در حالی که ایالات متحده و متحدانش در ناتو دارای نسل پنجم جنگنده چندمنظوره پنهانکار لاکهید مارتین F – ۳۵ هستند، معادل روسی آن سوخوی Su – ۵۷ است. در سال ۱۹۷۹، مدت ها پیش از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، کرملین نیاز به یک جت جنگنده نسل پنجم با قابلیت های پنهانکاری را حس کرده بود، جنگنده ای که بتواند در حملات متعدد از جمله حملات زمینی مورد استفاده قرار گیرد. میکویان و سوخو در سال ۱۹۸۳ شروع به طراحی دو هواپیمای مختلف برای برآورده کردن این نیازها کردند.
پس از سقوط دیوار برلین در نوامبر ۱۹۸۹، میخائیل گورباچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی تلاش کرد تا مجموعه ای از اصلاحات موسوم به پرسترویکا را برای پایان دادن به یک دهه رکود معرفی کند. در اوت ۱۹۹۱، در بحبوحه آشفتگی سیاسی، روسیه، اوکراین و بلاروس جدایی خود از اتحاد جماهیر شوروی را اعلام کردند.
کمبود پول پروژه را عقب انداخت
روسیه که به شدت از کمبود بودجه رنج می برد، پروژه میکویان را لغو کرد و بر رویکرد سوخو برای تولید هواپیمایی متمرکز شد که می توانست جایگزین سوخو ۲۷ و میگ -۲۹ شود. سوخو این هواپیما را بر اساس هواپیمای هیجان انگیز Su – ۲۷ توسعه داد اما ویژگی های پیشرفته تری را برای کاهش هزینه های توسعه و توزیع ریسک های مربوط به ساخت یک هواپیمای جدید اضافه کرد.
این هواپیما که در ابتدا T – ۵۰ نام داشت، پیش از تغییر نام به SU – ۵۷، از تاخیرهای متعددی رنج می برد و اولین پرواز خود را در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۰ انجام داد. ده نمونه اولیه این هواپیما برای اهداف آزمایشی ساخته شدند، اما ترک های ساختاری متعددی در بدنه هواپیما کشف شد. این امر پروژه را بیش از پیش عقب انداخته و منجر به طراحی مجدد با استفاده از مواد کامپوزیتی بیشتر و طول بال های کمی بلندتر شد. مشکلات و حوادث بیشتر در طول آزمایش منجر به تعویق معرفی SU – ۵۷ از سال ۲۰۱۵ به سال ۲۰۲۰ شد.
ساخت Su – ۵۷ گران تمام شد
مشکل دیگری که این هواپیما با آن مواجه بود این بود که قیمت آن بسیار بیشتر از Su – ۳۵ S و Su – ۳۰ SM بود که باعث شد دولت روسیه تولید آن را به تاخیر بیندازد. در سال ۲۰۱۹ زمانی که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اعلام کرد که می خواهد ۷۶ فروند سوخو ۵۷ خریداری کند و آن ها را تا سال ۲۰۲۸ به نیروی هوایی روسیه تحویل دهد، اوضاع به شدت تغییر کرد.
پس از آن تولید Su – ۵۷ ادامه یافت و اولین هواپیما در اواخر سال ۲۰۱۹ به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شد. به دنبال حمله روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، تحریم های بین المللی اعمال شده از سوی غرب و ناتوانی روسیه در تجارت با استفاده از دلار آمریکا، تولید این جنگنده را مختل کرده است. روسیه نمی تواند نیمه رساناها و ماشین های پیشرفته مورد نیاز برای ساخت Su – ۵۷ را از اتحادیه اروپا تهیه کند.
روسیه از استفاده از سوخو-۵۷ در جنگ با اوکراین می ترسد
در حالی که تعداد دقیق سو-۵۷ های فعال در نیروی هوایی روسیه را نمی دانیم، می دانیم که روسیه برای استفاده از این هواپیما در جنگ مردد است. آن ها نگران این هستند که برخی از فناوری ها محرمانه و حساس آن به دست غرب بیفتد و همچنین نگران این هستند که اگر یکی از آن ها هدف قرار گیرد، چه تبعات منفی برای صادرات آینده آن خواهد داشت.
به نوشته اورآسیا تایمز و به نقل از رسانه های روسی، روسیه در ماه مه ۲۰۲۲ از هواپیمای Su – ۵۷ برای شلیک به اهدافی در اوکراین از حریم هوایی روسیه و خارج از برد موشک های زمین به هوای اوکراین استفاده کرد. سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، در جریان یک مصاحبه، سوخوی ۵۷ را دارای عملکردی درخشان توصیف کرد اما هیچ سندی برای پشتیبانی از آن ارائه نکرد.
ویژگی های اساسی Sukhoi Su-57:
- خدمه: ۱نفر
- طول: ۴۷ متر
- طول بال ها: ۱۴.۱ متر
- ارتفاع: ۴.۶ متر
- وزن خالی: ۱۸ تن
- وزن ناخالص: ۲۵ تن
- حداکثر وزن در هنگام برخاست: ۳۵ تن
- ظرفیت سوخت: ۲۲,۷۰۰ پوند
- موتور: ۲ موتور توربوفن Saturn AL-41F1 با پس سوز
- حداکثر سرعت: ۲ ماخ
- برد: ۳,۵۴۰ کیلومتر
- سقف پروازی: ۶۶,۰۰۰ پا
بدون نظر