جنگنده های Sukhoi Su-35 روسی و F-15 آمریکایی دو فروند از قدرتمندترین هواپیماهای جنگی در هوانوردی نظامی هستند.
هر دو جت قادر به درگیری موثر با اهداف زمینی و هوایی بوده و در طول سال ها تحت ارتقاهای گسترده ای قرار گرفته اند. آنها از تجهیزات آویونیک، فناوری رادار، تجهیزات ارتباطی و مهمات مدرن برخوردار هستند.
هر دو جت در کشور متبوع خود بهترین جنگنده برای نبردهای تن به تن محسوب می شوند. در حالی که نیروی هوایی روسیه سوخو Su-35 را به عنوان یک جنگنده نسل ۴++ در نظر می گیرد، F-15EX Eagle II آمریکایی برای انجام ماموریت های برتری هوایی و انجام حملات زمینی ویرانگر به خوبی مدرن سازی شده است. بنابراین، کدام یک از این دو جت برنده خواهد شد اگر درگیری تن به تنی بین آن ها رخ دهد؟
خب، هیچ پاسخ مستقیم و سرراستی برای این سوال وجود ندارد. با این حال، از آنجایی که هر دو جت قابلیت های قابل مقایسه ای دارند، استفاده موثر از فناوری در چنین شرایطی تعیین کننده خواهد بود.
انتخاب های خلبانان بر اساس تجربیاتشان، نحوه استفاده از هواپیمایشان به سود خود، و آگاهی موقعیتی کلی، عوامل تعیین کننده ای خواهد بود که تصمیم خواهند گرفت کدام یک از این دو جت جنگنده پیروز میدان جنگ می شود.
جنگ تن به تن
Sukhoi Su-35
Boeing F-15EX Eagle II
خدمه: ۱ نفر طول: ۲۱.۹ متر طول بال ها: ۱۵.۳ متر ارتفاع: ۵.۹ متر وزن خالی: ۱۹,۰۰۰ کیلوگرم وزن ناخالص: ۲۳,۰۰۰ کیلوگرم با ۵۰ درصد سوخت داخلی حداکثر وزن برخاست: ۳۴,۵۰۰ کیلوگرم ظرفیت سوخت: ۱۱,۵۰۰ کیلوگرم در باک داخلی موتور: دو موتور توربوفن پس سوز Saturn AL-41F1S هر کدام با ۸۶.۳ کیلونیوتن (۱۹,۴۰۰ پوند) پیشرانه خشک، ۱۳۷.۳ کیلو نیوتن (۳۰,۹۰۰ پوند) با پس سوز، ۱۴۲.۲ کیلو نیوتن (۳۲,۰۰۰ پوند) در حالت قدرت اضطراری
خدمه: ۱ یا دو نفر (خلبان و افسر سیستم های تسلیحاتی) طول: ۱۹.۴۴۶ متر طول بال ها: ۱۳.۰۴۵ متر ارتفاع: ۵.۶۴ متر وزن خالی: ۱۵,۶۹۴ کیلوگرم حداکثر وزن برخاست: ۳۶,۷۴۱ کیلوگرم موتور: دو موتور توربوفن پس سوز General Electric F110-GE-129 هر کدام با ۷۶.۳۱ کیلونیوتن (۱۷,۱۵۵ پوند) پیشرانه خشک، ۱۳۱ کیلونیوتن (۲۹,۵۰۰ پوند) با پس سوز
داگ فایت (dogfight) یا نبرد تن به تن یک نبرد هوایی از فاصله نزدیک بین هواپیماهای جنگی است. هواپیمای درگیر در یک داگ فایت مانورهای اساسی جنگنده را برای حمله یا فرار از دشمن خود انجام می دهد.
داگ فایت با جنگ هوایی متفاوت است که شامل برنامه ریزی استراتژیک برای انجام ماموریت های خاص می شود. با انجام ماموریت‌های مکرر توسط این دو جت در سوریه، گمانه‌زنی‌ها در مورد اینکه اگر این دو هواپیما در یک نبرد تن به تن با هم شرکت کنند چه اتفاقی می‌افتد، ایجاد می‌شود.
جنگنده روسی Su-35 مجهز به رادار آرایه ای اسکن الکترونیکی غیرفعال Irbis-E است که برد برای هدف زمینی تا ۴۰۰ کیلومتر را امکان پذیر می کند. F-15EX مجهز به رادار Active Electronically Scanned Array (AESA) است که باعث می شود این جنگنده در برابر پارازیت مقاوم تر و نسبت به Su-35 برتری داشته باشد.
سیستم آویونیک Sukhoi Su-35
سیستم آویونیک F-15EX Eagle II
رادار آرایه اسکن الکترونیکی غیرفعال Irbis-E سیستم جستجو و رهگیری مادون قرمز OLS-35 سیستم جنگ الکترونیک L175M Khibiny-M
رادار AN/APG-82(V)1 AESA ساخت ریتون غلاف های هدفگیری AN/AAS-13/14 LANTIRN ساخت Martin Marietta یا AN/AAQ-33 Sniper XR ساخت لاکهید مارتین غلاف لژیون لاکهید مارتین با AN/ASG-34(V)1 IRST21 سیستم هشدار بقای فعال غیرفعال AN/ALQ-250 Eagle Passive ساخت BAE Systems در ترکیب با سیستم مقابله جنگ الکترونیک سیستم دیسپنسر ضد جنگ الکترونیک هوابرد AN/ALE-47 ساخت BAE Systems
پلتفرم‌هایی با قدرت حمل محموله بالا
سوخوی Su-35 و F-15 بوئینگ ظرفیت حمل بار بالایی دارند و تجهیزات رزمی مدرنی را حمل می کنند. از توپ گرفته تا موشک، بمب و راکت، هر دو هواپیما زرادخانه تسلیحاتی با فناوری پیشرفته ای به شمار می آیند. Su-35 حامل یک موشک دوربرد K-77M با هدایت راداری با برد ۲۰۰ کیلومتر است.
سوخو Su-35 همچنین می‌تواند موشک R-37M را شلیک کند، موشکی که به طور خاص برای عملیات در برد ۴۰۰ کیلومتری و هدف قرار دادن هواپیماهای با قابلیت مانور کمتر طراحی شده است.
جدیدترین نسخه F-15 از موشک هوا به هوا با هدایت راداری AIM-120D با برد ۱۶۰ کیلومتر سود می برد. موشک های مورد استفاده در هر دو هواپیما از یک کلاس هستند. نسخه F-15EX ساخت بوئینگ دارای ظرفیت حمل تسلیحات بسیار بالاتری است و تا ۱۲ موشک هوا به هوا با توانایی بالا را حمل می کند. امکان وجود ریل های چهارگانه در F-15ها می تواند به این جنگنده اجازه دهد ۱۶ موشک را حمل کند.
تسلیحات نظامی Sukhoi Su-35
تسلیحات نظامی F-15EX Eagle II
توپ ها : ۱ توپ خودکار داخلی ۳۰ میلیمتری Gryazev-Shipunov GSh-30-1 با ۱۵۰ گلوله نقاط اتصال : ۱۲ نقطه اتصال شامل دو ریل در نوک بال و ۱۰ ایستگاه روی بال و بدنه با ظرفیت ۸,۰۰۰ کیلوگرم مهمات راکت ها : راکت هوا به زمین S-25 موشک ها : موشک های هوا به هوا، موشک های هوا به سطح، موشک های ضد کشتی، موشک های ضد تشعشع بمب ها : بمب های هدایت بصری، بمب های هدایت لیزری، بمب های هدایت ماهواره ای
توپ ها : ۱ توپ گاتلینگ شش لول ۲۰ میلیمتری M61A1 Vulcan با ۵۰۰ گلوله از نوع M-56 یا PGU-28 نقاط اتصال : ۴ پایه اتصال روی بال، پایه اتصال بدنه، ریل بمب با ۲۳ نقطه اتصال با ظرفیت ۱۳,۴۰۰ کیلوگرم سوخت و مهمات خارجی موشک ها : موشک های هوا به هوا: ۱۲ نقطه اتصال: AIM-9 Sidewinder, AIM-120 AMRAAM, AIM-260 JATM. موشک های هوا به سطح: AGM-158 JASSM, AGM-88 HARM, AGM-183 ARRW. بمب ها : GBU-31 یا GBU-38 JDAM، بمب های با شعاع کوچک GBU-39
کدام جت جنگنده بهتر است؟
جت جنگنده F-15EX Eagle II ساخت بوئینگ با سیستم های آویونیک، سیستم ها و قابلیت های ارتقا یافته، برتر از Su-35 است. رادار جدید APG-82 AESA به لطف فناوری اسکن فعال خود، این هواپیما را از Su-35 توانمندتر می کند. در مورد موشک ها و محموله هوا به زمین، F-15 می تواند تقریبا دو برابر Su-35 تسلیحات حمل کند.
فقدان رادار AESA در Su-35 آن را به یک هواپیمای ضعیف تر تبدیل می کند، به ویژه از نظر عملکرد هوا به زمین. اختلاف در پهنای باند رادار و مقاومت در برابر پارازیت می تواند باعث مشکلات مرتبط با دقت در یک موقعیت نبرد بحرانی شود. Su-35 با آسیب پذیری اش در برابر تکنیک های فریب جمینگ مدرن، می تواند اهداف کمتری را نسبت به F-15EX ردیابی کند. با این وجود، صرف نظر از فناوری‌ها،برتری یافتن هر یک از این جنگنده ها در یک نبرد تن به تن، به میزان استفاده ماهرانه از آن سیستم‌ها در یک موقعیت جنگی تن به تن بستگی دارد.
درحدحرف باشه،هرشخص ازحکومتی خوشش بیاد جانب اورا میگیرد،امّا سوخو۳۵ حرف برای گفتن فراوان دارد،البته مهارت خلبان شرط اول است،که خلبانان ایرانی همیشه دراوج وسرامدهستند،
کلی ایراد توی توضیحات بود.هر دو جنگنده دارای رادار AESA هستن منتها اف پانزده رادار فعال و سوخو غیر فعال.تفاوت اینها صرفا امکان تنظیم توان خروجی رادار توسط خلبان هست.مثلا خلبان اف پانزده میتونه زمان حمله به اهداف زمینی هر چقدر از توان رادار رو که لازم باشه برای کشف و انهدام اهداف زمینی تنظیم کنه و یا زمان درگیری با یک جنگنده دشمن کل توان رادار رو برای نبرد هوایی تنظیم کنه،ولی این تنظیمات برای سوخو روی زمین تنظیم میشه و خلبان نمیتونه تغییرش بده.منتها چون قبل از پرواز وظیفه جنگنده مشخص هست،توان رادار رو متناسب با ماموریت جنگنده تنظیم میکنن.در ضمن توان گسیل امواج توی رادار سوخو سی و پنج خیلی بیشتر از رادار اف پانزده هست.توی جدول به غلاف هایی اشاره شده که اف پانزده میتونه حمل کنه.غلاف ها تجهیزات جانبی هستن که یه جنگنده میتونه به جای بمب یا موشک حمل کنه و جزو تجهیزات اصلی حساب نمیشه.و سوخو سی و پنج هم قادر هست غلاف های مشابه رو حمل و استفاده کنه.
![ایران‌خودرو طرح تبدیل هایما S7 به هایما S5 را منتشر کرد [دی 1403]](https://static.digiato.com/digiato/2024/12/2017_Haima_S5_front_8.10.18-388x462.jpg)
سوخو ۳۵ باید با F35 مقایسه شه
سوخو ۳۵باید با F14مقایسه بشه نه با f15EXیا F35تکنولوژی آمریکا کجــــا و روسها کجا دقیقا مثل پراید با بنز
…سوخو ۳۵ درحد اف۱۴ نیست میگی باید باf35 مقایسه بشه
درحدحرف باشه،هرشخص ازحکومتی خوشش بیاد جانب اورا میگیرد،امّا سوخو۳۵ حرف برای گفتن فراوان دارد،البته مهارت خلبان شرط اول است،که خلبانان ایرانی همیشه دراوج وسرامدهستند،
نمی شود این دو جنگنده را مقایسه کرد چون اف۳۵ نسل پنجم است ولی سوخو۳۵ نسل ۴.۵ است
کلی ایراد توی توضیحات بود.هر دو جنگنده دارای رادار AESA هستن منتها اف پانزده رادار فعال و سوخو غیر فعال.تفاوت اینها صرفا امکان تنظیم توان خروجی رادار توسط خلبان هست.مثلا خلبان اف پانزده میتونه زمان حمله به اهداف زمینی هر چقدر از توان رادار رو که لازم باشه برای کشف و انهدام اهداف زمینی تنظیم کنه و یا زمان درگیری با یک جنگنده دشمن کل توان رادار رو برای نبرد هوایی تنظیم کنه،ولی این تنظیمات برای سوخو روی زمین تنظیم میشه و خلبان نمیتونه تغییرش بده.منتها چون قبل از پرواز وظیفه جنگنده مشخص هست،توان رادار رو متناسب با ماموریت جنگنده تنظیم میکنن.در ضمن توان گسیل امواج توی رادار سوخو سی و پنج خیلی بیشتر از رادار اف پانزده هست.توی جدول به غلاف هایی اشاره شده که اف پانزده میتونه حمل کنه.غلاف ها تجهیزات جانبی هستن که یه جنگنده میتونه به جای بمب یا موشک حمل کنه و جزو تجهیزات اصلی حساب نمیشه.و سوخو سی و پنج هم قادر هست غلاف های مشابه رو حمل و استفاده کنه.