فرانچسکو توتی یکی از بزرگ‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ ایتالیا است. او در سال ۲۰۰۶ قهرمان جام جهانی شد؛ فرانچسکو بیش از همه در رم، جایی که تمام دوران بازی خود را در باشگاه آ.اس گذراند، شناخته می‌شود. او یکی از بازیکنان نمادینی است که تنها برای یک باشگاه بازی کرده است؛ توتی در مجموع ۷۸۳ بازی برای رم انجام داد، بیش از ۳۰۰ گل زد و پنج عنوان قهرمانی از جمله قهرمانی سری آ در فصل ۲۰۰۰-۲۰۰۱ را به دست آورد.
آن‌قدر در بازی خود عالی بود که رونالدو نازاریو یک روز گفت، توتی باید در دوران بازی خود توپ طلا را می‌برد؛ نازاریو، توتی را در میان شش اسطوره‌ای قرار داد که متأسفانه هرگز نتوانستند این جایزه بزرگ فوتبال را از آن خود کنند. با این حجم از شهرت و محبوبیت فوق‌العاده، کریستین، پسر فرانچسکو توتی، همیشه با چالش‌های بسیاری برای خارج شدن از زیر سایه پدرش همراه بوده است. به نظر می‌رسد این چالش برای او آن‌قدر بزرگ بوده که در نهایت مجبور شد فوتبال را در سنین بسیار پایین، ۱۹ سالگی، کنار بگذارد.
کریستین توتی در ۱۹ سالگی بازنشسته شد
فشارهای فرزند یک افسانه بودن مسیر حرفه‌ای او را پیچیده کرد
در حالی که بیشتر فوتبالیست‌های نوجوان با شور و هیجان وارد دنیای حرفه‌ای می‌شوند، به نظر می‌رسد کریستین توتی از همان ابتدا زیر بار سنگین انتظارات هواداران، خسته و دلسرد شده بود. از اولین باری که پا به زمین گذاشت، سایه پدر همیشه بالای سر کریستین بود و عدم مقایسه با فرانچسکو، یک امر اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسید. به همین دلیل، کریستین تصمیم گرفته در سن ۱۹ سالگی کفش‌هایش را آویزان کند. رسانه ایتالیایی لا نووا این خبر را با این تیتر منتشر کرد: «دیگه بسه، از فوتبال خداحافظی می‌کنم».
طبق گزارش این رسانه، دلایل مختلفی برای این خداحافظی زودهنگام وجود دارد، اما همه آن‌ها به یک موضوع مشترک برمی‌گردند: فرزند یک اسطوره بودن. پائولو آردوینو، روزنامه‌نگار، در این باره می‌نویسد:
آخرین تجربه‌اش مربوط به یک سال پیش در تیم اولبیا در سری D بود. بازی‌های کم، فشار رسانه‌ای زیاد و حتی جنجال در شبکه‌های اجتماعی درباره وضعیت بدنی‌اش که کاملاً بی‌اساس بود. در واقع، او همیشه اندامی کاملاً طبیعی و معمولی برای یک فوتبالیست داشته است.
وقتی لا نووا با توتی جونیور تماس گرفت، او فقط تأیید کرده بود که تصمیمش قطعی است: «چیزی برای گفتن ندارم… بله، دارم بازنشسته می‌شم. تصمیمم رو گرفتم.» در این گزارش آمده که کریستین برای ماه‌ها به عنوان بازیکن آزاد بازی می‌کرده و آخرین تیمش همان اولبیا در سری D بوده است. او مدتی در آکادمی رم زیر ۱۷ سال حضور داشت، اما در رده زیر ۱۸ سال تنها دو بازی کوتاه انجام داد که مجموعاً ۱۵ دقیقه طول کشید.
بعد بهتیم پریماورا فروزینونه پیوست و فقط چهار بازی انجام داد و یک گل به ثمر رساند. سپس در ژانویه ۲۰۲۴ به رایو وایکانو در اسپانیا رفت، اما موفقیتی به دست نیاورد و پس از آن راهی آوزانو در سری D شد، اما آنجا هم فقط تا ماه آگوست دوام آورد و در نهایت به اولبیا برگشت.
مارکو آملیا، دروازه‌بان سابق و هم‌تیمی فرانچسکو توتی در جام جهانی ۲۰۰۶، که زمانی مربی کریستین توتی در تیم فروزینونه بود، با مهربانی از او یاد کرده و معتقد است که کریستین می‌توانست آینده‌ای روشن در لیگ‌های پایین‌تر فوتبال ایتالیا داشته باشد. او گفت: «فکر می‌کنم می‌توانست دوران حرفه‌ای خوبی در سری B و سری C داشته باشد.» با این حال، آملیا مطمئن است که شهرت پدر کریستین تأثیر زیادی در تصمیم او برای کناره‌گیری زودهنگام از فوتبال داشته. او در این باره گفت: «فرزند توتی بودن روی ارزیابی‌ها و قضاوت‌ها درباره او تأثیر داشت.»
البته کریستین توتی به‌طور کامل از دنیای فوتبال کنار نرفته و اکنون قرار است در مدرسه فوتبال توتی فعالیت کند؛ آکادمی فوتبالی که توسط پدر تأسیس شده و ریکاردو، عموی کریستین، مدیریت آن را بر عهده دارد. در این مسیر جدید، کریستین ۱۹ ساله در کنار کلودیو دولیسه، مدیر اجرایی مدرسه، به استعدادیابی و پرورش فوتبالیست‌های آینده‌دار خواهد پرداخت.
بدون نظر