
نتایج آزمایشهای پزشکی مربوط به مسابقات جهانی بوکس سال ۲۰۲۳ نشان دادهاند که ایمان خلیف، قهرمان بوکس زنان در المپیک پاریس، کروموزومهای مردانه دارد؛ این موضوع برای نخستینبار در اسناد منتشرشده افشا شده است. این افشاگری تنها ۳۶ ساعت پس از آن صورت گرفت که فدراسیون جهانی بوکس اعلام کرد خلیف برای ادامه رقابت در دسته زنان باید آزمایش تعیین جنسیت بدهد؛ تصمیمی که ابعاد این جنجال پیشآمده را پیچیدهتر کرده است.

بر اساس گزارش منتشرشده در وبسایت ۳ وایر اسپورتس، این آزمایشها در مارس ۲۰۲۳ و در آزمایشگاه Dr Lal PathLabs (واقع در دهلینو) صورت گرفت و نتیجه آن غیرطبیعی اعلام شد؛ به این ترتیب آزمایشها «تحلیل کروموزومی، کاریوتایپ مردانه را نشان میدهد». این آزمایشگاه دارای تأییدیه کالج آسیبشناسی آمریکا و گواهی سازمان استانداردسازی بینالمللی مستقر در سوئیس است.
اسناد منتشرشده، ادعاهای مارک آدامز سخنگوی کمیته بینالمللی المپیک (IOC) را زیر سؤال میبرند؛ او پیشتر در یک نشست خبری در جریان المپیک پاریس، نتایج این آزمایشها را «غیررسمی» و «نامعتبر» توصیف کرده بود. در همین حال، توماس باخ رئیس کمیته بینالمللی المپیک، این نتایج را بخشی از یک کمپین اطلاعات نادرست به رهبری روسیه دانسته و یادآور شده که اتحادیه جهانی بوکس (IBA) به دلیل مسائل اخلاقی و مالی، به رهبری عمر کرملِف از روسیه، اعتبار خود را نزد کمیته بینالمللی المپیک از دست داده است.
افشای جزییات جدید در مورد جنسیت ایمان خلیف؛ برنده جنجالی مدال طلای بوکس المپیک

ایمان خلیف، ۲۶ ساله، همچنان موضع بسیار جدی و قاطعانهای دارد و بر این اساس اعلام کرده که قصد دارد در المپیک ۲۰۲۸ لسآنجلس یک مدال طلای دیگر به دست آورد. در همین راستا، فدراسیون جهانی بوکس قوانین جدیدی وضع کرده است که به موجب آن، تمام ورزشکاران بالای ۱۸ سال موظفاند برای تعیین جنسیت، آزمایش ژنتیکی با روش واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) از طریق نمونهبرداری از بزاق دهان، خون یا سواب دهانی انجام دهند.
خلیف که در المپیک پاریس صرفاً بر اساس گذرنامهای با جنسیت مؤنث رقابت کرد، از زمان آغاز این جنجال در حدود ۹ ماه گذشته، هیچ مدرکی مبنی بر داشتن کروموزومهای زنانه ارائه نکرده است. بریاندا تامارا، بوکسور مکزیکی که در سال ۲۰۲۲ با خلیف مبارزه کرده بود، گفته: «در طول ۱۳ سالی که بوکس کار کردم، حتی در تمرینات با مردان هم هیچوقت چنین احساسی نداشتم».

آنجلا کارینی، بوکسور ایتالیایی که با خلیف روبهرو شده بود، مدعی شده ضربهای که از رقیب خود در جریان مبارزه دریافت کرده آنقدر شدید بوده که جانش را در معرض خطر دیده است. ماجرا اما فقط به تجربههای شخصی محدود نمیشود. فدراسیونهای بوکس آمریکای لاتین نقش مهمی در فشار بر نهاد جهانی بوکس داشتهاند تا تمرکز بیشتری بر جنسیت زیستی افراد داشته باشد و مسائل مربوط به عدالت، سلامت و ایمنی در رقابتهای زنانه را حفظ نماید.
فدراسیون هندوراس در نامهای به شبکه حقوق زنان اعلام کرده که «اقدامات لازم باید انجام شود تا فقط بانوانی که از بدو تولد خانم بودهاند، اجازه حضور در مسابقات زنان را داشته باشند». این رسوایی زمانی بیشتر مورد توجه قرار گرفت که هم خلیف از الجزایر و هم لی یو-تینگ از تایوان موفق به کسب مدال طلای المپیک پاریس شدند؛ این در حالی است که پیشتر به دلیل نداشتن کروموزومهای XX از سوی فدراسیون بینالمللی بوکس با محرومیت مواجه شده بودند.

آلن آبراهامسون، خبرنگار آمریکایی، اولین بار در جریان بازیهای المپیک پاریس افشا کرد که کمیته بینالمللی المپیک بیش از یک سال پیش از مسابقات، هشدارهایی درباره وجود DNA مردانه در بدن خلیف دریافت کرده بود.
بدون نظر