هانیه توسلی با حضور در آثار سینمایی و تلویزیونی متعدد، توانسته طیف گستردهای از شخصیتها را بهخوبی به تصویر بکشد و به عنوان یکی از بازیگران شاخص و تأثیرگذار سینمای ایران شناخته شود. او با دریافت جوایز معتبر داخلی و بینالمللی، همچون سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنواره فیلم فجر، به ارزش هنری و تواناییهای خود مهر تأیید زده است. ممنوعالکاری این بازیگر چند روز پیش رفع شد و او اکنون به دنیای بازیگری بازگشته است.
سالهای ابتدایی زندگی و تحصیلات
هانیه توسلی در ۱۷ خرداد ۱۳۵۸ در همدان متولد شد. او دیپلم علوم تجربی دارد، از ۱۷ سالگی کار تئاتر را به صورت آماتور در همدان شروع کرد و در سال ۱۳۷۸ برای تحصیل در رشته نمایشنامهنویسی در دانشگاه آزاد اسلامی تهران به این شهر رفت.
هانیه توسلی در خانوادهای با چهار خواهر بزرگتر از خود بزرگ شد. پدرش، نقی توسلی، سرهنگ سابق ژاندارمری بود که در سال ۱۳۷۸ درگذشت. هما، خواهر بزرگ هانیه، مترجم است. مهسا، خواهر دوم او، جراح مغز، یک خواهر دیگر به نام هدیه دارد که در کشور آمریکا خواننده است و طناز، خواهر کوچکترش، در رشته طراحی شهری تحصیل کرده است.
ورود به عرصه هنر
او در سال ۱۳۸۲ با بازی در نمایش «پدر دوست داشتنی» به کارگردانی محمد یعقوبی، توجه نصرالله قادری را که داور جشنواره تئاتر تبریز بود، جلب کرد و به این ترتیب، برای بازی در نمایش «پدر» انتخاب شد.
نمایش «پدر» نقطه عطف بزرگی در زندگی هنری هانیه توسلی بود و پس از آن درهای دنیای سینما به روی او باز شد. اولین تجربه سینمایی توسلی، نقشآفرینی در فیلم کوتاهی به اسم «روی جاده نمناک» بود.
هانیه توسلی در سینما و تلوزیون
هانیه توسلی در سال ۱۳۷۹ با ایفای نقش در سریال تلویزیونی «غریبه» به کارگردانی جواد اردکانی، نخستین گامهای خود را در عرصه تصویر برداشت. موفقیت چشمگیر او در این سریال، زمینهساز ورودش به دنیای سینما شد.
«شام آخر» به کارگردانی فریدون جیرانی، در سال ۱۳۸۰ نخستین تجربه بازیگری جدی توسلی در سینما بوده است.
با این حال او پیش از «شام آخر» در فیلم سینمایی «سگ کشی» بهرام بیضایی نیز به عنوان سیاهی لشکر حضور داشت
اوج شهرت هانیه توسلی
هانیه توسلی با بازی در سریالهای «وفا» و «میوه ممنوعه» به اوج محبوبیت خود دست یافت. این دو سریال که با استقبال بینظیر مخاطبان روبرو شدند، نقش مهمی در شناخته شدن وی به عنوان یک بازیگر توانمند و محبوب ایفا کردند.
افتخارات
هانیه توسلی به خاطر بازی درخشان خود در فیلم سینمایی «شبهای روشن»، ساخته فرزاد مؤتمن موفق به دریافت تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن از هفتمین جشن خانه سینما در سال ۱۳۸۲ شد.
او همچنین با ایفای نقش ماندگار «شیوا» در فیلم سینمایی «دهلیز» به کارگردانی بهروز شعیبی، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن سی و یکمین جشنواره فیلم فجر را از آن خود نمود.
توسلی بارها به خاطر بازی در فیلم و سریالهای مختلف نامزد دریافت جایزه شده است.
وضعیت تاهل
در سالهای اخیر، بارها شایعاتی مبنی بر ازدواج هانیه توسلی با افراد مختلف منتشر شده است. اما این بازیگر هر بار این شایعات را تکذیب کرده و گفته که مجرد است.
بازداشت
توسلی در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۴۰۲ به خاطر گذاشتن پستی در صفحه اینستاگرامش درباره مهسا امینی بازداشت و پس از یک روز به قید کفالت آزاد شد. او از هر گونه فعالیت هنری منع شده بود که به تازگی این ممنوعیت رفع شده است.
او پیش از آن در مرداد ماه سال ۱۳۹۸ در تلویزیون ممنوعالتصویر شد. دلیل این ممنوعیت، پستهای اینستاگرامی توسلی اعلام شد که در آنها به مسائل اجتماعی و سیاسی مختلفی اعتراض و همچنین، از برخی از مسئولان کشور انتقاد کرده بود. پس از انتشار این پستها، صداوسیما اعلام کرد که پخش تیزر فیلم «ایده اصلی» که هانیه توسلی در آن حضور داشت، ممنوع شده است.
فیلمشناسی هانیه توسلی
سینما
- چرا گریه نمیکنی: علیرضا معتمدی، ۱۴۰۱
- بیصدا حلزون: بهرنگ دزفولیزاده، ۱۳۹۸
- جهان با من برقص: سروش صحت، ۱۳۹۷
- ایده اصلی: آزیتا موگویی، ۱۳۹۷
- ما همه با هم هستیم: کمال تبریزی، ۱۳۹۷
- کلمبوس: هاتف علیمردانی، ۱۳۹۷
- سوءتفاهم: احمدرضا معتمدی، ۱۳۹۶
- گرگبازی: عباس نظامدوست، ۱۳۹۶
- بنبست وثوق: حمید کاویانی، ۱۳۹۵
- مادری: رقیه توکلی، ۱۳۹۵
- سیانور: بهروز شعیبی، ۱۳۹۴
- نقطه کور: مهدی گلستانه، ۱۳۹۴
- قشنگ و فرنگ: وحید موسائیان، ۱۳۹۴
- هفت ماهگی: هاتف علیمردانی، ۱۳۹۴
- شکاف: کیارش اسدیزاده، ۱۳۹۳
- نهنگ عنبر: سامان مقدم، ۱۳۹۳
- سه ماهی: حمیدرضا قربانی،۱۳۹۲
- خط ویژه: مصطفی کیایی، ۱۳۹۲
- مردن به وقت شهریور: هاتف علیمردانی، ۱۳۹۲
- به خاطر پونه: هاتف علیمردانی، ۱۳۹۱
- دهلیز: بهروز شعیبی، ۱۳۹۱
- ابرهای ارغوانی: سیامک شایقی، ۱۳۹۰
- زندگی خصوصی: محمدحسین فرحبخش، ۱۳۹۰
- مادر پاییزی: سیروس رنجبر، ۱۳۹۰
- ندارها: محمدرضا عرب، ۱۳۸۹
- آقا یوسف: علی رفیعی، ۱۳۸۹
- عصر روز دهم: مجتبی راعی، ۱۳۸۸
- کیفر: حسن فتحی، ۱۳۸۸
- شیرین: عباس کیارستمی، ۱۳۸۷
- صد سال به این سالها: سامان مقدم، ۱۳۸۶
- عاشق: افشین شرکت، ۱۳۸۵
- غیرمنتظره: محمدهادی کریمی، ۱۳۸۵
- زمان میایستد: علیرضا امینی، ۱۳۸۴
- عصر جمعه: مونا زندی حقیقی، ۱۳۸۴
- دیشب باباتو دیدم آیدا: رسول صدرعاملی، ۱۳۸۳
- کافه ستاره: سامان مقدم، ۱۳۸۳
- یک شب: نیکی کریمی، ۱۳۸۳
- جایی برای زندگی: محمد بزرگنیا، ۱۳۸۲
- شبهای روشن: فرزاد مؤتمن، ۱۳۸۱
- گاهی به آسمان نگاه کن: کمال تبریزی، ۱۳۸۱
- اثیری: محمدعلی سجادی، ۱۳۸۰
- شام آخر: فریدون جیرانی، ۱۳۸۰
- آخر بازی: همایون اسعدیان، ۱۳۷۹
فیلم کوتاه
- روی جاده نمناک: مهدی کرمپور، ۱۳۸۰
- دیروقت: اصغر نعیمی، ۱۳۸۳
- سه ماهی: حمیدرضا قربانی، ۱۳۹۲
تلویزیون
- غریبه: جواد اردکانی، ۱۳۷۹
- وفا: محمدحسین لطیفی، ۱۳۸۴
- میوه ممنوعه: حسن فتحی، ۱۳۸۶
- شمسالعماره: سامان مقدم، ۱۳۸۸
شبکه نمایش خانگی
- قلب یخی: سامان مقدم، ۱۳۹۱
- شاهگوش: داود میرباقری، ۱۳۹۲
- ابله: کمال تبریزی، ۱۳۹۳
- گیسو (عاشقانه۲): منوچهر هادی، ۱۳۹۹
- زخم کاری: محمدحسین مهدویان، ۱۴۰۰
- آکتور: نیما جاویدی، ۱۴۰۱
تئاتر
- خشم و هیاهو: مهرداد رایانی، ۱۳۹۶
- نامههای عاشقانه از خاورمیانه: کیومرث مرادی، ۱۳۹۵
- مرثیهای برای کتابسوزیها: علی اتحاد، ۱۳۹۳
- قرار: سیامک احصایی، ۱۳۹۲
- آمدیم نبودید رفتیم: رضا حداد، ۱۳۹۱
- جیرهبندی پر خروس: علی نرگسنژاد، ۱۳۹۰
- پروفسور بوبوس: آتیلا پسیانی، ۱۳۸۹
- پدر: نصرالله قادری
- قرمز و دیگران: محمد یعقوبی
- گلهای شمعدانی: محمد یعقوبی
بازیگری دوست داشتنی، هنرمند و زیبا و شجاع، که نون به نرخ روز خور نیست و ترسی از گفتن حقیقت نداشته و نداره…دمش گرم.
ضمنا میشه ازش بپرسید اون دختر خانومی که در عکس اول ( زمان مدرسه) سمت چپ تصویر نشسته، با چه قاشقی غذا میخورده، اصلا قاشق وارد دهنش میشده؟ شاید با قاشق چایخوری غذا میخورده…