از پیش از یونان باستان و اولین سلسله های چینی، مردم به دنبال درک واقعیات بیشتری در مورد ماه بوده‌اند. کنجکاوی و قرن ها مطالعه با اولین فرود روی ماه در دهه ۱۹۶۰ به اوج خود رسید. اما تلاش‌های زیادی برای فرود روی ماه، هم قبل و هم بعد از آن صورت گرفته است.
نمودار پیش رو تمام فرودها روی ماه را با استفاده از داده های ناسا از سال ۱۹۶۶ که کاوشگر اتحاد جماهیر شوروی به نام لونا ۹ روی کره ماه نشست، نشان می‌دهد. این اینفوگرافیک را با کیفیت بهتر اینجا ببینید.
دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ رقابت شدیدی بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی برای فتح ماه در جریان بود. در طول جنگ سرد، فضا به یک اولویت تبدیل شد زیرا هر دو طرف به دنبال اثبات برتری فناوری، توان نظامی و سیستم سیاسی-اقتصادی خود بودند.
ماکت فضاپیمای لونا ۹ در موزه هوا فضای پاریس
در سال ۱۹۶۱، جان اف کندی، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، یک هدف ملی برای فرود خدمه روی ماه و بازگشت به زمین تعیین کرد.
باز آلدرین روی ماه در عکسی که توسط نیل آرمسترانگ ثبت شد.
پس از چندین تلاش ناموفق از سوی هر دو طرف، سرانجام در ۲۰ جولای ۱۹۶۹، ماموریت آپولو ۱۱ با موفقیت انجام شد و نیل آرمسترانگ و باز آلدرین فضانوردان آمریکایی اولین انسان‌هایی بودند که پا به ماه گذاشتند.
پس از مأموریت‌های آپولو، شور و شوق برای اکتشاف ماه از رونق افتاد. از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۱۳، به دلیل محدودیت‌های بودجه، تغییر اولویت‌ها و پیشرفت در ماموریت‌های رباتیک، هیچ تلاشی برای فرود روی ماه رخ نداد.
در جدول زیر تمامی تلاش‌های کشورهای مختلف برای رسیدن به ماه به ترتیب تاریخ آمده است.
با این حال، در سال‌های اخیر و با ظهور بازیکنان جدید عرصه کیهانی، فصل جدیدی از اکتشافات فضایی آغاز شده است. چین با مأموریت‌های چانگ-ای خود، گام‌های مهمی در این راستا برداشته، مریخ نوردها را روی ماه فرود آورده و به کاوش در دورترین نقاط ماه پرداخته است.
هند نیز حضور خود را با مأموریت های چاندریان تثبیت کرده است. در سال ۲۰۲۳، این کشور چهارمین کشوری شد که با فرود یک فضاپیمای بدون سرنشین در نزدیکی قطب جنوبی ماه به ماه رسید و بلندپروازی‌های فضایی این کشور را برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد یخ‌آب، که احتمالا یکی از با ارزش‌ترین منابع ماه است، ارتقا داد.
کاوش پیرامون آب ماه
از دهه ۱۹۶۰، حتی قبل از فرود تاریخی آپولو روی ماه، دانشمندان فرضیه وجود آب در ماه را مطرح کردند.
در سال ۲۰۰۸، محققان دانشگاه براون از فناوری پیشرفته‌ای برای بررسی مجدد نمونه‌های ماه استفاده کرده و در مواد پرتابی از دهانه‌ای در قطب جنوب ماه هیدروژن کشف کردند. در سال ۲۰۰۹ نیز یک ابزار ناسا روی کاوشگر هندی چاندرایان-۱ وجود آب در سطح ماه را تأیید کرد.
پرتاب کاوشگر هندی چاندرایان-۱ به فضا در سال ۲۰۰۸
آب برای اکتشافات فضایی آینده بسیار مهم است. رسوبات یخ علاوه بر اینکه منبع بالقوه آب آشامیدنی برای اکتشافات آینده ماه تلقی می‌شوند، می‌توانند نقشی اساسی در تجهیزات خنک کننده داشته باشند. یخ ماه همچنین می‌تواند تجزیه شده و هیدروژن را برای سوخت و اکسیژن را برای تنفس، که برای پشتیبانی از ماموریت‌های فضایی طولانی‌مدت ضروری است، تولید کند.
کپسول اوریون آرتمیس ۱ رکورد دورترین مسافت طی شده از زمین توسط هرگونه سفینه‌ای که برای حمل انسان طراحی شده را شکست.
با افزایش علاقه مجدد به کاوش در ماه، فرود انسان در ماه بار دیگر در چشم انداز قرار گرفته است. در آوریل ۲۰۲۳، ناسا آزمایشاتی را برای پرتاب آرتمیس ۱انجام داد؛ اولین فضاپیمای آمریکایی که از سال ۱۹۷۲ به سمت ماه هدف گرفته شد. این آژانس فضایی قصد دارد فضانوردان را حوالی سال ۲۰۲۵ به ماه فرستاده و پایگاهی بر سطح ماه بسازد.
بدون نظر