هواپیماها، هلیکوپترها و پهپادهایی که تنها ارتش ایالات متحده در اختیار دارد

ایالات متحده با اختلاف بزرگترین صادرکننده هواپیماهای نظامی در جهان است (به ویژه پس از سقوط صادرات جت های جنگنده روسیه از سال ۲۰۱۷). ایالات متحده امتیاز لاکچری تولید هواپیما برای رفع نیازهای منحصر به فرد خودش را نیز داشته و اغلب صادرات را به عنوان تمرکزی در طول دوران توسعه مد نظر قرار نمی دهد. به عنوان مثال، برنامه F-35 بخشی از یک کارزار بزرگتر برای تولید یک جنگنده نسل پنجم برای ایالات متحده و متحدانش بود، در حالی که F-22 Raptor به عنوان یک جنگنده برتری هوایی فقط برای نیروی هوایی ایالات متحده ساخته شد. در اینجا برخی از هواپیماها و دیگر پرنده های نظامی قابل توجهی که فقط در اختیار ارتش ایالات متحده هستند را آورده ایم.

هواپیماهای جنگی فقط برای ایالات متحده پرواز می کنند

نیروی هوایی ایالات متحده دارای سه دسته از هواپیماهای جنگی است – جت های جنگنده (F)، بمب افکن ها (B) و هواپیماهای تهاجمی (A). ایالات متحده هواپیماهای رزمی منحصر به فردی را در هر سه دسته به کار می گیرد.

جت های جنگنده منحصر به فرد

در مورد جت های جنگنده، تنها هواپیمای فعال منحصر به فرد نیروی هوایی ایالات متحده، F-22 Raptor است که اولین جنگنده نسل پنجم جهان به شمار می آید (همچنین ممنوعیت صادرات دارد). نیروی هوایی ایالات متحده قصد داشت ۷۵۰ فروند F-22 خریداری کند، اما نبود دشمن همتا و هزینه بالای برنامه باعث لغو آن شد. بدین ترتیب تنها ۱۸۷ فروند رپتور ساخته شد.

نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده تنها اپراتورهای F-35C در جهان هستند – نوع ناونشین خانواده جت های جنگنده نسل پنجم F-35. در حالی که F-35 دارای سه نسخه است (F-35A، F-35B، F-35C)، که با یکدیگر بسیار متفاوت هستند و قطعات یکسان بسیار کمی دارند. در نوامبر ۲۰۲۴، تفنگداران دریایی اولین نیرویی بودند که از F-35C در نبرد استفاده کردند (F-35A و F-35B از سال ۲۰۱۶ در نبرد مورد استفاده قرار گرفتند).

هواپیمای دیگری که به‌عنوان جنگنده طبقه‌بندی می‌شود، F-117 Nighthawk است (در حالی که این طراحی اولیه پنهانکار، نسل پنجم در نظر گرفته نمی‌شود). تعدادی از F-117 ها در رزرو هستند و هیچ کدام به طور رسمی فعال به شمار نمی آیند (به غیر از نقش آموزشی/ارزیابی تسلیحات). اگر چه F-117 به عنوان یک جنگنده طراحی شده بود، اغلب یک بمب افکن در نظر گرفته می شود.

سایر جنگنده های آمریکایی اپراتورهای بین المللی دارند. F-16 محبوب ترین جت جنگنده جهان است (و اکنون فقط برای صادرات تولید می شود). متحدانی مانند اسرائیل و ژاپن از F-15 Eagle استفاده می کنند و اسرائیل نیز F-15EX ارتقا یافته را خریداری می کند. F-35A و F-35B به متحدان ایالات متحده در سراسر جهان صادر می شوند.F/A-18 Hornet نیروی دریایی (و Super Hornet) توسط خریداران خارجی (از جمله کانادا و استرالیا) استفاده می شود. استرالیا نسخه نبرد الکترونیکی این جنگنده به نام EA-18 Growler را نیز در اختیار دارد.

هواپیمای ناونشین برخاست کوتاه و نشست عمودی AV-8B Harrier که در ایالات متحده تنها در اختیار تفنگداران دریایی است، توسط ایتالیا (جایی که در حال بازنشستگی است) و اسپانیا نیز به کار گرفته می شود. معروف است که نیروی دریایی سلطنتی در جنگ فالکلند در سال ۱۹۸۲ از نسخه Sea Harrier این هواپیما استفاده کرد.

بمب افکن های منحصر به فرد

ایالات متحده سه نوع (به زودی چهار) نوع بمب افکن استراتژیک دارد. فقط ایالات متحده است که بمب افکن های B-52 Superfortress، B-1 Lancer و B-2 Spirit را در اختیار دارد. B-21 Raider اکنون در مرحله تولید اولیه با نرخ پایین است و انتظار می رود در سال ۲۰۲۷ وارد خدمت شود. شایعاتی وجود دارد که این بمب افکن می تواند به استرالیا صادر شود، اما بعید به نظر می رسد.

هواپیمای تهاجمی منحصر به فرد

ایالات متحده دو نوع اصلی هواپیمای تهاجمی دارد – AC-130J Ghostrider و A-10 Thunderbolt “Warthog”. نیروی هوایی ایالات متحده تنها اپراتور هر دوی این هواپیماهاست. با این حال، این وضعیت ممکن است خیلی بیشتر از این طول نکشد، زیرا کنگره از پنتاگون خواسته است تا گزارشی در مورد امکان صادرات آنها به اردن ارائه کند.

هواپیماهای ترابری که فقط توسط ایالات متحده استفاده می شوند

تنها هواپیمای ترابری بزرگی که تنها برای ایالات متحده پرواز می کند، C-5M Galaxy است. C-5M Galaxy بزرگترین هواپیمای ترابری ساخت غرب است (البته کوچکتر از An-225 Mriya و An-124 Ruslan ساخت شوروی).

نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و نیروی هوایی هند با دومین هواپیمای بزرگ ترابری نظامی ایالات متحده، C-17 Globemaster III، پرواز می کنند. هواپیمای آمریکایی C-130 Hercules/C-130J Super Hercules تقریباً استاندارد طلایی برای ترابری هوایی تاکتیکی توسط متحدان و شرکای ایالات متحده در سراسر جهان است.

هواپیمای تیلت روتور CV-22 Osprey توسط نیروی زمینی، نیروی هوایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده، به ویژه نیروهای تفنگدار دریایی، استفاده می شود. با این حال، این یک هواپیمای منحصر به استفاده برای ایالات متحده نیست. ژاپن نیز آن را در اختیار دارد.

در مورد هواپیماهای سوخت رسان، KC-10 Extender هم اکنون بازنشسته شده و KC-135 Stratotanker در سرویس بسیاری از نیروهای هوایی بین المللی قرار دارد. ژاپن هواپیمای سوخت رسان جدید Boeing KC-46 Pegasus را در اختیار داشته و اسرائیل نیز سفارش خرید آن را ثبت کرده است.

سایر هواپیماها فقط توسط ایالات متحده استفاده می شوند

هواپیمای ترابری VIP و ماموریت ویژه

برخی از هواپیماها فقط توسط ایالات متحده استفاده می شوند اما از هواپیماهای تجاری و جت های تجاری توسعه یافته اند. به عنوان مثال، هواپیمای Boeing E-4 Nightwatch (معروف به Doomsday) یک دارایی منحصر به فرد برای ایالات متحده است، اما بر اساس یک هواپیمای Boeing 747-200B اصلاح شده توسعه یافته است. به همین ترتیب، دو هواپیمای ترابری V-25A VIP نیروی هوایی (معروف به Air Force One) منحصر به فرد هستند اما بر اساس بوئینگ های ۷۴۷-۲۰۰ اصلاح شده ساخته شده اند. C-32A (مخصوص معاون رییس جمهور) و C-32B (هواپیمای عملیات ویژه سری که اطلاعات کمی در مورد آن وجود دارد) از Boeing 757 مشتق شده اند.

هواپیماهای جاسوسی و پهپادها

یکی از حوزه های اصلی که ایالات متحده در آن هواپیماهای منحصربه‌فرد خود را به کار می‌گیرد، هواپیماهای جاسوسی است. در حالی که SR-71 Blackbird بازنشسته شده است، U-2 Dragon Lady (هواپیمای جاسوسی مشهور دوران بحران موشکی کوبا) همچنان در خدمت است. در حالی که امروزه تنها ایالات متحده U-2 را به پرواز در می آورد، این هواپیما توسط جمهوری چین (که با نام تایوان شناخته می شود) بین سال های ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۴ (به عنوان بخشی از ماموریت سیا برای جاسوسی در سرزمین اصلی چین) به پرواز در می آمد.

هواپیماهای قابل توجهی که تنها توسط ارتش ایالات متحده به پرواز در می آیند:

• F-22 Raptor
• A-130J Ghostrider
• B-52 Stratofortress
• E-4 Nightwatch
• RQ-170 (احتمالاً)
• F-35C
• B-1 Lancer
• C-5M Galaxy
• C-32A
• RQ-180 (احتمالاً)
• F-117 Nighthawk
• B-2 Spirit
• U-2 Dragon Lady (قبلاً تایوان)
• C-32B
• EC-130H Compass Call (بازنشسته شده)
• A-10 Warthog
• B-21 Raider (از ۲۰۲۷)
• CH-53E Super Stallion (قبلاً ژاپن)
• V-25A (Air Force One)

امروزه، ایالات متحده احتمالاً تنها اپراتور چندین پهپاد جاسوسی پیشرفته و سری مانند RQ-170 و R-180 است (اگرچه اطلاعات کمی در مورد این پهپادها وجود دارد). بسیاری از هواپیماهای آواکس ایالات متحده (از جمله E-3 Sentry و E-2 Hawkeye) توسط کشورهای دیگر نیز استفاده می شوند. حتی EA-37B Compass Call (جایگزینی برای EC-130H Compass Call) به ایتالیا صادر می شود.

هواپیماهای بدون سرنشین پیشرفته‌تر آمریکایی مانند MQ-1 Predator، MQ-9 Reaper و MQ-4C Triton به متحدان و شرکای ایالات متحده صادر شده‌اند. ارتش ایالات متحده تنها اپراتور MQ-1C Gray Eagle است، اگرچه این هواپیما بیشتر یک نسخه از Predator است تا یک نوع پهپاد متفاوت.

هلیکوپترها

تمامی هلیکوپترهای اصلی ارتش ایالات متحده (UH-72 Lakota، MH-6 Little Bird (بر اساس MD 500E)، AH-64 Apache، UH-60 Black Hawk و CH-47 Chinook) توسط کشورهای دیگر نیز استفاده می شوند. نسخه هلیکوپترSikorsky CH-53E Super Stallion تنها توسط نیروی تفنگدار دریایی ایالات متحده اداره می شود، اما این انحصار به این دلیل است که ژاپن Super Stallion های خود را در سال ۲۰۱۷ بازنشسته کرد. SH-60 Seahawk متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده به بسیاری از کشورها صادر می شود. جمهوری چک نیز UH-1Y Venom های مورد استفاده تفنگداران دریایی ایالات متحده را در اختیار دارد.

نیروی زمینی ایالات متحده پرنده های Bell V-280 Valor را به عنوان برنده برنامه هواگرد تهاجمی بلند برد آینده (FLRAA) انتخاب کرده است. زمان نشان خواهد داد که آیا و چه تعداد سفارش صادراتی برای این تیلت روتور جدید داده می شود (این پرنده نظامی قرار است حدود سال ۲۰۳۰ وارد خدمت شود).

ایالات متحده (و چین) همیشه نیازی به صادرات پرنده های نظامی خود ندارند

تقریباً همه کشورها (به عنوان مثال، بریتانیا، روسیه و فرانسه) تنها در صورتی می توانند از عهده توسعه هواپیماهای پیشرفته نظامی جدید برآیند که بتوانند بازارهای صادراتی برای تقسیم هزینه های توسعه و تولید آن ها پیدا کنند. می توان گفت، ایالات متحده و چین تنها دو کشوری هستند که می توانند بدون نگرانی در مورد بازار صادرات، برنامه های هواپیماهای نظامی پیشرفته خود را توسعه دهند.

ایالات متحده و چین گاهی اوقات صادرات هواپیماهای پیشرفته خود را ممنوع می کنند (به عنوان مثال F-22 Raptor و J-20 Mighty Dragon). این به شدت با سیاست کشورهای دیگر مانند روسیه در تضاد است. برنامه روسی Su-75 “Checkmate” بیش از آنکه یک برنامه توسعه فعال باشد، یک برنامه فروش برای جذب سرمایه گذاری خارجی است، و Su-57 Felon در ابتدا با کمک مالی هند توسعه یافته بود (و مدت هاست که به دنبال خریدار می گردد). روسیه ممکن است تنها اپراتور Su-57 باشد، اما این بدین دلیل است که هیچ کشوری تمایلی به خرید آن نداشته است (حداقل تا زمانی که روسیه اعلام کرد که در نهایت کشوری پیدا کرده است که مایل به خرید این جنگنده جدید است).