حسین شریعتمداری، مدیر مسئول پر حاشیه‌ی روزنامه کیهان که هر از چندگاهی اظهارات او خبرساز می شود در سرمقاله این روزنامه مدعی شد که گرانی ها ربطی به دولت ندارد و نوشت: «قیمت این بسته پنیر چقدر است؟ … ۵۰ هزار تومان! … ولی دیروز ۴۰ هزار تومان بود! … امروز ۵۰ هزارتومان است! … چرا؟ مگر در ۲۴ ساعت گذشته چه حادثه بزرگ و تعیین‌کننده‌ای اتفاق افتاده است؟! … نمی‌دانم! … شیر، برنج، قند و شکر، حبوبات، مرغ، گوشت قرمز، ماهی، کرایه تاکسی، بلیت هواپیما، بلیت قطار و اتوبوس، دارو، هزینه درمان و … نیز وضعیت مشابهی دارند.»
نه سالی یک‌بار، بلکه برخی از آنها هر از چند ماه یک‌بار افزایش قیمت پیدا می‌کنند!
قیمت دلار افزایش پیدا کرده است. قیمت ماشین و موتورسیکلت و دوچرخه و بهای مسکن و … نیز. چه کسانی قیمت‌گذاری می‌کنند؟! دولت؟ مجلس؟ قوه قضائیه؟ مراکز و سازمان‌های وابسته به این سه قوه؟… پاسخ منفی است!
نگاهی از سر انصاف به قوای یاد شده به وضوح نشان می‌دهد که آنها در کلیت و تمامیت خود تمامی توانی که در چنته دارند را برای مقابله با مشکل گرانی به میدان آورده‌اند. اگرچه در پاره‌ای از موارد قصورهایی -و نه تقصیر- نیز داشته‌اند! پس ماجرا چیست؟!
واقعیت آن است که مثلث سه ضلعی دشمنان بیرونی، کلان‌سرمایه‌داران سودجو و برخی از مدیران بی‌کفایت میانی، از کم‌توجهی و غفلت شماری از دست اندرکاران و مسئولان سوءاستفاده می‌کنند.
قیمت‌ها را مافیای گوش خوابانیده از طریق شاخک‌های پنهان و آشکار خود که برخی از کانال‌های تلگرامی و فلان سایت و فلان شبکه مجازی از جمله آنهاست، تعیین می‌کنند!
همین جا اشاره به دو نکته ضروری است. بخوانید! اول؛ جریانی که ۸ سال قوه مجریه را در اختیار داشت و عامل بسیاری از مشکلات کنونی است نباید با تغییر تابلو به آن سوی میدان برود و علیه مشکلاتی شعار بدهد که خود در ایجاد و آوار کردن آنها بر سر ملت نقش اصلی را داشته است.
جریانی که وزیر مسکن آن افتخار می‌کرد طی شش سالی که وزیر مسکن و شهر‌سازی بوده است حتی یک مسکن مهر هم افتتاح نکرده است! وزیر نیرویش ساخت نیروگاه را ورود به مافیا می‌دانست و در حالی که مردم از خاموشی‌های پی‌در‌پی در رنج بودند، افتخار می‌کرد که نیروگاهی نساخته است!
وزیر نفتش ساخت پالایشگاه را کثافت‌کاری می‌دانست. وزیر صمت آنها می‌گفت باید از خارج مدیر وارد کنیم! معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان محیط زیست می‌فرمود؛ خود‌کفائی در کشاورزی حرف مزخرفی است.
هشت سال در پی رفع تحریم‌ها بودند و نهایتاً تحریم‌ها را دو برابر کردند! هزاران کارخانه و مرکز تولید را به تعطیلی کشاندند، ۱۸ میلیارد دلار و ۶۰ تن طلا را بر باد دادند! و… این جریان در مقابل مشکلات اقتصادی کنونی باید پاسخگو باشد و نه پرسشگر!
دوم؛ دور از انصاف است اگر دستاوردهای سه قوه مجریه و قضائیه و مقننه کنونی را که در پاره‌ای از موارد معجزه‌گون است نادیده بگیریم. دولت سیزدهم بسیاری از دستاوردها را که دیگران ناممکن می‌دانستند به دست آورد.
قوه قضائیه در مبارزه با مفاسد اقتصادی هیچ خط قرمزی نداشته است و قوه مقننه مصوبات سرنوشت‌سازی داشته است که قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران فقط یکی از آنهاست که به باج‌خواهی آمریکا در مقابل وعده‌های نسیه پایان داد و… با این وجود، انتظار آن است که سه قوه، هریک به تناسب جایگاه و شرح وظایف خود، دستی از آستین همت بیرون آورده و در برخوردی بی‌امان با مافیای گرانی و مجازات سخت مجرمان، دست غول گرانی را از معیشت مردم قطع کنند.
ملت ما طی ۴۵ سال گذشته بارها نشان داده است که اهل عبور از عقبه‌های سخت و فتح قلّه‌هایی است که در نگاه این و آن فتح ناشدنی به نظر می‌آمده‌اند، پیشرفت‌های معجزه‌گون در علم و فناوری به‌گونه‌ای که در برخی از شاخه‌های علم و تکنولوژی در شمار ۵ کشور اول جهان هستیم.
دستاوردهای بزرگ و محیرالعقول نظامی. چند دهه قبل، دشمنان ایران اسلامی به همه کشورهای تولید‌کننده سلاح تشر می‌زدند که مبادا به ایران اسلحه بفروشند! و حالا به ما التماس می‌کنند که از در اختیار قرار دادن تسلیحات مدرن و راهبردی به این و آن و مخصوصاً نیروهای مقاومت خود‌داری کنیم.
در عرصه سیاسی تنها کشوری هستیم که تحت هیچ شرایطی انتخابات را تعطیل نکرده و یا به تاخیر نینداخته‌ایم.
در سیاست خارجی به یک قدرت بزرگ و نقش‌آفرین، نه فقط در منطقه، که در عرصه بین‌المللی تبدیل شده‌ایم. همین دو روز قبل بود که روزنامه انگلیسی گاردین با تیتر درشت و گزارشی مستند، نوشت «دیگر آمریکا بزرگ‌ترین قدرت منطقه نیست، ایران است» و… با این وجود چگونه می‌توان پذیرفت که از مقابله با گرانی‌های تحمیل‌شده از سوی مثلث یاد شده، نا‌توان باشیم؟!
باز از پای ..پاشدند و اومدند جلوی میکروفون
کار دژمن است