
ویدیویی از پیشنهاد یک روانشناس کودک روی آنتن صداوسیما در خصوص دختربچهای که دوست دارد لاک بزند را ببینید. او درباره علاقه دختربچهها به لاک زدن و خودآرایی گفته که باید به نیازهای کودک توجه کرد، اما در چارچوب خانه.
نظر سایر روانشناسان در مورد لاک زدن دختربچهها
بسیاری از روانشناسان در مورد لاک زدن دختربچهها دیدگاههای متنوعی دارند که میتوان آنها را در دو جنبه اصلی روانشناختی و بهداشتی خلاصه کرد. در یک نگاه کلی، این کار به عنوان بخشی از فرآیند رشد و ابراز هویت کودک در نظر گرفته میشود و نه یک موضوع صرفاً منفی.
از دیدگاه روانشناختی و تربیتی، لاک زدن میتواند فرصتی برای ابراز وجود و خلاقیت کودک باشد. در این مرحله از رشد، کودکان با تقلید از بزرگترها و کشف رنگها و طرحها، در حال ساختن هویت و دنیای خود هستند. وقتی والدین به این علاقه با دیدی مثبت و طبیعی نگاه میکنند، به کودک اجازه میدهند که حس استقلال و اعتماد به نفسش تقویت شود. روانشناسان توصیه میکنند که به جای ممنوعیت کامل، والدین میتوانند با تعیین مرزهای سالم، مثلاً اینکه لاک فقط برای مهمانی یا تعطیلات زده شود، به کودک بیاموزند که هر چیزی جای خود را دارد. این کار باعث میشود که کودک ارزش خود را فراتر از ظاهرش بداند و به صورت افراطی روی آن تمرکز نکند.
با این حال، بخش مهمی از نگرانی روانشناسان و متخصصان سلامت به جنبههای بهداشتی این موضوع مربوط میشود. بسیاری از لاکهای ناخن موجود در بازار حاوی مواد شیمیایی مضری مانند فرمالدهید، تولوئن و فتالات هستند که میتوانند برای سلامت کودک خطرناک باشند. این مواد ممکن است باعث آلرژی یا مشکلات تنفسی شوند. علاوه بر این، به دلیل عادت کودکان به مکیدن انگشت یا جویدن ناخن، خطر بلعیدن این مواد شیمیایی وجود دارد که میتواند عواقب جدیتری داشته باشد. به همین دلیل، اغلب توصیه میشود که والدین در صورت تمایل کودک به لاک زدن، از محصولاتی استفاده کنند که به طور خاص برای کودکان تولید شده و فاقد این مواد مضر هستند.
در مجموع، روانشناسان بر این باورند که بهترین راهکار نه ممنوعیت کامل، بلکه مدیریت هوشمندانه این موضوع است. با فراهم کردن گزینههای سالمتر و صحبت کردن با کودک دربارهٔ زمان و مکان مناسب برای لاک زدن، میتوان به رشد سالم و تقویت هویت او کمک کرد، بدون اینکه سلامت او به خطر بیفتد یا حساسیتهای غیرضروری در مورد ظاهر در او ایجاد شود.
بدون نظر