سرگذشت کریستیانو رونالدو: از التماس برای همبرگر مک‌دونالد تا سوپراستاری جهانی

کریستیانو رونالدو پردرآمدترین فوتبالیست جهان با دارایی خالص بیش از ۲۲۹ میلیون پوند و مجموعه‌ای از املاک لوکس در شش کشور است که ثروت کلی او را به بیش از یک میلیارد دلار می رساند.

این میزان ثروت چیزی نبود که کریستیانو رونالدو در ۱۲ سالگی، تصور کند. در آن زمان، او از مادیرا به پرتغال آمد تا به آکادمی اسپورتینگ لیسبون بپیوندد.

این ستاره فوتبال که حالا صاحب پنج فرزند است، دوران کودکی ساده‌ای داشته که با سبک زندگی هالیوودی‌ امروزش، تفاوت بسیاری دارد. رونالدو اعتراف کرده که در دوران کودکی، مشکلات مالی بسیاری داشته و مجبور بوده تا بعد از تمرین، برای خوردن یک همبرگر التماس کند.

رونالدو ۴۰ ساله، ضمن یادآوری فست‌فودهای رایگانی که باعث می‌شد او و دوستانش سیر شوند، می‌گوید: «شب‌ها، حوالی ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۱، کمی گرسنه می‌شدیم. یک مک‌دونالد در کنار استادیومی که در آن زندگی می‌کردیم بود… همیشه می‌رفتیم پشت در و در می‌زدیم و می‌گفتیم: هی، برگر دیگه‌ای نمونده؟».

فابیو پیم، یکی از دوستان رونالدو در آکادمی اسپورتینگ، ضمن تأیید گفته‌های کریستیانو می‌گوید: «شب‌ها به مک‌دونالد می‌رفتیم و برگرهایی را برمی‌داشتیم که دیگر کسی نمی‌خواست و برای فروش مناسب نبودند… ما هر شب آنجا بودیم.».

رونالدو در یک گفتگو با پیرس مورگان، از کارکنان مک‌دونالد که زمانی به او کمک کرده بودند درخواست کرد تا خودشان را معرفی کنند. رونالدو در این باره می‌گوید: «ادنا و دو دختر دیگر، فوق‌العاده بودند… دیگر هیچ‌وقت آن‌ها را پیدا نکردم. آن مک‌دونالد تعطیل شد».

اما پس از پخش این مصاحبه، ادنا کالداس خود را معرفی کرد و گفت که یکی از کارکنان همان مک‌دونالد است. او می‌گوید: «این ماجرا مربوط به سال‌ها پیش است. خیلی خوشحالم که می‌بینم او به چنین جایگاهی رسیده. هرگز فکر نمی‌کردم که بعد از این همه سال من را به خاطر داشته باشد. این نشان می‌دهد که چقدر انسان فوق‌العاده‌ای است که حتی چنین خاطرات کوچکی از گذشته‌اش را فراموش نکرده».

از آن دوره سخت با تغذیه نامناسب، یکی از بزرگ‌ترین ورزشکاران تاریخ شکل گرفت.

از روزی که رونالدو به‌عنوان یک نوجوان ۱۷ ساله و لاغراندام وارد منچستریونایتد شد تا به امروز که با دستمزد سالانه ۱۷۳ میلیون پوند، به عنوان ستاره لیگ عربستان محسوب می‌شود، رونالدو همواره خود را وقف پیشرفتش کرده است.

نیکی بات، هم‌تیمی سابق رونالدو در منچستریونایتد، گفت که اوایل اگر رونالدو در تمرینات تمارض می‌کرد، بقیه بازیکنان حسابی سربه‌سرش می‌گذاشتند. اما هیچ‌وقت تلاشی که او برای موفقیت می‌کرد را زیر سوال نبردند. بات در این باره می‌گوید: «او همیشه آخرین نفری بود که از زمین تمرین خارج می‌شد».

در واقع، هیچ‌کس نمی‌توانست او را از زمین تمرین بیرون بکشد؛ وقتی همه راهی رختکن می‌شدند، او با یک کیسه توپ می‌ماند و روی تکنیک‌هایش کار می‌کرد. ما در سالن غذاخوری ناهار می‌خوردیم یا آماده رفتن به خانه می‌شدیم، اما صدای الکس فرگوسن از زمین تمرین بلند می‌شد که فریاد می‌زد: «کریستیانو، بس است! دو روز دیگر بازی داریم».

اما گاهی حتی فرگوسن هم مجبور می‌شد این واقعیت را بپذیرد که نمی‌تواند جلوی بازیکنی که تا این اندازه به پیشرفت متعهد است را بگیرد.

فرگی در این باره می‌گوید: «او خودش را فدا کرد تا بهترین باشد… یادم هست که روز شنبه مقابل آرسنال بازی داشتیم و در زمین تمرین کریینگتون باران شدیدی می‌بارید… می‌دانستم که همیشه بعد از تمرین کارش را ادامه می‌دهد، برای همین به او گفتم، فردا بازی داریم و زمین خیلی خیس و نرم است».

فرگوسن در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید: «من رفتم توی دفترم، از پنجره نگاه کردم و دیدم چی کار کرد! رونالدو رفت روی چمن مصنوعی تمرین کرد… هیچ حرفی برای گفتن نداشتم. نمی‌توانستم چیزی بگم. او منو شکست داده بود».

وقتی رونالدو در سال ۲۰۰۳ به منچستریونایتد پیوست، وین رونی ستاره جوان لیگ برتر بود و قرار بود یک سال بعد به اولد ترافورد برود. اما زمانی که رونالدو در سال ۲۰۰۹ برای انتقالی رکوردشکن به رئال مادرید رفت، او بازیکن بهتری شده بود و اولین توپ طلای خود را از قبل به دست آورده بود.

نمانیا ویدیچ، مدافع سابق یونایتد، هیچ شکی نداشت که چرا ستاره پرتغالی به یکی از بزرگ‌ترین‌های تاریخ فوتبال تبدیل شده و چرا رونی به آن سطح نرسید. ویدیچ در این باره می‌گوید: «وقتی زندگی پر زرق و برق کریستیانو را در اینستاگرام می‌بینید، ممکن است فکر کنید که همه اینها به راحتی به دست آمده، اما او کاملاً شایسته‌ی این موفقیت‌ها است».

ویدیچ همچنین می‌گوید: «در سن، ۱۸، ۱۹ تا ۲۱ سالگی، داشتن این ذهنیت که سخت مشغول کار باشی، تفریح نکنی و برای رویاهات بجنگی خیلی عجیبه. همان‌طور که کریستیانو این کار را انجام داد، او کاملاً شایسته‌ موفقیت‌هایی است که به دست آورده».

او ادامه می‌دهد: «از نظر من وین رونی در این زمینه شکست خورد… در یک لحظه، هر دو شبیه هم بودند. چیزی که کریستیانو رونالدو را به سطح بالاتری رساند، ذهنیت او برای تغییر، سخت‌کوشی، پیشرفت و داشتن هدف بود… من نمی‌گویم که وین رونی ذهنیت نداشت، ولی او بیشتر از روی استعداد ذاتی‌اش بازی می‌کرد… او برای بدنش وقت نگذاشت، برای تمرینات اضافی سرمایه‌گذاری نکرد و به جنبه‌های فیزیکی توجهی نداشت».

رونالدو در رئال مادرید به شهرت و مجموعه‌ای از دستاوردهای جدید دست یافت. او رکورد گلزنی تاریخ باشگاه را شکست، چهار بار قهرمان لیگ قهرمانان شد و چهار توپ طلای دیگر به عنوان بهترین بازیکن جهان کسب کرد.

این وینگر پرتغالی اولین قهرمانی‌اش در لالیگا را تحت هدایت و رهبری هم‌وطنش، ژوزه مورینیو، به دست آورد. گرچه این دو پرتغالی گاهی در مورد تاکتیک‌های مورینیو اختلاف نظر داشتند، اما سرمربی پیشین چلسی و اینترمیلان فقط می‌توانست به فداکاری و تعهد رونالدو در تمرینات و تمام دوران حرفه‌ای‌اش احترام بگذارد و او را تحسین کند.

به گفته مورینیو: «کریستیانو رونالدو نماد فداکاری است. تعهد او به تمرین فوق‌العاده است. او اولین کسی است که می‌آید و آخرین کسی است که می‌رود. او یک رویکرد حرفه‌ای به تمام جنبه‌های بازی از تناسب اندام گرفته تا رژیم غذایی‌ دارد… این پیگیری بی‌وقفه برای رسیدن به بالاترین سطح است که او را استثنایی می‌کند. من بازیکنان بسیار کمی با این سطح از اراده و تمرکز دیده‌ام».

کارلو آنچلوتی باید فکر می‌کرد که در طول دوران درخشان خود به عنوان بازیکن و مربی، همه چیز را دیده است. اما حتی او نیز از تعهد کریستیانو رونالدو به پیشرفت و ارتقا خود شگفت‌زده شده بود. آنچلوتی در این باره می‌گوید: «اگرچه تعریف‌های زیادی از کریستیانو شنیده بودم، اما باز هم شگفت‌زده شدم. برای او، هیچ تمرینی مهم‌تر از تمرینی که دارد و هیچ مسابقه‌ای مهم‌تر از مسابقه‌ای که در آن بازی می‌کند نیست… او هر بازی را طوری انجام می‌دهد که گویی آخرین بازی‌اش است. این مسئله مرا خیلی شگفت‌زده کرد».

آنچلوتی در ادامه می‌گوید: «یک شب که خیلی دیروقت بود، از یک بازی خارج از خانه برگشتیم و همه می‌خواستیم به خانه برویم و استراحت کنیم، جز کریستیانو که به والده‌بباس (محل تمرینات باشگاه رئال مادرید) رفت تا یک حمام یخ برای بازیابی بگیرد… من کاملاً شگفت‌زده شدم چون هرگز چنین تعهدی از یک بازیکن ندیده بودم و حتی نتواستم حرفی بزنم».

آنچلوتی در دو تا از بهترین فصل‌های کریستیانو رونالدو مربی او بود. در فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۴، او رئال مادرید را به قهرمانی لالیگا و دسیما، دهمین عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، رساند. همچنین در فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۵، با ۶۱ گل در ۵۴ بازی، بیشترین تعداد گل در یک فصل از دوران حرفه‌ای خود را به ثبت رساند.

اما شاید بهترین تعریف و مهم‌ترین نظر مربوط به زین الدین زیدان باشد.

زیدان، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ رئال مادرید و همچنین سرمربی‌ای که رئال مادرید و رونالدو را به سه قهرمانی متوالی در لیگ قهرمانان اروپا رساند، به خوبی می‌داند که یک بازیکن و رقابت‌گر واقعی کیست.

زیدان درباره رونالدو می‌گوید: «فکر می‌کنم کریستیانو خیلی بهتر است، با اینکه من هم دوران حرفه‌ای خوبی داشتم… دیگر هیچ واژه‌ای برای توصیف او وجود ندارد. کاری که او هر روز و در هر بازی انجام می‌دهد، شگفت‌انگیز است… بسیاری از بازیکنان تاریخ‌ساز در این باشگاه بوده‌اند، اما هیچ‌کسی مثل او نبوده است – آمارها خود این را نشان می‌دهند…او بهترین بازیکنی است که من به عنوان مربی داشتم».

با این حال، رئال مادرید اجازه داد رونالدو در سال ۲۰۱۸ باشگاه را ترک کند، مدت کوتاهی پس از آنکه او اولین بازیکنی شد که پنج بار لیگ قهرمانان اروپا را برد.

۱۰۵ میلیون پوندی که یوونتوس برای او پرداخت کرد، بزرگترین مبلغی بود که تا به حال برای یک بازیکن بالای ۳۰ سال پرداخت شده بود. با این وجود، ماسیمیلیانو آلگری، سرمربی یوونتوس، کاهش فرم رونالدو را تشخیص داد و از باشگاه خواست تا او را در پایان فصل اولش، علی‌رغم قهرمانی در سری آ، بفروشد.

با این حال، این آلگری بود که باشگاه را ترک کرد و رونالدو یک قهرمانی دیگر در سری آ به مجموعه افتخاراتش افزود. اما پس از بازگشت آلگری در سال ۲۰۲۱، به نظر می‌رسید که اوضاع تغییر کرده است. به همین دلیل، رونالدو به منچستریونایتد برگشت، انتقالی که در آن تابستان همه را شگفت‌زده کرد.

تعهد بی‌پایان او به حفظ تناسب اندام و سلامت، به‌ویژه از طریق رژیم غذایی‌اش، تأثیر زیادی بر اتاق رختکن یونایتد گذاشت. دروازه‌بان ذخیره، لی گرانت، درباره تاثیر رونالدو بر سایر بازیکنان می‌گوید: «این اتفاق در هتل و در جمعه شب رخ داد. همان‌طور که می‌دانید، وقتی شام خود را تمام می‌کنید، معمولاً شب‌های جمعه دسرهای خاصی سرو می‌شود. یک دسر سیب و کرم کارامل یا مقداری براونی و خامه… هیچ یک از بازیکنان به سیب و کرم کارامل دست نزدند، هیچ بازیکنی سراغ براونی نرفت، چون همه نشسته بودند».

لی گرانت در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «یکی از بچه‌ها به من گفت، کریستیانو چی تو بشقابش داره؟ مشخصاً بشقابش تمیزترین و سالم‌ترین چیزی بود که می‌شد تصور کرد… او چندتا بشقاب داشت. یکی از اونا کینوآ، آووکادو و چند تا تخم‌مرغ آب‌پز بود… این مرد از نظر فیزیکی و جسمانی معرکه‌س».

رونالدو، گاهی جزئیات رژیمی را که به ساخت و حفظ بدن فوق‌العاده‌اش کمک کرده و او را قادر ساخته تا وارد سومین دهه ورزش حرفه‌ای‌اش به عنوان فوتبالیست شود را به اشتراک گذاشته است.

برای تطابق با مجموعه‌ای از تمرینات سخت و مخصوص تقویت قلب و عضلات، رونالدو روزانه تا شش وعده غذایی می‌خورد (شامل پروتئین، غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات تازه) و در عین حال سعی می‌کند تا شش لیتر آب بنوشد و از نوشیدن الکل پرهیز کند.

رونالدو یک اتاق کرایوتراپی به ارزش ۴۰ هزار پوند در خانه‌اش دارد و به طور معمول از الگوی خواب پنج چرت ۹۰ دقیقه‌ای، به جای یک خواب طولانی پیروی می‌کند.

این روش، رویکردی است که به طور کامل تمام جنبه‌های سلامت بدن را در برمی‌گیرد؛ درست مانند دیگر ورزشکاران، به ویژه مبارزان هنرهای رزمی ترکیبی، او ناخن‌های پایش را رنگ می‌کند تا از عفونت‌های قارچی و سایر عفونت‌ها جلوگیری نماید.

برخلاف بسیاری از فوتبالیست‌های نسل خودش، رونالدو تاتو ندارد، که این موضوع بخشی از تلاش‌های او برای حفظ سلامت خود است.

او به طور منظم اهدای خون انجام می‌دهد و می‌داند که داشتن تاتو زیر پوست باعث تأخیر در روند اهدا خونش می‌شود.

رونالدو از ۲۴ سالگی خون و مغز استخوان اهدا کرده است؛ این اتفاق پس از اینکه او متوجه شد پسر هم‌تیمی سابقش، کارلوس مارتینس، به انتقال منظم خون نیاز دارد رخ داد.

در طول سال‌ها، این فوق‌ستاره برای کمک به درمان بیماران مختلف از جمله کودکان مبتلا به بیماری‌های لاعلاج، هزینه‌های بسیاری را پرداخت کرده است.

او همچنین برای کمک به اهداف خیرخواهانه‌ای چون نجات کودکان (Save the Children) و یونیسف، پول یا اقلامی را به حراج گذاشته است. در سال ۲۰۱۷، توپ طلای ۲۰۱۳ او باعث شد تا مقدار ۵۳۰,۰۰۰ پوند برای بنیاد Make-A-Wish پول جمع‌آوری شود.

اما شاید بزرگترین کمک رونالدو به حفظ سلامت افراد، مربوط به در دوران همه‌گیری کرونا باشد.

او و مدیر برنامه‌اش، خورخه مندس، مبلغ یک میلیون پوند برای تأمین تجهیزات حیاتی در بیمارستان‌های لیسبون و پورتو اختصاص دادند.

دانیل فِرو، رئیس بیمارستان سنتا ماریا در لیسبون، می‌گوید: «خورخه مندس با ما تماس گرفت و اعلام کرد که او و کریستیانو رونالدو به صورت داوطلبانه، هزینه دو واحد مراقبت ویژه برای بیماران بدحال مبتلا به کووید-۱۹ را تامین می‌کنند… در این واحدها، فن‌، مانیتور، پمپ‌های تزریق، تخت‌ و تمام تجهیزات لازم برای مراقبت از بیماران کووید-۱۹ قرار گرفتند».

رونالدو همچنین هم‌تیمی‌هایش در تیم ملی پرتغال را ترغیب کرد تا ۵۰ درصد از پاداش خود بابت صعود به یورو ۲۰۲۰ (که به دلیل همه‌گیری کرونا به سال ۲۰۲۱ موکول شد) را صرف کمک‌های امدادی کووید-۱۹ کنند.

تعهد رونالدو به حفظ سلامت جسمانی خود و دیگران، ریشه در تجربیات دردناک او از خانواده نزدیکش دارد. پدرش، دینیس، فردی الکلی بود که در سال ۲۰۰۵ و در سن ۵۲ سالگی بر اثر نارسایی کبدی درگذشت.

برادر بزرگ‌تر رونالدو، هوگو، که ۱۰ سال از او بزرگ‌تر است، از اعتیاد به مشروبات الکلی و مواد مخدر رنج می‌برد؛ اگرچه با کمک و حمایت رونالدو توانست به بهبودی برسد.

مادرشان، دولورس، که دو بار سرطان پستان را شکست داده، می‌گوید: «کریستیانو دیده است که نوشیدنی‌ها و مواد مخدر می‌توانند چه تأثیری بر افرادی که آن‌ها را مصرف می‌کنند بگذارد. این یکی از دلایلی است که باعث شده او به کسی که امروز هست تبدیل شود».

رونالدو حالا خانواده خود را دارد. کریستیانو جونیور در سال ۲۰۱۰ به دنیا آمد. اگرچه نام مادر او بنا به درخواست خودش، مخفی مانده و هیچ‌وقت فاش نشده. این پسر ۱۴ ساله در تلاش است تا راه پدرش را دنبال کند و تاکنون در آکادمی جوانان باشگاه النصر، گل‌های زیادی را به ثمر رسانده است. اغلب شایعه می‌شود که رونالدو ممکن است تا زمانی که نتواند با بزرگ‌ترین فرزندش در زمین بازی کند، از دوران حرفه‌ای خود کناره‌گیری نکند.

در سال ۲۰۱۷، دوقلوهای رونالدو یعنی ایوا و ماتئو، از طریق رحم اجاره‌ای به دنیا آمدند. در همان سال، رونالدو و شریکش، جورجینا رودریگز، اولین فرزند مشترک‌شان، آلانای را به دنیا آوردند.

فاجعه‌ای در سال ۲۰۲۲ رخ داد، زمانی که جورجینا دوباره دوقلو به دنیا آورد اما متأسفانه فرزند پسرش زنده نماند. در آن زمان، رونالدو در منچستریونایتد بود و چند روز بعد از این حادثه، از طرف هواداران لیورپول در مسابقه منچستریونایتد با لیورپول، یک ادای احترام فوق‌العاده دریافت کرد که نشانه‌ای از جایگاه و تأثیر او در بازی بود.

بلا، کوچک‌ترین فرزند رونالدو، در آوریل سال آینده سومین تولد خود را جشن خواهد گرفت.

رونالدو و جورجینا ۳۱ ساله، به لطف دنبال‌کنندگان زیاد در شبکه‌های اجتماعی، نقش‌ها و حمایت‌های تبلیغاتی برجسته‌شان، جزو مشهورترین و پرعکس‌ترین افراد جهان هستند.

رونالدو، محبوب‌ترین شخصیت جهان در اینستاگرام، دارای ۶۴۷ میلیون فالوئر می‌باشد که البته این رقم همچنان در حال رشد و افزایش است. این مقدار، دقیقاً ۱۴۰ میلیون بیشتر از رقیب قدیمی‌ رونالدو، لیونل مسی، است که در رتبه دوم پس از او قرار دارد.

اما حتی در سن ۴۰ سالگی، رونالدو با وجود پنج فرزند، هنوز آینده خود را با تمرینات سنگین و در زمین فوتبال می‌بیند. او همچنان فوتبال بازی می‌کند و برای ال نصر و پرتغال گل می‌زند؛ در حالی که هم‌تیمی‌هایی مثل وینی ( که حدود ۱۰ ماه از او کوچک‌تر است)، مدت‌ها پیش از زمین فوتبال خداحافظی کرده‌ است.

رونالدو هنوز به دنبال آخرین تلاش برای بردن جام جهانی در سال ۲۰۲۶ است، درست زمانی که به سن ۴۱ سالگی می‌رسد. اگرچه برخی به دلیل توجه زیادی که رونالدو به بدن و ظاهر خود دارد، او را مسخره می‌کنند، اما هیچ شکی نیست که تعهد او به بدنش باعث شده تا دوران حرفه‌ای بی‌نظیری در فوتبال داشته باشد. همه این‌ها برای پسری که زمانی برای خرید یک همبرگر محتاج کمک دیگران بود، شگفت‌انگیز است.