در سال ۲۰۲۴، ۹ بندر از ۱۰ بندر شلوغ جهان در آسیا واقع شده اند که نشان دهنده تغییر جهت جریان تجارت جهانی به سمت شرق است. به دلیل تغییر زنجیره تامین و یکپارچگی بیشتر، تجارت درون منطقه ای در آسیا رشد قابل توجهی داشته است. در دهه ۱۹۹۰، بیش از ۷۰ درصد از صادرات آسیا از نظر ارزش، فراتر از منطقه بود و کانتینرها عمدتاً خالی ارسال می شدند. در مقایسه، تقریباً ۶۰ درصد از صادرات در آسیا امروزه در داخل منطقه مبادله می شود. اینفوگرافیک زیر شلوغ ترین بنادر جهان را بر اساس داده های Ship Technology نشان می دهد.
شلوغ ترین بنادر جهان
در جدول زیر رتبه بندی ۱۰ بندر پرتردد کانتینری در جهان بر اساس ترافیک سالانه TEU در سال ۲۰۲۳ را می بینید.
واحد TEU (Twenty-foot Equivalent Unit) یک واحد استاندارد برای اندازه گیری ظرفیت بار است که به ویژه در حمل و نقل کانتینری استفاده می شود. این واحد بر اساس حجم یک کانتینر استاندارد به طول ۲۰ فوت (حدود ۶.۱ متر) تعریف می شود، به عبارت دیگر، یک TEU معادل یک کانتینر ۲۰ فوتی است.
همانطور که می بینیم، ۷ بندر از ۱۰ بندر شلوغ جهان در چین است که نقش مرکزی آن را در تولید و تجارت جهانی نشان می دهد.
از سال ۲۰۰۹، این کشور بزرگترین صادرکننده کالا در جهان است. توسعه و نوسازی شبکه بندری چین برای طرح کمربند و جاده (BRI) بسیار مهم است. به عنوان یک استراتژی توسعه زیرساخت جهانی که توسط چین در سال ۲۰۱۳ به تصویب رسید، BRI با هدف گسترش ارتباطات و تجارت بین آسیا، اروپا و آفریقا از طریق ایجاد شبکههای گسترده راهآهن، خطوط لوله انرژی، بزرگراهها و مسیرهای کشتیرانی است.
بندر سنگاپور که دومین بندر بزرگ جهان است، در سال ۲۰۲۳، ۳۹ میلیون TEU را ثبت کرد. هر سال، ۱۳۰,۰۰۰ کشتی وارد این بندر می شوند که به ۶۰۰ بندر در بیش از ۱۲۰ کشور در سراسر جهان متصل است. ۱۰۰۰ کشتی در هر زمان معین در روز در این بندر مستقر هستند.
فراتر از آسیا، بندر روتردام در هلند، که یکی از مهمترین بنادر اروپا است، تاریخچه ای طولانی دارد که به قرن ۱۵ میلادی بازمی گردد. این بندر حدود ۴۰ کیلومتر طول و ۱۰ کیلومتر عرض دارد.
در سالهای اخیر، بندر روتردام با همکاری چندین شریک، پروژه هایی را برای کشتیرانی خودکار آغاز کرده است. این پروژه ها شامل استفاده از دوربین ها و حسگرها برای کنترل از راه دور کشتی ها می شود، به طوری که این تجهیزات به عنوان چشم و گوش کشتیها عمل می کنند.
پس ژاپن کو. یه زمان بنادر توکیو. یوکوهاما. اوساکا تو لیست بودن.
ژاپن از بس پیر شده دیگه صنعتش از تولید به طرف خدمات مالی و سرویس و بانکداری و سرمایه رفته. یادش بخیر. چه محصولاتی تولید میکرد. واکمن های سونی. ضبط و صوت ها و دستگاه های سی دی . تلویزیون ها. الکترونیک و دوربین ها. ماشین هاشو بگو. یکی از فامیلا اوپل المان خرید. یکی دیگه از فامیلا هم تویوتا کرولا. الان اوپل اسقاط شد. این تویوتا کرولای ۲۰ سال پیش داره کار میکنه. فقط ۲ بار تسمه عوض کرده. اوپل یادمه موتورش سوخت بعد ۵ سال. گریبس ترکوند. برقش مشکل پیدا کرد. همش تو ۵ سال اتفاق افتاد.
اما و اما یه وسیله ژاپنی داریم که ۲۴ سال پیش خریدیم و تا امروز پابرجاس. یه دستگاه تهویه پنجره ایی مارک فوجی. مال مغازه پدرم بود که وقتی مغازه رو فروخت اوردیم. تو این ۳۰ سال که تو مغازه نصب شد بعدم خونه قبلیم و اپارتمان فعلیمون نصب کردیم شاید دو سه بار فقط گازشو پر کردیم و هر سال هم با جاروبرقی تمیزش میکنیم. خنک میکنه مثل روز اول. درای اتاقو عصرها باز میزاریم تا خنکیش بیاد داخل اتاق. بعد تا صبح میخوابیم.
این باعث شده ژاپن الان با خونه های خالی مواجه بشه. قبلا هم خونه های خالی داشتن ولی عمرشون به سر میرسید. ولی الان از بس جمعیتشون پیر شده که خونه هایی با ۵ سال عمر رو کسی نمیخره.