
لهجه متفاوت و نهچندان دقیق سام درخشانی در سریال سووشون به کارگردانی نرگس آبیار، با واکنشهای گستردهای از سوی کاربران روبهرو شده است. او در این سریال نقش «خانکاکا» را بازی کرده و قرار بوده که با لهجه شیرازی صحبت کند، اما آنچه که در تصویر نهایی دیده میشود، بیشتر شبیه به تلاش ناموفقی برای تقلید لهجهای است که نه دقیق است و نه قابل باور.
در نقطه مقابل، بهنوش طباطبایی برای نقش «زری» ماهها در شیراز زندگی کرده تا لهجه بومی را به درستی یاد بگیرد و به اجرا نزدیک کند. این تفاوت در آمادگی بازیگران، باعث شده که بسیاری از مخاطبان به انتخاب سام درخشانی و شیوه اجرای او انتقاد کنند.
کاربران زیادی در فضای مجازی اظهار کردهاند که وقتی امکان اجرای طبیعی یک لهجه وجود ندارد، چه اصراری برای استفاده از آن هست؟ آیا در چنین شرایطی، استفاده از لهجهای ناقص و ساختگی، بیش از آنکه به باورپذیری شخصیت کمک کند، باعث از بین رفتن انسجام روایت نمیشود؟
اصرار بر استفاده از چنین لهجهای، ممکن است نوعی تلاش برای واقعنمایی باشد، اما اگر اجرای آن ناقص باشد، مخاطب را از داستان دور و تجربه تماشای اثر را خدشهدار میکند.
بدون نظر