۱۰ پیروزی پرگل و یک طرفه دنیای فوتبال که در تاریخ این ورزش ماندگار شدند

زمانی که سوئد در جام جهانی ۱۹۳۸ مقابل کوبا ۵ بر ۰ پیش افتاد، امانوئل گامباردلا، روزنامه‌نگار مشهور، ماشین تحریر خود را کنار گذاشت. هر چیزی فراتر از پنج گل در نگاه رئیس آینده فدراسیون فوتبال فرانسه، چیزی بیش از «آمار» نبود.

برخی از تیم‌ها در طول تاریخ این بازی زیبا، زمانی که نوبت به ثبت گل‌های فراوان رسیده است، قطب‌نمای اخلاقی مشابهی داشته‌اند. نقل است که در وسط دو نیمه بازی نیمه نهایی مشهور جام جهانی ۲۰۱۴ برابر برزیل، بازیکنان تیم ملی آلمان با هم عهد بسته بودند تا بیش از این میزبان را تحقیر نکنند. اما همه اینقدر بخشنده نبوده‌اند. در اینجا برخی از بزرگترین بردهایی که تاکنون در دنیای فوتبال ثبت شده است، را آورده‌ایم که عمیقاً به دنیای آمار گامباردلا کشیده می‌شوند. این فهرست فقط مسابقات تیم‌های مردان در رده بزرگسالان و در بالاترین سطح فوتبال را شامل شده و رکوردهایی که از کتاب‌های تاریخ حذف شده را نیز شامل نمی‌شود.

۱۰ پیروزی پرگل تاریخ فوتبال

۱۰- چین ۱۹ گوام ۰

ویلی مک‌فول، دروازه‌بان سابق نیوکاسل یونایتد، در اولین بازی خود به‌عنوان سرمربی در قلمرو کوچک آمریکاییِ گوام، وظیفه سختی داشت وقتی با یکی از غول های آسیا، چین، روبرو شد. چین در سال ۲۰۰۰ در رتبه بندی تیم های ملی فوتبال ۱۱۲ رتبه بالاتر از میهمان خود قرار داشت و تعداد افرادی که در ارتش این کشور خدمت می کردند بیشتر از کل جمعیت گوام در آن سال بود. شکاف بین دو تیم در همان مرحله مقدماتی برای راهیابی به مرحله نهایی جام ملت های آسیا در آن سال مشهود بود، اما مک فول سعی کرد به نکات مثبت تیمش نگاه کند:

«نتایج همه چیز نبود. لذت در اجرای یک برنامه توسعه، موعظه انجیل فوتبال در مدارس روستایی و تربیت مربیان جدید بود».

مک‌فول منحصراً از فوتبالیست های آماتور برای تیم خود دعوت کرده و تمام تلاش خود را می‌کرد تا از معلمان، کارمندان بانک و دانشجویانی که به کالج‌های ایالات متحده نقل مکان نکرده بودند، عملکردی رقابتی بگیرد. در مقابل، چین در آغاز راه یک نسل طلایی در فوتبال خود بود. غول‌های آسیا در آن سال به نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا رسیدند و در سال ۲۰۰۲ به اولین جام جهانی خود راه یافتند.

۹- ایران ۱۹ گوام ۰

در آستانه هزاره جدید، زمان خوبی برای طرفداران تیم ملی مردان گوآم نبود. این کشور جزیره ای کوچک در میانه اقیانوس آرام تنها در سال ۱۹۹۶ توسط هیئت حاکمه فوتبال جهان به رسمیت شناخته شد و یک معرفی بیرحمانه به صحنه بین المللی جهان فوتبال را تجربه کرد. والنتینو سان گیل، رئیس اتحادیه فوتبال این کشور بعداً اینگونه گفت: “وقتی برای اولین بار فوتبال را شروع کردیم، مانند کیسه بوکس بودیم.”

کمتر از یک سال پس از باخت ۱۹-۰ مقابل چین، گوآم در مسیر راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۲ برابر ایران نیز همین نتیجه را به ثبت رساند. فرهاد مجیدی در دقیقه ۷۸ گل هجدهم ایران را به ثمر رساند، به داخل دروازه رفت، توپ را برداشت تا بهترین تفاضل گل ممکن را تضمین کند. ویلی مک فول، سرمربی وقت گوآم، اذعان داشت که این تجربه “خیلی خوشایند نبود”.

۸- کویت ۲۰ بوتان ۰

کشور دورافتاده بوتان در کوهستان های هیمالیا، تنها دو روز پیشتر اولین بازی رسمی خود را انجام داده بود، زمانی که در جریان مسابقات مقدماتی جام ملت های آسیا در سال ۲۰۰۰ به کویت سفر کرد. تازه واردان فوتبال قاره آسیا به مدت ۱۸ دقیقه مقاومت جانانه ای انجام دادند، تا اینکه اولین گل از چهار پنالتی مسابقه را به خاطر تکل آشکار راگبی گونه در محوطه جریمه دریافت کردند.

احمد جاسم، دروازه بان کویت، قبل از اینکه خودش نیز دست به کار شده و یکی از گل های تیمش را به ثمر برساند، فقط یک شوت از سوی بازیکنان تیم ملی بوتان دید. جاسم با بی حوصلگی شوت خود را به گوشه پایینی دروازه تیم بوتان فرستاد و نتیجه را ۱۹-۰ کرد. ضربه آخر را بشار عبدالله در دقیقه ۸۹ به حریف وارد کرد و هشتمین گل خود را در این بازی به ثمر رساند. نتیجه به قدری نامتعارف بود که پیتر ولاپان، دبیر کل AFC تهدید کرد که کل فرآیند بازی های مقدماتی را تغییر خواهد داد.

۷- گوآم ۰ کره شمالی ۲۱

کره شمالی پیش از آخرین بازی مقدماتی خود برای مسابقات قهرمانی فوتبال آسیای شرقی سال ۲۰۰۵، می دانست که باید تفاضل گل خود را افزایش دهد. رقیب اصلی آن ها، تیم ملی هنگ کنگ دارای تفاضل گل ۲۶+ بود، در حالی که تفاضل گل تیم کره شمالی تنها ۸ تفاضل گل مثبت داشت. و گوآم قربانی از همه جا بی خبر ماجرا بود.

شش دقیقه طول کشید تا هونگ یونگ جو اولین گل تیم ملی کره شمالی را به ثمر برساند و این سرآغاز روز کابوس وار دروازه بان بیچاره تیم ملی گوآم، جوزف لانان، بود. کره شمالی قبل از سوت خاتمه بازی که به شکنجه بازیکنان گوآم پایان داد، به طور متوسط هر ۲۵۲ ثانیه یک گل دیگر به ثمر رساند. تیم ملی منزوی ترین دیکتاتوری جهان با اختلاف اندکی نسبت به هنگ کنگ از نظر تفاضل گل توانست در رتبه بالاتری قرار گیرد، و با قرار گرفتن در رتبه سوم و بالاتر از تیم همسایه کره جنوبی، بتوانند به مرحله بعدی این رقابت ها راه پیدا کنند.

۶- تونگا ۰ استرالیا ۲۲

سرمربی استرالیا، فرانک فارینا، در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ هیچ چیز را به شانس و احتمال واگذار نکرد. سرمربی این تیم، بازیکن لژیونر از جمله جان آلیوسی، مهاجم کاونتری سیتی را دعوت کرد که در پیروزی رکوردشکن ۲۲-۰ مقابل تونگه توانست ۶ گل به ثمر برساند. سرمربی تیم شکست خورده، گری فیلیپس، هدایت یکی از بدترین تیم های ملی فوتبال جهان را بر عهده داشت و در صحبت هایش پس از پایان بازی، در مورد اختلاف فاحش بین دو تیم گفت:

«اگر ارزش تیم استرالیا را با هم جمع کنید و سپس آن را بر پنج تقسیم کنید، آنگاه ارزش اقتصاد تونگا را خواهید داشت».

مربیان تیم های باشگاهی که بازیکنان خود را برای این بازی های دوستانه خارج از یک پنجره بین المللی شناخته شده از دست داده بودند نیز تحت تأثیر این نتیجه قرار نگرفتند. دیک ادووکات، سرمربی رنجرز که مجبور شد بدون دو مدافع استرالیایی اش بازی کند، “حماقت این وضعیت” را به چالش کشید. فارینا اما به این اعتراضات کاملاً بی‌تفاوت بود و اصرار داشت که می‌تواند هر کسی که بخواهد را به تیم ملی استرالیا فرا بخواند. فارینا هشدار داد: «برداشتن پا از روی پدال چیزی است که به آن فکر نمی‌کنم».

۵- پرستون نورث اند ۲۶ هاید ۰

پرستون نورث اند کهکشانی های فاتح دهه ۱۸۸۰ بودند. سرمربی این تیم، ویلیام سودل، توانسته بود بهترین استعدادها را از اسکاتلند با موقعیت‌های شغلی پرسود – و کاملاً فرضی- در کارخانه خود در سال‌های قبل از مجاز شدن دستمزد بازیکنان، جذب کند.

فوتبال حرفه ای تنها دو سال بود که قانونی شده بود، زمانی که هاید در جام حذفی، برای دیدار با پرستون به ورزشگاه دیپ دیل آمد. تیم پر ستاره سودل در میانه یک روند شکست ناپذیری بی وقفه بود که به ۴۲ بازی در تمام مسابقات رسیده و اینجا نیز در عرض دو دقیقه از حریف پیش افتاد. گل زدن به تیم حریف به ندرت متوقف شد و هاید در برابر بهترین بازیکنان اسکاتلند بی دفاع بود.

۴- تاهیتی ۳۰ جزایر کوک ۰

بازی‌های کشورهای اقیانوس آرام جنوبی در سال ۱۹۷۱ همه جور مسابقه ای داشت، از پرتاب دیسک تا ده گانه، در حالی که ۱۴ کشور جزیره ای این منطقه در تاهیتی دور هم جمع شده بودند. علی رغم ارجحیت و محبوبیت کلی بازی راگبی برای این منطقه، فوتبال یکی از محبوب ترین رویدادهای آن تابستان بود. تماشاگران هیجان زده با مناظر رکوردشکنی روبرو شده بودند، در حالی که کشور میزبان توانست ۳۰ گل به تیم جزایر کوک بزند بدون اینکه گلی دریافت کند.

این یک افتتاحیه تحقیرآمیز برای تیم ملی تازه تاسیس این منطقه بود. جزایر کوک دو روز قبل از آن که تاهیتی آن ها را گلباران کند، ۱۶-۱ به پاپوآ گینه نو باخته بود. در مقابل، پیروزی ۱۵-۱ آن ها در مسابقه پایانی برابر فیجی باعث شد این مسابقات را با حس خوبی به پایان برسانند.

۳- استرالیا ۳۱ ساموآ آمریکایی ۰

ساموآی آمریکایی در هر سناریویی در مقابل استرالیا تیمی بی دفاع بود. اما این کشور جزیره ای کوچک در اقیانوس آرام قبل از دریافت ۳۱ گل از این تیم، همه چیز را بر علیه خود می دید. فیفا در آستانه این بازی حکم داد که ۱۹ نفر از ۲۰ عضو تیم ملی این کشور که در ساموآی همسایه متولد شده بودند، واجد شرایط بازی برای تیم ساموآی آمریکایی نبودند. تیم زیر ۲۰ سال نیز نمی توانست نیز نمی توانست به این مسابقه فرستاده بشود، زیرا در این صورت امتحانات مدرسه را از دست می دادند و بدین ترتیب ساموآی آمریکایی مجبور شد حتی بازیکنان آماتور جوان تری را فرا بخواند، از جمله دو بازیکن ۱۵ ساله.

تونوآ لوی، سرمربی تیم، پیش از مسابقه تصریح کرد: “ما از خداوند می خواهیم که به پایین نگه داشتن تعداد گل های دریافتی کمک کند.” اما هیچ موجود الهی نمی تواند آرچی تامپسون را از به ثمر رساندن رکورد جهانی ۱۳ گل باز دارد. این مهاجم در آن زمان که این مسابقه را “اتلاف وقت” نامید، افکار بسیاری از دیگر حاضران را با صدای بلند تکرار کرد. مایکل پتکوویچ، دروازه بان تیم ملی استرالیا، اولین بار در دقیقه ۸۶ بازی توپ را لمس کرد!

۲- داندی هارپ ۳۵ آبردین روورز ۰

قبل از رفتن مستقیم به نتیجه چشمگیر ۳۵-۰ مسابقه داندی هارپ در مقابل آبردین روورز در جام اسکاتلند، لازم است کمی شرایط را تشریح کنیم. آبردین تنها ۱۰ بازیکن را وارد میدان کرد – یک گاف قابل توجه که گزارش های معاصر به طرز عجیبی بر آن تاکید می کنند – در مسابقه ای که دومین مسابقه این باشگاه تازه تاسیس بود.

داندی هارپ، تیمی نسبتاً کهنه کار که ۶ سال از تاسیس آن ها می گذشت، در نیمه اول با برتری بی رحمانه ۱۶-۰ به رختکن رفت. کاپیتان تیم، دارسی جونیور، در این مسابقه به تنهایی ۱۰ گل به ثمر رساند، از جمله ۵ گل بی وقفه در نیمه دوم. گل‌ها با چنان سرعت سرسام‌آوری به ثمر می رسیدند که داور حساب گل ها از دستش در رفته و در ابتدا نتیجه را ۳۷-۰ اعلام کرد، تا اینکه مدیر تیم هارپ به او اعلام کرد تنها ۳۵ گل زده شده است.

۱- آربروث ۳۶ بون آکورد ۰

هیچ‌کس در تاریخ فوتبال مانند اسکاتلندی‌ها شکست‌های کوبنده را به حریفان تحمیل نکرده است – آنها حتی بهترین کلمه را برای بازی‌های خنده‌دار یک طرفه دارند: gubbing به معنای در هم کوبیدن. در همان روزی که داندی هارپ ۳۵ (یا ۳۷) گل به آبردین روورز زد، آربروث اف سی توانست بون آکورد را ۳۶ بر ۰ شکست دهد.

دو باشگاه پیروز رقبای سرسختی بودند، دشمنی که به خاطر مجاورت دو تیم شکل گرفت و با انتقال تام اوکین، بازیکن متولد آربروث به تیم داندی در سال ۱۸۸۵ تشدید شد. اوکین در پیامی تلگرافی به همبازیان سابقش از در هم کوبیدن حریف در تیم باشگاهی جدیدش گفت، اما در پاسخ شنید که آربروث ها حتی نتیجه بهتری را به ثبت رسانده اند. اگر داور ۷ گل را به خاطر آفسایدهای میلیمتری رد نمی کرد، اختلاف گل های این مسابقه می توانست بیشتر از این نیز باشد.