آزی آزبورن اسطوره موسیقی راک و متال در ۷۶ سالگی درگذشت

آزی آزبورن، یکی از چهره‌های اسطوره‌ای دنیای موسیقی، که چندی پیش با صحنه خداحافظی کرده بود، به شکلی غیرمنتظره درگذشت. بنا به گفته یک منبع آگاه، آزی آزبورن در حالی که «اعضای خانواده‌اش در کنار او بودند»؛ در خانه و در حضور همسر و فرزندان‌ خود از دنیا رفت. مرگ آزی آزبورن در سن ۷۶ سالگی، تنها چند هفته پس از آخرین اجرای صحنه‌ای‌اش با اعضای گروه بلک ساباث در ویلا پارک بیرمنگام رخ داد.

شارون، همسر آزی آزبورن با ۴۳ سال زندگی مشترک و مادر فرزندانی چون ایمی، جک و کلی، در لحظه مرگ در کنار او حضور داشت. در بیانیه‌ای که از سوی خانواده‌ آزبورن در عصر سه‌شنبه منتشر شد، آمده است:

با اندوهی فراتر از آنچه کلمات قادر به بیانش هستند، باید اعلام کنیم که عزیزمان، آزی آزبورن، صبح امروز از میان ما رفت. او در کنار خانواده‌ و در آغوش عشق و محبت بود. از همه می‌خواهیم که در این زمان، حریم خصوصی خانواده ما را محترم بشمارند.

آزی آزبورن در طول شش دهه فعالیت هنری‌، به‌دلیل رفتارهای خاص و غیرمتعارف خود روی صحنه که طرفداران پرشور موسیقی راک را مجذوب خود کرده بود، به عنوان شاهزاده تاریکی شناخته می‌شد. او آخرین بار در اوایل همین ماه روی صحنه رفت؛ از این اجرا به‌عنوان «بزرگترین کنسرت موسیقی هوی متال تاریخ» یاد شد. در این کنسرت، آزی با لبخندی بر لب، در میان شعارها و تشویق‌های هواداران، از آن‌ها بابت همه حمایت‌هایی که از او کرده بودند، قدردانی کرد.

آخرین اجرای آزی آزبورن از گروه بلک ساباث؛ جیسون موموآ هواداران را غافلگیر کرد + ویدیو

با این حال، این اسطوره موسیقی تأکید کرده بود که این اجرا، آخرین حضور او روی صحنه است؛ چرا که وضعیت جسمانی‌اش رو به وخامت بود. آزی در سال ۲۰۲۰، ابتلای خود به بیماری پارکینسون را فاش کرد. پس از پایان یافتن اجرا، آزبورن شاهد یک لحظه به‌یادماندنی در کنار خانواده‌‌اش بود؛ زمانی که سید ویلسون از دخترش، کلی خواستگاری کرد.

آزی آزبورن؛ از زندگی سخت تا تبدیل شده به اسطوره متال

آزی آزبورن با نام کامل جان مایکل آزبورن، در سوم دسامبر ۱۹۴۸ در بیرمنگام انگلستان متولد شد. او در یک خانواده کارگر پرورش یافت و خیلی زود ترک تحصیل کرد. در دوره جوانی، آزبورن به مشاغل کم‌درآمد روی آورد و حتی به دلیل سرقت برای مدت کوتاهی به زندان افتاد. پس از آزادی، به سراغ موسیقی رفت و در چند گروه محلی آواز خواند تا اینکه سرانجام با گیتاریست تونی آیومی گروهی به نام Earth تشکیل داد.

با توجه به تشابه نام گروهشان با یک گروه دیگر، آنها نام خود را به بلک ساباث تغییر دادند؛ نامی که از یک فیلم کلاسیک ترسناک با بازی بوریس کارلوف الهام گرفته شده بود. بلک ساباث با تلفیق بلوز و صدای دارک و تقویت شده، سبکی جدید خلق کرد که بعد‌ها به عنوان پایه‌های هوی متال شناخته شد. نخستین آلبوم آنها در فوریه ۱۹۷۰ منتشر شد و به سرعت در بریتانیا و آمریکا طرفداران بسیاری یافت.

سوابق آزی آزبورن

بلک ساباث تا اواسط دهه ۷۰ میلادی هر سال آلبوم منتشر می‌کرد، اما پس از تور آلبوم Never Say Die در سال ۱۹۷۸، آزی آزبورن از گروه جدا شد. جدایی او با دوره‌ای از افسردگی، اعتیاد شدید به مواد مخدر و فروپاشی ازدواج نخستش همراه شد.

اما زندگی حرفه‌ای او با ازدواج با شارون آردن دگرگون شد. شارون که بعد‌ها به یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های مدیریتی زندگی آزی تبدیل شد، او را به مسیر موسیقی بازگرداند. نخستین آلبوم انفرادی آزی آزبورن با نام Blizzard of Ozz در سال ۱۹۸۰ منتشر شد که با موفقیت چشمگیری روبه‌رو شد؛ به‌ویژه به لطف تک‌آهنگ مشهور Crazy Train. آلبوم دوم او، Diary of a Madman در سال ۱۹۸۱ نیز فروشی میلیونی داشت و آزی را به یکی از محبوب‌ترین هنرمندان هوی‌متال تبدیل کرد.

یکی از جنجالی‌ترین لحظات دوران حرفه‌ای آزی در جریان تور همین آلبوم رقم خورد؛ او در حین اجرا، به اشتباه سر یک خفاش زنده را با دندان کند. آزی تصور کرده بود که خفاش مصنوعی است و همین لحظه تا امروز در دنیای موسیقی به‌عنوان نماد دیوانگی و جنون راک شناخته می‌شود.

موفقیت‌های آزی آزبورن و بازگشت به بلک ساباث

در دهه ۹۰، آزی آزبورن با قطعه Mama, I’m Coming Home از آلبوم No More Tears به نخستین موفقیت بزرگ خود در جدول‌های موسیقی پاپ دست یافت. او در سال ۱۹۹۳ برای اجرای زنده آهنگ I Don’t Want to Change the World جایزه گرمی گرفت. اگرچه در سال ۱۹۹۲ اعلام بازنشستگی کرد، اما به فعالیت‌های خود ادامه داد. آزبورن در سال ۱۹۹۶ جشنواره Ozzfest را پایه‌گذاری کرد که هر سال با حضور بزرگان موسیقی متال در آمریکا و اروپا برگزار می‌شد.

در اواخر دهه ۹۰، آزی دوباره به بلک ساباث پیوست و در سال ۱۹۹۹ همراه گروه برنده جایزه گرمی برای آهنگ Iron Man شد. در سال ۲۰۱۳، آلبوم ۱۳ را با بلک ساباث منتشر کرد که پس از ۳۵ سال، نخستین آلبوم مشترک استودیویی آنها بود. تک‌آهنگ ?God Is Dead از این آلبوم جایزه گرمی دیگری برایشان به ارمغان آورد.

از تلویزیون تا موفقیت‌های جدید

شهرت آزی تنها به موسیقی محدود نشد. در سال ۲۰۰۱، برنامه تلویزیونی The Osbournes که زندگی روزمره او و خانواده‌اش را به نمایش می‌گذاشت، به یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های کابلی تبدیل شد. این برنامه تا سال ۲۰۰۵ ادامه داشت و آزی و خانواده‌اش بعد‌ها در برنامه‌های دیگری مانند The Osbournes Want to Believe نیز ظاهر شدند.

در سال ۲۰۰۶، آزی آزبورن همراه با اعضای بلک ساباث به تالار مشاهیر راک‌اند رول راه یافت. او در سال‌های بعد نیز به انتشار آلبوم ادامه داد و آلبوم‌های Black Rain (۲۰۰۷)، Scream (۲۰۱۰) Ordinary Man (۲۰۲۰) و Patient Number ۹ (۲۰۲۲) را روانه بازار کرد. آلبوم اخیر او جایزه گرمی بهترین آلبوم راک را به دست آورد و آهنگ Degradation Rules، که با همکاری تونی آیومی ساخته شده بود، بهترین اجرای متال سال شد.

با این حال، وضعیت سلامتی آزی رو به وخامت گذاشت. او در سال ۲۰۲۳ به دلیل آسیب جدی نخاع و ناتوانی جسمی، تور‌های خود را لغو کرد، اما همچنان به ضبط موسیقی ادامه داد و در سال ۲۰۲۴ با بیلی موریسون تک‌آهنگ Crack Cocaine را منتشر کرد. در همین سال نیز به عنوان هنرمند انفرادی به تالار مشاهیر راک‌اند رول معرفی شد.

حضور آزی آزبورن در سینما و خداحافظی 

علاوه بر موسیقی، آزی در دنیای سینما و صداپیشگی نیز فعالیت‌هایی داشته است. او در فیلم‌های مشهوری، چون Austin Powers in Goldmember (۲۰۰۲) و Ghostbusters (۲۰۱۶) حضور داشت و صداگذاری شخصیت‌هایی در انیمیشن‌هایی مانند Gnomeo & Juliet (۲۰۱۱)، Sherlock Gnomes (۲۰۱۸) و Trolls World Tour (۲۰۲۰) را انجام داد. حالا پس از نزدیک به شش دهه حضور ماندگار در دنیای موسیقی، آزی آزبورن با هوادارانش خداحافظی کرده است؛ خداحافظی‌ای که گرچه تلخ و احساسی بود، اما با همان دیوانگی و شکوه همیشگی او به پایان رسید. اسطوره‌ای که صحنه موسیقی را برای همیشه متحول کرد و میراثی ماندگار از خود به جا گذاشت.