز متعددی در سطح بین المللی بدست آورد و یکی از بهترین فیلم هایی محسوب می شود که از سینمای کره جنوبی بیرون آمده است.
۳- Mother (2009)
وقتی پسری که از نظر روانی مشکل دارد به قتل هولناک دختر جوانی متهم می شود، مادرش برای اثبات بیگناهی پسرش به جنگ با تمام دنیا می رود. فیلم مادر ساخته بونگ جون هو یک مطالعه موردی کلاسیک در مورد نهایت تلاش و تقلایی است که انسان ها برای محافظت از خود انجام می دهند. مادر، در سال ۲۰۰۹ در جشنواره فیلم کن شرکت کرد و اولین نمایش خود را در سال ۲۰۱۰ در آمریکا تجربه کرد.
۲- Pietà (۲۰۱۲)
پیتا فیلمی به کارگردانی استاد فیلمسازی، کیم کی دوک است. داستان فیلم پیرامون رابطه آشفته یک نزول خوار با زنی است که به طرز مرموزی وارد زندگی اش می شود و ادعا می کند که مادرش است. فیلم به موضوعات پیچیده ای مانند تمایلات جنسی نمادین، از دست دادن عزیزان و رستگاری می پردازد. تماشای فیلم پیتا به خاطر استفاده فراوان از دیالوگ های جنسی همراه با عناصر شهوانیت، ساده نیست، اما اگر بتوانید با این بخش از فیلم کنار بیایید، تماشای آن به کل تکان دهنده ای ارزشمند است.
۱- Gon-ji-am: Haunted Asylum (2018)
این فیلم بر اساس یک بیمارستان روانی واقعی به همین نام ساخته شده است. فیلم در مورد گروهی از فیلمسازان است که برای پخش زنده به یک تیمارستان جن زده سفر می کنند تا تعداد بینندگان خود را افزایش دهند، اما خیلی زود خود را در یک بیمارستان جن زده می بینند و جایی برای پنهان شدن ندارند.
این فیلم در یک بیمارستان جن زده واقعی فیلمبرداری شده که توسط سی ان ان تراول به عنوان یکی از ترسناک ترین مکان های جهان معرفی شده است. فیلم Gon-ji-am: Haunted Asylum یک موفقیت تجاری و هنری بزرگ بود و پس از داستان دو خواهر به دومین فیلم ترسناک پرفروش تاریخ سینمای کره تبدیل شد.
بدون نظر