یک مخترع و یوتیوبر برای مقابله با آب و هوای مرطوب بریتانیا و درد شانه ناشی از نگهداری طولانی مدت چتر، یک چتر پرنده ساخته است که می تواند صاحبش را در باران دنبال کند. این وسیله دست ساز شامل یک چتر زرد خریداری شده از فروشگاه و اجزای چاپ سه بعدی با پروانه هایی در اطراف آن است.
متاسفانه کاربر همچنان باید با کنترل از راه دور دو دستی چتر را کنترل کند تا مطمئن شود بالای سر او قرار می گیرد، بنابراین دست ها آنچنان هم خالی باقی نمی مانند. اما، این مخترع قصد دارد نسخه بهتری بسازد که بتواند به طور خودکار، شخص زیر چتر را دنبال کند.
این اختراع جدید کار مهندسی است که کانال یوتیوبی به نام I Build Stuff دارد. او می گوید: «چتر طی ۴۰۰۰ سال گذشته تغییر چندانی نکرده است… طراحی اصلی دقیقا یکسان است. اما الان سال ۲۰۲۴ است، من دیگر نباید چتر خود را نگه دارم.»
این مهندس جوان اشاره می کند، پیش از این هم تلاش هایی برای ساخت چتر پرنده وجود داشته اما بیشتر به دلیل قرار گرفتن پروانه در جای اشتباه مانند دسته یا بالای سایبان که فضایی برای جریان هوا باقی نمی گذاشته، ناموفق بوده اند. بنابراین، او پروانه ها را طوری نصب کرده که از طرفین سایبان بیرون زده اند.
این چتر پرنده شامل یک قاب مرکزی X شکل با چهار بازو از فیبر کربن بوده که هم محکم و هم سبک است. در انتهای هر بازو یک پروانه و موتور قرار دارد که این وسیله را شبیه ترکیبی از چتر و پهپاد می کند.
بسیاری از اجزای دستگاه با استفاده از نرم افزار Onshape طراحی و به صورت سه بعدی چاپ شده و به خانه او ارسال شده اند. ساخت این دستگاه ماه ها طول کشیده است.
این چتر پرنده در اولین آزمایش بیرون از خانه عملکرد موفقیت آمیزی داشت، اما وزش باد در دومین آزمایش، مشکل ایجاد کرد.
در آزمایش بعدی چتر شروع به لرزیدن شدید کرد و روی زمین افتاد در حالی که حتی باران نمی بارید. از آن زمان تعمیراتی روی چتر انجام شده و دستگاه، پایدارتر از قبل به نظر می رسد. اما هنوزدر باران شدید واقعی آزمایش نشده است.
این مخترع می گوید: «این چتر پرنده واقعا جلوی باران را گرفت… البته باران زیاد نمی بارید اما فکر می کنم در شرایط سخت تر هم کار می کند، البته نه در بادهای شدید.»
با وجود اینکه این مهندس جوان باید این چتر پرنده را کنترل کند تا بالای سرش بماند، او قصد دارد نسخه بعدی چتر پرنده خود را اتومات بسازد تا به طور هوشمند او را دنبال کند.
این یوتیوبر در نهایت می گوید: «در آینده می توانم دوربینی در زیر چتر نصب کنم و برنامه ای بنویسم که موقعیت من را ردیابی کرده و چتر را متناسب با من جابجا کند.»
بدون نظر