با وجود اینکه بسیاری دیوید فردریک اتنبرو را به‌خاطر مستندهایش درباره طبیعت می‌شناسند، اما طرفداران تنیس نیز مدیون این چهره هستند؛ چرا که تماشای این ورزش را برای همیشه دگرگون کرده است. اتنبرو، که معمولاً در جایگاه سلطنتی مسابقات ویمبلدون حضور دارد، هفته گذشته نیز بار دیگر روی صندلی سبز تیره‌اش نشست تا آغاز معتبرترین رویداد تنیس جهان را از نزدیک تماشا کند. تماشاگران او را اغلب در کنار اعضای خانواده سلطنتی یا ستاره‌هایی مانند دیوید بکام و راجر فدرر می‌بینند. اما دیوید فقط یک تماشاگر معمولی نیست — بلکه کسی است که باعث شد میلیون‌ها نفر بتوانند این مسابقات را حتی از خانه دنبال کنند.
چگونه دیوید فردریک اتنبرو تماشای ورزش تنیس را متحول کرد
توپ‌های زرد رنگ در این ورزش، همه حاصل ابتکار این مجری و مستندساز مشهور هستند
پیش از آن‌که دیوید فردریک اتنبرو وقت خود را صرف روایت دنیای حیات‌وحش کند، فعالیت حرفه‌ای‌اش را به‌عنوان یکی از مدیران شبکه BBC آغاز کرده بود؛ با ورود تلویزیون رنگی در دهه ۱۹۶۰، اتنبرو به‌دنبال برنامه‌ای مناسب برای نمایش توانمندی این فناوری نوظهور می‌گشت. وی درباره ویمبلدون گفته بود: «مثل یک داستان فوق‌العاده است. درام دارد، همه چیز دارد و یک رویداد ملی‌ست.» از نظر دیوید، این مسابقات بهترین فرصت برای نمایش تلویزیون رنگی بود.
در سال ۱۹۶۷، همزمان با برگزاری دور جدید مسابقات ویمبلدون، دیوید فردریک اتنبرو چهار دوربین رنگی به محل مسابقات فرستاد تا BBC Two را به عنوان نخستین شبکه اروپایی که ورزش را به‌صورت رنگی پخش می‌کند معرفی نماید. اما یک مشکل وجود داشت: توپ تنیس تقریباً دیده نمی‌شد. در آن زمان، توپ‌های تنیس به‌طور سنتی سفید بودند، و با سرعت بالای حرکت در سطح حرفه‌ای، تشخیص آن‌ها روی زمینه سبز و تمیز چمن ویمبلدون بسیار دشوار بود.
پس از پایان مسابقات، اتنبرو پیشنهاد کرد که از توپ‌های زرد فسفری استفاده شود؛ رنگی که به اعتقاد او برای میلیون‌ها بیننده در خانه قابل‌مشاهده‌تر خواهد بود. تحقیقات بعدی توسط فدراسیون بین‌المللی تنیس (ITF) نیز تأیید کرد که توپ زرد فسفری هم در تلویزیون رنگی و هم در تلویزیون سیاه‌وسفید وضوح بیشتری دارد. فدراسیون جهانی تنیس در سال ۱۹۷۲ این تغییر را به‌طور رسمی در قوانین این ورزش به ثبت رساند؛ و توپ زرد فسفری که امروز به یک نماد تبدیل شده را به‌صورت قانونی وارد ورزش تنیس کرد. اولین بار در مسابقات آمریکا (US Open) در سال ۱۹۷۳ از این توپ‌های جدید استفاده شد و پس از آن، این تغییر به‌سرعت در سایر رقابت‌های مهم جهانی نیز به اجرا درآمد.
نکته جالب اینجاست که مسئولان باشگاه All England Club که برگزارکننده مسابقات ویمبلدون هستند، تا بیش از یک دهه بعد همچنان از توپ‌های سفید استفاده می‌کردند و تازه در سال ۱۹۸۶ تصمیم گرفتند توپ‌های زرد فسفری را جایگزین کنند. در همان سال، در کتاب سال ویمبلدون (Wimbledon Compendium) آمده بود: «توپ‌های زرد برای نخستین بار استفاده شدند، عمدتاً به این دلیل که توپ‌های سفید در اثر تماس با چمن به رنگ سبز درمی‌آمدند و گاهی روی صفحه تلویزیون دیده نمی‌شدند؛ این درحالی بود که تنیس روزبه‌روز هواداران بیشتری پیدا می‌کرد.»
پس از انتشار پستی در صفحه رسمی ویمبلدون در اینستاگرام که به نقش دیوید فردریک اتنبرا در این تحول اشاره داشت، بسیاری از طرفداران تنیس از او قدردانی کردند. یکی از کاربران نوشت: «باز هم مثل همیشه عالی! ممنون سر دیوید اتنبرا!» و کاربر دیگری گفت: «دنیا هرگز نمی‌تونه جای دیوید رو پر کنه.»
یکی از ستاره‌های سابق دنیای تنیس که احتمالاً از نوآوری دیوید فردریک اتنبرا بیشترین بهره را برده، اندی ماری است؛ کسی که ماه گذشته اعلام کرد قصد ندارد به‌عنوان تماشاگر به ویمبلدون بازگردد. او طی یک گفت‌وگو با گاردین گفت: «نه اونجا کار می‌کنم و نه به‌عنوان طرفدار برای تماشای تنیس میرم.» با این حال، هفته گذشته فضای ویمبلدون همچنان گرم و پرشور بود و ستاره‌ها یکی پس از دیگری وارد زمین شدند تا تماشاگران را تحت‌تأثیر قرار دهند و برای دستیابی به جام پرافتخار این رقابت‌ها تلاش کنند. برای آن‌هایی که شاهد مسابقات از خانه هستند، بد نیست لحظه‌ای درنگ کنیم و از مردی که این تجربه را برایمان ممکن ساخت، سپاسگزار باشیم: دیوید فردریک اتنبرا.
بدون نظر