بر اساس روایت‌ها، پروتکلی در ارتش اسرائیل وجود دارد که بر اساس آن نیروهای نظامی باید به هر قیمتی از اسارت خود جلوگیری کنند، پروتکلی که به نام پروتکل هانیبال شناخته می‌شود. برخی مقامات نظامی می‌گویند، دستورالعمل یا پروتکل هانیبال اسرائیل، نام خود را از یک سردار با همین نام (که جزو یکی از بزرگ‌ترین استراتژیست‌های تاریخ محسوب می‌شود) گرفته است. هانیبال برای فرار از اسارت، در دوران امپراتوری بیزانس، با خوردن سم به زندگی خود پایان داد.
ناگفته نماند که برخی نیز معتقدند نام این پروتکل به‌صورت اتفاقی توسط یک رایانه انتخاب شده است؛ اما به هر جهت، این تاکتیک نظامی نخستین‌بار در سال ۱۹۸۶، پس از آن‌که سه نظامی اسرائیلی توسط نیروهای حزب‌الله در جنوب لبنان بازداشت شدند، مورد استفاده قرار گرفت. در آن دوره، این منطقه در اشغال اسرائیل بود و بخشی از طرح تل‌آویو برای ایجاد یک منطقه امنیتی در جریان جنگ داخلی لبنان به‌شمار می‌رفت.
بنابراین پروتکل هانیبال از دهه ۱۹۸۰ و در دوره‌ای که به اسارت گرفتن سربازان ارتش اسرائیل در لبنان تبدیل به یک رویه معمول برای امتیازگیری از آن‌ها شده بود، به عنوان یک راهکار در ارتش اسرائیل مطرح شد. به این ترتیب، زمانی که یکی از نظامیان اسرائیلی در آستانه اسارت قرار می‌گیرد، سایر نیروهای اسرائیلی مجاز هستند تا با کشتن او از اسیر شدنش جلوگیری کنند. در واقع، مفهوم اصلی پروتکل هانیبال این است که «سرباز مرده اسرائیل بهتر از سرباز زنده اما اسیر است».
این دستورالعمل در روزهای اخیر که نوار غزه شاهد درگیری‌های شدید میان ارتش اسرائیل و گروه‌های فلسطینی بوده، مجدداً مطرح شده است؛ به این دلیل که ارتش اسرائیل در پی تلاش برای اسارت یکی از نظامیان خود توسط فلسطینی‌ها، پروتکل هانیبال را فعال کرد.
اگرچه مقامات اسرائیل به‌طور رسمی اجرای آن را تأیید نکرده‌اند، اما شواهد از به‌کارگیری دوباره آن در عملیات‌های اخیر حکایت دارد. در عین حال، گفته می‌شود این دستورالعمل از دهه ۱۹۸۰ به‌صورت یک سند محرمانه در اختیار سطوح بالای ارتش اسرائیل قرار داشته، اما در سال ۲۰۱۶، گادی آیزنکوت، رئیس وقت ستاد ارتش اسرائیل، تصمیم گرفت آن را از فهرست دستور کار رسمی ارتش کنار بگذارد.
حتی اون گرد هم ایی موسیقی هم که اون همه کشته داد رو خود اسراعیل انجام داد. تا شرکت کننده ها اسیر نشن.