روز گذشته یکی از خانهنشینان سینمای ایران در حوالی سعادت آباد دیده شد. «شورانگیز طباطبایی» بازیگر پیشکسوت سینما که حالا ۵ دهه است از پرده سینما دور مانده و وایرال شدن تصاویرش نیز در مراسمی مثل یادبود زری خوشکام، همکار قدیمیاش برمیگردد.
در حالی که در این مراسم، چهرههای مطرح سینمای امروز نظیر هانیه توسلی و محمدرضا فروتن حضور داشتند، اما حضور این چهره مطرح سینمای قبل از انقلاب در حالی که اغلب همنسلان او در خارج از ایران به سر میبرند، در فضای مجازی به چشم آمد.
شورانگیز طباطبایی با نام مستعار کاترین و با فیلم اکبر دیلماج ساخته خسرو پرویزی وارد سینما شد. شرکت در فیلم اکبر دیلماج (با حضور رضا ارحام صدر، ایرن زازیانس و دیانا) سکوی پرتابی برای شورانگیز طباطبایی بود و بعد از آن به علت جذابیتی که داشت به یک باره مورد توجه فیلمسازان قرار گرفت و دستمزدش از سی هزار ریال به سیصد هزار ریال ترقی نمود. او پس از انقلاب در ایران ماند و پس از ۴ دهه در مراسم رونمایی فیلم «پناه» در سال ۱۳۹۷ به همراه همسرش محمد صالح علا مجری تلویزیون حاضر شد که با استقبال حاضرین در مراسم مواجه شد.
شورانگیز طباطبایی در سال ۵۷ با محمد صالح اعلاء ازدواج کرد. محمد صالحعلا، برای بسیاری از ما نامی آشنا است. مردی که بارها “سلام بر شما هموطنانِ جان”ش را از رادیو و تلویزیون شنیدهایم و “محبوبِ من”هایش با آن صدا و لحنِ لغزانِ بغضآلود حداقل یکبار قلبمان را لرزانده یا آرام کرده است.
شورانگیز طباطبائی زمانی پرکارترین ستاره ایرانی سینما بود. زمانی که نیاز به چهرههای تازه در سینمای ایران روز به روز بیشتر احساس میشد و این نیاز سبب میگشت که به تدریج چهرههای نو در سینمای ایران ظهور کنند. شورانگیز طباطبائی هنرپیشهای است که تا قبل از ورود به کار سینما، بارها برای بازی در فیلم از وی دعوت به عمل می آمد، اما سعی او آن بود که بتواند در فیلم های برجستهتری شرکت کند.
وی قبل از آنکه با نام کاترین بازیگر نفش نخست فیلم «اکبر دیلماج» گردد با نام شاپرک در چند صحنه از فیلم «خشم و خون» که هنوز به نمایش در نیامده شرکت جسته بود. اما به خاطر آنکه در آن فیلم نتوانسته بود کاری از خود نشان دهد، از قبول نقشهای کوتاه مدت بعدی خود خود داری نمود و در انتظار فرصتی بود که بتواند با ایفای نقش نخست فیلمها برای خود موفقیتی به دست آورد.
آثار شاخص این هنرمند
در پایانبندی این مطلب به سراغ برخی آثار شاخص این هنرمند در کارنامهاش بود. بازیگری که دوره کاریاش به یک دهه هم نرسید اما در سینمای ایران ماندگار شد.
اکبر دیلماج
اکبر دیلماج فیلمی به کارگردانی خسرو پرویزی و نویسندگی احمد نجیبزاده محصول سال ۱۳۵۲ است. همکاری موفق رضا ارحام صدر، سلطان کمدی ایران با ایران و شورانگیز طباطبایی. سکوی پرتابی که شورانگیز را به عنوان یک استعداد به سینمای ایران معرفی کرد.
کنیز
این فیلم که اقتباسی از فیلک ربهکای آلفرد هیچکاک استبه کارگردانی کامران قدکچیان و نویسندگی احمد نجیبزاده در سال ۱۳۵۳ ساخته شد. در این فیلم سعید راد، شورانگیز طباطبایی، توران مهرزاد و جلال پیشواییان ایفای نقش میکنند. کنیز، تراژدی مشترک سعید راد و شورانگیز طباطباییست که داستان تلخش بیننده را جریحهدار میکند.
پاشنه طلا
انگار احمد نجیبزاده سناریوهایش را مختص به چند بازیگر خاص مثل شورانگیز طباطبایی مینوشته. پاشنه طلا فیلمی به کارگردانی نظام فاطمی در سال ۱۳۵۴ ساخته شد. این بار شورانگیز طباطبایی مقابل یکی از ستونهای سینما یعنی ناصر ملک مطیعی مقابل دوربین رفت و خروجی کار نیز باتوجه به موضوع مورد پسند مخاطب چنین ژانری قرار گرفت.
بگذارید هنر پیشه های قبل از انقلاب ۵۷ ایران به ایران برگردند تا در ایران زندگی کنند آنان را آرزو به گور نکنید خدا را خوش نمی آید …
سلام. خانم طباطبایی محترم دیدن چهره شما منو به یاد فیلمهای جذابتان که ۵۰سال پیش در سینما دیدم انداخت .
حیف.موفق باشید
خب خودشون نمیخوان بیان .میخوان آزاد باشن و رها .اکثرا هم خواننده بودن هم بازیگر .نمیشه تو ایران به حرفه شون ادامه بدن .هم خدا هم خرما رو بخوان
بی تربیت
برن گم شن عوضی ها انشا ا الله سقط. برن همشون چشم دیدن عافیت مردم ایران رو ندارند …ها
راه بازه هر کی دل در گرو ایران عزیز داره بیاد ایران زندگی کنه ... ولی اونهایی ک علیه کشور موضع گرفتن مثل فلان …..خواننده ک بخاطر پولهای نفتی سعودی شعر خلیج همیشه فارس نخوند …. جایی توی ایران عزیزم ندارد
همین ها الگوی خیلی از جوانان گذشته و حتی الان در چاقو کشی عرق خوری خیانت فساد و اعتیاد و لات و لوت بازی بوده و هستند خانه نشین باشند تا بمیرند .
فکر مریض شما لاعلاج است و پیشنهاد ومیکپم خودتان را معالجه کنید خانم طباطبایی چهل و شش ساله بازی نمی کنند لنوقت به ایشان دوهین میکنید قضاوت مختص مداوند است
در صورت کلی هنرمند به مردم مدیون است وباید مردمی باشد و مردمی بماند. مثل خیای از هنرمندانی که در هر شرایطی تو ایران ماندند. اما اگر در این بین کسی خود را لایق ایران و کنار ایرانی نمیداند و میرود پی عیاشی و خوشگذرانی تا اوضاع آرام و بر وفق مراد شود بعد برگردد. هنر گند است نه هنرمند. بدرد ایران وایرانی نمیخورد.
هر چند امروز روز فیلم های چهل و پنج سال قبل و بیشتر خیلی دیگر ارزش دیدن ندارند ولی در زمان خودش مخاطب زیادی داشت و چهره های زیادی هم محبوب بودن و هستن و تهیه کنندگان و کارگردان ها و سناریو نویس ها هم برای مخاطبان و سلیقه سینما رو های آن دوره همه چیز را تنظیم و تولید می کردند البته فرهنگ آسیایی و بخصوص ایرانی در همه دوران سینما چه قبل و بعد حال و آینده همواره یک نوع عشق و عاشقی و ازدواج خواسته اکثریت هستش که موضوع فیلم باشد البته ژانر های اکشن و طنز و پلیسی و جنایی جاسوسی رزمی را هم می پسندد ولی عامه سینما بازان در گذشته آمیخته ای از عشق و ازدواج و رقص و آواز را بیشتر به آن تمایل داشتند
چه خوب بودی وخوب هستی وخوب خواهی ماند بهترینی
هانیه چرا اینجوری شده!!!دورنماش،اینه،نزدیک نماش چیه!!!
عکسی که با سعید راد گذاشته آید خانم ملوسک هستند در نمایی از فیلم کنیز این بانو پقش مقابل سعید راد را در کنیز بازی کردن بودند و خانم شور انگیز طباطبایی نقشی بی بدیل در فیلم کنیز بازی کرده که در چند سکانس بازی کردن . نقش همسر مغبود شده امیر ،،(سعید راد ) را بازی کرده بودن