نام سینمای کره جنوبی اغلب با تریلرهای پرتنش و ترسناک آزاردهنده عجین شده است، اما سینمای این کشور چیزهایی بیشتر از فیلم‌هایی دارد که شما را به وحشت می‌اندازد. برخی از بهترین و مشهورترین کارگردانان جهان اهل کره جنوبی هستند، از جمله کیم کی دوک، پارک چان ووک و بونگ جون هو. اینها فیلمسازانی محبوب در سطح جهانی هستند که باعث شده‌اند فارغ از ژانر، سینمای کره جنوبی در مدار دید بینندگان خارجی قرار گیرد. در این فهرست می‌خواهیم ۱۰ فیلم کره‌ای مننحصربفرد و خاص را معرفی کنیم که باید دستکم یک بار تماشایشان کنید، نه صرفاً به خاطر تاثیرگذاری یا شهرتشان بلکه به خاطر داستانشان.
۴- Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring (۲۰۰۳)
۳- Friend (۲۰۰۱)
۲- Oldboy (۲۰۰۳)
۱- Parasite (۲۰۱۹)
۱۰- Attack the Gas Station! (۱۹۹۹)
حمله به پمپ بنزین یا به پمپ بنزین حمله کنید! یک فیلم کره ای جنایی، کمدی، و نقد اجتماعی است. حمله به پمپ بنزین یک فیلم کمتر شناخته شده است، و علیرغم وجود بسیاری از فیلم های دیگری که ممکن است شرایط و جایگاه مشابهی داشته باشند، این یکی از همه سزاوارتر است. تقریباً مانند دهه ۹۰ در سینمای آمریکا که با کمدی های پرستاره ای مانند Clerks و Mallrats همراه شده بود، پایان این دهه نوع مشابهی از فیلم های کالت را برای سینمای کره جنوبی به همراه داشت.
فیلم کره ای حمله به پمپ بنزین داستان چهار دوست جوان را دنبال می کند: بی نشان، سگ دیوانه، راک استار و نقاشی (به ترتیب لی سونگ جائه، یو اوه سونگ، کانگ سونگ جین و یو جی تائه). این دوستان از سر بی حوصلگی تصمیم می گیرند از یک پمپ بنزین سرقت کنند و روز بعد دوباره همان پمپ بنزین را مورد دستبرد قرار می دهند. بار دوم، آنها کارمندان و مالک پمپ بنزین را به گروگان می گیرند در حالی که مجموعه ای از شخصیت های متفاوت برای بنزین زدن به پمپ بنزین می آیند. این چهار مرد نماد خشم جوانان در پی یک بحران اقتصادی بوده و سبک زندگی شهری در سئول در اواخر دهه ۹۰ را به نمایش می گذارند (و باید اعتراف کنیم که واقعاً باحال و بامزه به نظر می رسند). حمله به پمپ بنزین با تعداد زیادی نقدهای ظریف و پنهان (و نه چندان پنهان) نسبت به سایر مسائل سیاسی و اجتماعی، شما را در حالی که به بی عدالتی فکر می کنید می خنداند.
۹- The Man from Nowhere (۲۰۱۰)
مردی از ناکجاآباد یا مردی از هیچ کجا فیلمی است که ژانر اکشن در غرب را در جهتی مثبت تحت تاثیر قرار داد. این فیلم یکی از بهترین طراحی سکانس های رزمی و احساسی ترین فیلم های سینمای کره جنوبی با میراثی ماندگار است. کیم سه رون، بازیگری که نقش دختر کوچک داستان به نام سو می را بازی می کرد، امسال درگذشت و به نظر می رسد که او و شریک بازیگری اش در این فیلم، وون بین، دوستان مادام العمر هم بودند. تماشای مردی از ناکجاآباد می تواند به عنوان ادای احترامی به کیم نیز به حساب بیاید که به یکی از بهترین بازیگران جدید کره جنوبی تبدیل شد. در سطح بین‌المللی و داخلی، مردی از ناکجاآباد موفق شد.
مردی از هیچ کجا مردی تنها به نام چا تائه سیک (وون بین) را دنبال می کند که یک مغازه سمساری در سئول دارد. تنها دوست او سو می (کیم) یک دختربچه ۱۰ ساله است که در حالی که مادرش به سر کار می رود، ساعاتی را با سیک می گذراند. وقتی مادر سو می با افراد خطرناکی به مشکل می خورد، آنها سو می را برای باج گرفتن می ربایند. پس از آن است که گذشته تائه سیک آشکار شده، مشخص می گردد که او یک آدمکش زبده بوده و آماده است برای عزیزانش مبارزه کند. وون بین پس از این فیلم از بازیگری کناره گیری کرد و یک فیلم پایانی به یاد ماندنی را برای رزومه بازیگری خود به جای گذاشت.
۸- The Housemaid (۱۹۶۰)
فیلم خدمتکار یک شگفتی در این لیست است، عمدتاً به این دلیل که در سال ۱۹۶۰ ساخته شده است. بسیاری از فیلم های برتر سینمای کره جنوبی قبل از دهه ۲۰۰۰ ساخته شده اند، اما تماشاگران بین المللی اغلب مدرن بودن را ترجیح می دهند. غرق شدن در یک فیلم قدیمی تر، و فیلمی که واقعاً هسته مردم کره را در زمان اکران خود تکان داد، ضرری ندارد. فیلم خدمتکار چنان در کره جنوبی جنجال برانگیز شد که لی یون شیم، بازیگر نقش اول فیلم، بلافاصله پس از اکران فیلم، بازیگری را کنار گذاشت. او ادعا می‌کند که کناره گیری اش از بازیگری به این دلیل بوده که او صرفاً یک بازیگر آماتور بوده است، اما داستان‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه بازی و شخصیت او در این فیلم آنقدر باورپذیر بوده است که در جامعه کره به او برچسب خانه خراب کن می زدند. هر کدام از این دو روایت که واقعی تر باشد، لی بهترین بخش این فیلم ترسناک روانشناختی است.
فیلم کره ای خدمتکار داستان خانواده کیم را دنبال می کند – پیانیست دونگ سیک (کیم جون کیو) که با همسر باردار و دو فرزندش در یک خانه جدید زندگی می کنند و به کسی نیاز دارند تا در مراقبت از خانه بزرگشان به آنها کمک کند. کارخانه ای که کیم در آن کار می کند تعدادی کارگر دارد که علاقه مند به استخدام به عنوان خدمتکار در خانه اش هستند، از جمله میونگ سوک (لی). میونگ سوک به خانه کیم ها نقل مکان می کند اما حضور او به مشکلی بزرگتر از آنچه پیش بینی می شد تبدیل می گردد. میونگ سوک یک زن افسونگر خانه خراب کن کلاسیک و نیروی محرکه این فیلم ترسناک خانگی بی نقص است. اگر عاشق تریلرهای قدیمی هستید، The Housemaid برای شما بهترین گزینه است.
۷- My Sassy Girl (۲۰۰۱)
در برنامه‌های عاشقانه کره‌جنوبی هیچ کمبودی وجود ندارد، و برخی از عاشقانه‌ترین فیلم‌هایی که تاکنون ساخته شده اند، از کشوری می آیند که ملودرام‌های آبکی و درام‌های کره ای بیش از حد عاشقانه را برای ما به ارمغان آورده است. My Sassy Girl پیچشی متفاوت در ژانر عاشقانه است که کمدی را با نقش اول های پرسروصدایی ترکیب می کند که بر اساس معیارهای اجتماعی رفتار نمی کنند. دختر پرروی من یکی از بزرگترین فیلم های دهه ۲۰۰۰، در سطح محلی و بین المللی است که به کاتالیزوری برای ارائه تصویری جذاب از فیلم های کره ای در خارج از کشور تبدیل شد. همچنین My Sassy Girl یکی از فیلم هایی است که بیشترین اسپین آف ها و بازسازی ها را در کشورهای دیگر دارد.
دختر پرروی من داستان یک دانشجوی مهندسی به نام گون وو (چا ته هیون) را دنبال می کند که یک دختر مست (جون جی هیون) را از برخورد با قطار در عصر یک روز خاص نجات می دهد، در حالی که انتظار یک قرار عاشقانه را می کشد. در ادامه زندگی این دو به هم گره می خورد، در حالی که دختر همچنان به شدت به رفتارهای عجیب و غریب خود ادامه داده و مخالف دختران بامزه ای رفتار می کند که گون وو معمولاً با آن ها قرار می گذارد. آنها در طول این داستان بسیار دوست داشتنی اما اغلب مضحک به هم علاقمند می شوند. My Sassy Girl نمونه دیگری از به چالش کشیدن استانداردهای کره جنوبی است، این بار در مورد قرار ملاقات عاشقانه و ویژگی هایی که قرار است شخصیت ها در قرار ملاقات خود نشان دهند، نه شخصیت و رفتارهایی که در واقعیت دارند.
۶- Train to Busan (۲۰۱۶)
یکی از هیجان‌انگیزترین فیلم‌های اکشن نیز یک فیلم زامبی محور ساخت کره‌جنوبی با تاریکی و احساسات فراوان، با عنوان قطار بوسان است. فیلم‌های کره ای به دلیل ترکیب چندین روایت در یک داستان و پرداختن به موضوعات مختلف شناخته شده‌اند، و قطار بوسان نیز از این قاعده مستثنی نیست. یون سانگ هو یکی از بزرگترین فیلمسازان این کشور در ژانر ترسناک است که همه نوع فیلمی در این ژانر، از انیمیشن های زامبی گرفته تا سریال های شیطانی، ساخته است. قطار بوسان به دلیل داستان، فضا و داستان گویی خود منحصر به فرد است و یکی از اورجینال ترین داستان ها را در این ژانر دارد.
قطار بوسان داستان مسافران یک قطار کره ای را دنبال می کند که از سئول به سمت بوسان در جنوب کشور می رود. تمرکز داستان روی سوک وو (گونگ یو) و دخترش سو آن (کیم سوآن) است که برای جشن تولدش به بوسان سفر می کنند. همچنین در این قطار سانگ هوا (دون لی) محافظ و همسر باردارش سونگ کیونگ (جونگ یو-می) و بسیاری مسافران دیگر حضور دارند. قبل از حرکت قطار، زنی آلوده به ویروس زامبی وارد قطار می شود و بیماری را به سرعت پخش می کند. بازماندگان باید با زامبی ها و سایر بازماندگان شرور مبارزه کنند.
۵- Miracle In Cell No. 7 (۲۰۱۳)
در فهرست فیلم‌هایی که از زندگی واقعی الهام گرفته‌اند، معجزه در سلول شماره ۷ یکی از تکان دهنده ترین داستان‌هایی است که می‌توانید ببینید. اگر چه از یک داستان بسیار تراژیک و سنگین الهام گرفته است، این فیلم یک درام کره ای نسبتاً دلگرم کننده است. در سال ۱۹۷۲، یک مرد معلول ذهنی توسط پلیس مجبور شد به قتل یک کودک اعتراف کند، که در نهایت در سال ۲۰۰۸ تبرئه شد. فیلم داستان را کمی متفاوت و با حال و هوای سبک‌تر روایت کرده و کمی کمدی را در دیالوگ های شخصیت ها ترکیب می‌کند.
معجزه در سلول شماره ۷ داستان یونگ گو را روایت می کند، مردی با ناتوانی های رشدی که رابطه نزدیکی با دختر خردسالش به نام یه سونگ دارد. وقتی یونگ سو می بیند که دختری لیز خورده و سرش به پیاده رو برخورد می کند، سعی دارد او را نجات دهد اما به اشتباه به قتل او متهم می شود. یونگ گو که نمی تواند به درستی از خود دفاع کند و با کمی درگیری قبلی با کمیسر پلیس، در سلولی به حبس ابد محکوم شده و به سلولی به نام اتاق شماره ۷ منتقل می شود. داستان فیلم نشان می دهد که چگونه یونگ گو با وجود ناتوانی و محکومیت ناحق خود به آرامی عشق و دوستی هم سلولی هایش را بدست می آورد. این فیلم یکی از بهترین فیلم های کره ای است که برای تماشاگران بین المللی توصیه می شود.
۴- Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring (۲۰۰۳)
فیلم‌های کیم کی دوک معمولاً خاص و متفاوت هستند، اما در معنای بدش. آنها اغلب بسیار درون نگرانه و فلسفی هستند، حتی در تاریک ترین لحظاتشان. از معروف ترین فیلم های او می توان به Time, 3-Iron, Pieta و فیلم تحسین شده بهار، تابستان، پاییز، زمستان … و بهار اشاره کرد که برنده جوایز بین المللی متعددی شد. منتقدان از سراسر جهان این فیلم را در میان بهترین فیلم های دهه ۲۰۰۰ و حتی بهترین فیلم های سینمای کره جنوبی در تمام دوران قرار می دهند. راجر ایبرت آن را به شدت تحسین کرده و می گوید: «به ندرت فیلمی به این سادگی مرا تا این حد تحت تاثیر قرار داده است. احساس می کنم می توانم آن را در یک پاراگراف تحلیل کنم یا ساعت ها درباره آن بحث کنم.»
بهار، تابستان، پاییز، زمستان… و بهار یک سال از زندگی راهبی را دنبال می‌کند که روی یک قایق بودایی در طبیعت وحشی کره زندگی می‌کند. او مشغول مطالعه تعالیم بوداست که راهب جوانی به او نزدیک می شود و می خواهد این اصول را یاد بگیرد. این فیلم یک داستان عاشقانه، درام و داستانی درباره خودیابی، خشم، رستگاری و غم است، اگرچه تقریباً هر احساس قابل تصوری را در بر می گیرد. این فیلم آرام سوز ممکن است به خاطر دیالوگ های محدودش مناسب هر کسی نباشد، اما برای کسانی که می‌خواهند خود را در سینمای کره جنوبی غرق کنند، بهترین گزینه خواهد بود.
۳- Friend (۲۰۰۱)
دوست، یا Chingu، داستان دوستی است. این فیلم داستان گروهی از دوستان مرد را در آسیب‌پذیرترین و خام‌ترین موقعیت و فرمشان به تصویر می‌کشد که در طول سال‌ها از یک پیوند قوی دوستانه به یک رقابت تلخ می رسند. Friend تصور عموم را نسبت به بازیگران اصلی خود تغییر داد و به آنها به عنوان بازیگران شخصیت شناخت بیشتری داد. کواک کیونگ تاک، کارگردان این فیلم، سناریو آن را بر اساس زندگی و دوران بلوغ خود در بوسان نوشته است. او همچنین این فیلم را در سال ۲۰۰۹ در قالب یک درام کره ای بازسازی کرد.
دوست ماجرای چهار دوست دبیرستانی را دنبال می کند: جون سوک (یو اوه سونگ) رهبر گروه؛ دونگ سو (جانگ دونگ گان) شخصیت ضعیف گروه؛ سانگ تاک (سئو تائه هوا) شاگرد اول گروه؛ و جونگ هو (جونگ وون تاک) کمدین گروه. آنها با هم بزرگ شده و از کودکی در کنار یکدیگر بوده اند، اما وقتی بزرگ تر شده و مدرسه را ترک می کنند، فیلم نشان می دهد که چگونه تغییر کرده و به شخصیت های متمایزی تبدیل می شوند. آیا آنها می توانند بعد از اینکه سال ها از هم دور بوده اند نیز دوست بمانند؟ Friend تصویری درخشان از دوستی ارائه کرده و یکی از مهم ترین فیلم هایی است که اگر می خواهید فرهنگ پاپ کره ای را درک کنید باید تماشا کنید.
۲- Oldboy (۲۰۰۳)
پارک چان ووک یکی از شناخته شده ترین کارگردانان کره جنوبی در سطح بین المللی است و برای غرق شدن در دورنمای سینمایی این کشور، تماشای اکثر فیلم های پارک نیز گزینه ای عالی است. انتخاب یک فیلم از میان فیلم های او برای این فهرست شبیه یک جنایت است زیرا Lady Vengeance، Joint Security Area و The Handmaiden همگی از بهترین آثار این کارگردان هستند که انتخاب بهترین گزینه از میان آن ها دشوار است. با این حال، Oldboy می تواند بزرگترین شاهکار او باشد، فیلمی آنقدر بحث برانگیز و تاثیرگذار که مردم همچنان تا به امروز در مورد آن صحبت می کنند. اگر چه اجماعی بر سر این موضوع وجود ندارد اما رفیق قدیمی احتمالاً مشهورترین فیلم کره جنوبی برای طرفداران سینما در خارج از این کشور است.
اولدبوی داستان مردی به نام دائه سو (چوی مین سیک) را دنبال می کند که به مدت ۱۵ سال در اتاق یک هتل زندانی می شود. او هرگز کسانی که اسیرش کرده اند را ندیده و دلیل حبس شدنش در این اتاق را نمی‌فهمد، اما وقتی یک روز بالاخره آزاد می‌شود، تلاش می‌کند تا کسانی را که او را ربوده اند و دلیل آن را پیدا کند. دائه سو در طول جستجوی خود با یک سرآشپز سوشی جوان به نام می دو (کانگ هی جونگ) آشنا می شود که رابطه ای عاشقانه بین این دو شکل می گیرد. در اینجا یو جی تائه که در فیلم Attack the Gas Station نیز حضور داشت، نقش شخصیت شرور اصلی را به تصویر می کشد و اگر فیلم ها را به ترتیب اکران تماشا کنید، تبدیل شدن او را از یک هنرمند بی پروا به یک تاجر انتقام جو خواهید دید.
۱- Parasite (۲۰۱۹)
سخت است بگوییم که اولدبوی یا انگل کدام یک برای سینمای کره جنوبی مهم تر است، اما اگر به تمجیدها نگاه کنیم، دومی به وضوح برنده این رقابت است. انگل یک طنز اجتماعی گزنده است که در میانه راه خود ژانر داستان را تغییر داده، به یک تریلر کمدی تاریک تبدیل می شود و درک بینندگان را از اینکه یک فیلم جذاب باید چگونه باشد به چالش می کشد. این فیلم نشان می دهد که همیشه در فیلم های کلاسیک جا برای نوآوری وجود دارد و همچنین اینکه ذهن بونگ جون هو به شکلی متفاوت عمل می کند. انگل برنده بهترین فیلم، بهترین فیلم خارجی، بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی در اسکار شد و به بونگ کیسه‌ای پر از جوایز داد تا بعد از آن شب عالی در سال ۲۰۲۰ به خانه ببرد.
انگل داستان خانواده فقیر کیم و خانواده ثروتمند پارک را دنبال می کند، اگرچه کیم ها تمرکز اصلی داستان هستند. پدر این خانواده، کی دوک (سونگ کانگ هو)، بچه هایش، کی وو (چوی وو سیک) و کی جونگ (پارک سودام) را تشویق می کند تا نقشه کشیده و انواع کارهای نامشروع را انجام دهند تا بقایشان را تضمین کنند. وقتی دوست دانشگاهی کی وو برای او شغلی به عنوان معلم انگلیسی در خانه خانواده ثروتمند پارک پیدا می کند، کی وو طرح وارد کردن تمام اعضای خانواده به خانه کیم ها را آغاز می کند تا برای آنها کار کنند. انگل که اغلب خنده دار و حتی افسرده کننده است، یک روایت پرفراز و نشیب هوشمندانه از احساسات و ژانرها و واقعاً یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینمای کره جنوبی است.
بدون نظر