جنگنده F-35 Lightning II ساخت لاکهید مارتین از سال ها قبل به عنوان آینده قدرت هوایی برای سه شاخه ارتش ایالات متحده در نظر گرفته شده است. با سه نسخه متفاوت که به طرز منحصربفردی به نیروی هوایی، دریایی و تفنگداران ویژه دریایی ایالات متحده خدمت می کنند، این جت جنگنده به معنای واقعی کلمه به بهترین ماشین جنگی چندمنظوره جهان تبدیل شده است.
با این وجود وقتی پای نبرد تن به تن به میان می آید، همه می دانند که یک هواپیمای دیگر برتری اندکی نسبت به اف-۳۵ دارد. جنگنده F-22 Raptor یکی از مرگبارترین جنگنده هایی است که تاکنون به آسمان رفته است، جنگنده ای با قابلیت پرواز در تمام شرایط جوی، با قابلیت های پنهانکاری که در همکاری بین لاکهید مارتین و بوئینگ ساخته شده است.
مقایسه دو مورد از جدیدترین و مرگبارترین جت های جنگنده آمریکا می تواند چالش برانگیز باشد و تلاش برای تصمیم گیری در مورد اینکه کدام یک در هر دسته بندی خاص نسبت به دیگری برتری دارد نیز بسیار دشوار خواهد بود. در این مقاله، نگاهی عمیق تر به شباهت ها و تفاوت های گسترده جنگنده اف-۳۵ لایتنینگ دو و اف-۲۲ رپتور خواهیم انداخت.
توانایی های عملیاتی
در حیطه عملکرد، هم اف-۳۵ و هم اف-۲۲، سرعت، برد و دوام پروازی بالایی را در اختیار نیروی هوایی ایالات متحده قرار می دهند، اگر چه در برخی از حوزه ها، یکی از دیگری بهتر است. یکی از فاکتورهای کلیدی که برای عملکرد یک جنگنده اهمیت دارد سرعت آن است و در این بخش، اف-۲۲ که به طور ویژه برای برتری هوایی طراحی شده، به وضوح برنده است. قابلیت های اف-۲۲ در زمینه سرعت در جدول زیر مشخص شده اند:
نوع پرواز
سرعت
سرعت کروز سوپرسونیک
۱.۸۲ ماخ
حداکثر سرعت در سطح دریا
۱.۲۱ ماخ
حداکثر سرعت کلی
۲.۲ ماخ
به دلیل سرعت های فوق العاده اش، هواپیماهای جنگی اندکی در آسمان امروز حضور دارند که بتوانند اف-۲۲ را شکست دهند، که آن را به یک رهگیر بسیار توانمند تبدیل می سازد. علیرغم قدرت بالایش، اف-۳۵ لایتنینگ ۲ توانایی برابری با سرعت های رپتور را ندارد، و حداکثر سرعت آن به ۱.۶ ماخ می رسد در حالی که حداکثر سرعت آن در سطح دریا تنها کمی بیش از ۱ ماخ است.
همچنین اف-۲۲ می تواند در زمینه نرخ صعود نیز رقیب قدرتمند خود را شکست دهد، جایی که این جنگنده می تواند در هر دقیقه ۶۲,۰۰۰ پا صعود کند. در مقایسه، اف-۳۵ تنها در هر دقیقه ۴۵,۰۰۰ پا صعود می کند. برای درک بهتر این دو عدد، باید بدانید که نرخ صعود یک بوئینگ ۷۸۷ بین ۲,۰۰۰ تا ۳,۰۰۰ پا بعد از بلند شدن است.
اف-۲۲ به طور ویژه طراحی شده تا مرگبارترین جنگنده برای نبرد تن به تن در تاریخ هوانوردی نظامی باشد و توانایی هماوردی با پیشرفته ترین جت های جنگنده ای که هر کشور متخاصمی می تواند بسازد را دارد. علیرغم عملکرد ضعیف تر در زمینه سرعت و نرخ صعود، اف-۳۵ به تکنولوژی پنهانکاری قابل توجهی مجهز شده که به آن امکان می دهد در مقابل جنگنده های مرسوم غیرپنهانکار بسیار کارآمد باشد.
بررسی جنگ افزارها
در زمینه جنگ افزار و مهمات، اف-۳۵ بسیار متنوع تر از همتای سریعتر خود است و می تواند تقریباً هر نوع عملیاتی را انجام دهد. در حالی که اف-۲۲ در زمینه نبرد هوایی تن به تن بهتر است، چندمنظورگی و تنوع عملیاتی بالاتر اف-۳۵ به آن امکان می دهد که برای اهداف بیشتری به کار گرفته شود که شامل بازدارندگی هسته ای و عملیات های تهاجمی هوایی است. به طور کلی سه نوع کلیدی از ماموریت ها وجود دارد که اف-۲۲ ناتوان از انجام آن هاست اما اف-۳۵ به خوبی برای انجام آن ها تجهیز و طراحی شده است:
حمله هسته ای
عملیات های ضد کشتی
عملیات های تهاجمی هوا به زمین
در حالی که اف-۲۲ رپتور برای حملات زمینی بهینه سازی نشده است، این بدان معنا نیست که به سلاح های موثری مجهز نیست. رپتور می تواند ۶ لانچر LAU-142/A برای شلیک موشک های هوا به هوای خارج از میدان دید، همراه با دو محفظه سلاح داشته باشد که هر کدام به لانچر LAU-141/A برای شلیک موشک های Sidewinder در نبردهای هوا به هوا مجهز شده است.
در صورتی که قرار باشد از رپتور برای عملیات های حملات زمینی استفاده شود، این جنگنده می تواند به بمب های نقطه زن نیز مجهز شود. علیرغم ترسناک بودن، اف-۲۲ هرگز در میدان نبرد به کار گرفته نشده و تاکنون جنگنده دیگری را ساقط نکرده است.
اف-۳۵ توانایی انواع بسیار بیشتری از سلاح ها را نسبت به اف-۲۲ دارد و آن ها را روی نقاط سخت خارجی یا محفظه های داخلی حمل می کند. سلاح های معمول حملات سطحی که این جنگنده حمل می کند می توانند شامل بمب های هدایت لیزری Paveway و موشک های ضد اهداف زمینی SPEAR-3 هستند.
همچنین این جنگنده می تواند موشک های کروز JASSM و انواعی از سلاح های ضد کشتی را حمل کند. سخت است که فهرستی کامل از جنگ افزارها و مهمات های قابل حمل توسط اف-۳۵ را تهیه کرد و این جنگنده توانایی حمل و شلیک بمب های هسته ای جاذبه ای B61-12 را دارد، سلاحی که می تواند توسط جنگنده های اف-۱۵ و اف-۱۶ نیز شلیک شود.
سخن پایانی
به طور کلی، ترکیب اف-۲۲ و اف-۳۵ تضمین می کند که نیروی هوایی ایالات متحده در بهترین شرایط قرار دارد، به ویژه وقتی پای مقابله با هر نوع تهدیدی از سوی دشمن در میان باشد. تصمیم گیری دقیق در مورد اینکه کدام یک از این دو جنگنده در موقعیتی خاص مورد استفاده قرار گیرد، در نهایت به این موضوع بستگی دارد که برای هر ماموریت چه چیزی مورد نیاز است.
رپتور بدون شک بهترین جنگنده برای نبردهای تن به تن در ناوگان هوایی ارتش های جهان در حال حاضر بوده و در زمینه توانمندی های نبرد هوا به هوا بی رقیب است. در صورتی که جنگی بین آمریکا و یک کشور دارنده جنگنده های پنهانکار رخ دهد، کشوری مانند چین که جنگنده Chengdu J-20 را در اختیار دارد، اف-۲۲ ایده آل ترین جنگنده برای مقابله با هر نوع تهدیدی است.
اما مدرن ترین نبردها جای مناسبی برای چنین جنگنده هایی نیست و نبرد تن به تن زیادی رخ نمی دهد. در نتیجه، اف-۳۵ با قابلیت ارتباطات داده ای فوق العاده و تکنولوژی همکاری پیشرفته در کنار تنوع کاری بی نظیر، به جنگنده مناسب برای انواع مختلفی از عملیات ها تبدیل شده است. اما اگر این دو جنگنده در مقابل هم قرار گیرند، می تواند گفت که شکست اف-۲۲ دشوارتر است.
چقدر خوشتون میاد از دو تا اسباب بازی گرون قیمت و ناکارامد آمریکایی تعریف کنید.
تا حالا فکر کردید اگر این دو تا هواپیما رنده بشوند کدومشون جذابتر خواهد بود؟
اهمیتی نداره که کدوم یک ازین هواپیما ها چه ویژگی هایی دارن، مهم اینه که این هواپیماها قبل از استارت خوردنشون توی جنگ علیه ایران از بین میرن، این مهمه..
چقدر خوشتون میاد از دو تا اسباب بازی گرون قیمت و ناکارامد آمریکایی تعریف کنید.
تا حالا فکر کردید اگر این دو تا هواپیما رنده بشوند کدومشون جذابتر خواهد بود؟
اهمیتی نداره که کدوم یک ازین هواپیما ها چه ویژگی هایی دارن، مهم اینه که این هواپیماها قبل از استارت خوردنشون توی جنگ علیه ایران از بین میرن، این مهمه..