محققان دانشگاه جان هاپکینز در مطالعه‌ای جدید دریافته‌اند که ساده‌ترین تمرین برای محافظت و تقویت زانوهای فضانوردان در مأموریت‌های طولانی فضایی، پریدن است. این یافته می‌تواند برای سلامت مفاصل عموم مردم نیز مفید باشد.
چالش‌های فضانوردی و اهمیت ورزش
فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) معمولاً شش ماه اقامت دارند و روزانه دو ساعت را به تمرینات مختلف از جمله وزنه‌برداری، دویدن روی تردمیل و دوچرخه‌سواری اختصاص می‌دهند. اما با برنامه‌ریزی برای سفرهای طولانی‌تر به ماه و مریخ، حفظ سلامت غضروف‌ها به چالشی جدی تبدیل شده است.
نتایج شگفت‌انگیز تحقیقات
مارکو کیابرگه، نویسنده این مطالعه و اخترفیزیکدان، بیان می‌کند: «تأثیر مثبتی که در موش‌های آزمایشگاهی مشاهده کردیم، بسیار چشمگیر و غیرمنتظره بود. آنها با پریدن توانستند غضروف‌های خود را ضخیم‌تر کنند.»
اهمیت سلامت غضروف در تقویت زانوها
غضروف سالم برای حرکت بدون درد ضروری است و می‌تواند امید به زندگی را افزایش دهد. بدون آن، فضانوردان قادر به انجام وظایف حیاتی در پایگاه‌های دائمی در سیارات دیگر نخواهند بود. از آنجا که ترمیم غضروف کندتر از سایر بافت‌هاست، دوره‌های طولانی بی‌تحرکی، چه در سفرهای فضایی و چه در استراحت طولانی، می‌تواند به مفاصل آسیب برساند.
مزایای تمرینات پرشی
تحقیقات نشان می‌دهد موش‌هایی که سه بار در هفته تمرینات پرشی انجام دادند، غضروف‌های ضخیم‌تر و سالم‌تری داشتند که به معنای محافظت بیشتر از مفاصل و اصطکاک کمتر استخوان‌هاست.
چشم‌انداز آینده
قدرت پاها در شرایط میکروگراویته بیشترین تأثیر را می‌پذیرد. هر روشی که بتواند چندین جنبه از ضعف عضلانی را برطرف کند و حتی نیاز به دو ساعت تمرین روزانه در فضا را کاهش دهد، بسیار ارزشمند خواهد بود.
گرچه تحقیقات بیشتری برای تأیید این مزایا در انسان‌ها لازم است، اما یافته‌های اولیه امیدوارکننده به نظر می‌رسند و می‌توانند راهی ساده اما مؤثر برای حفظ سلامت مفاصل، چه در فضا و چه روی زمین، ارائه دهند.
بدون نظر