نقد سریال «از یاد رفته»؛ طبلی تو خالی با شخصیت‌ها و روایت فاقد عمق و نوآوری

با وجود اینکه تاکنون تنها چهار قسمت از سریال از یاد رفته منتشر شده، اما به نظر می‌رسد که با تماشای همین چند قسمت نیز می‌توان درباره این مجموعه جدید شبکه نمایش خانگی نظر داد. از یاد رفته به کارگردانی برزو نیک‌نژاد با حضور بازیگران شناخته‌شده‌ای مثل فرهاد اصلانی، سینا مهراد و حمیدرضا آذرنگ تلاش می‌کند با ظاهر مدرن و چهره‌های آشنا، مخاطب را جذب کند، اما در محتوا و روایت کاملاً تکراری و کلیشه‌ای است.

داستان پیرامون یک نوه گمشده است که ناگهان وارث یک امپراتوری مالی می‌شود، اما روایت و شخصیت‌ها فاقد نوآوری و عمق هستند. مشکلاتی مثل ریتم ناموزون، تدوین شتاب‌زده و شخصیت‌های پراکنده باعث شده مخاطب نتواند ارتباط عاطفی مناسبی با داستان برقرار کند.

فیلمنامه با باگ‌های منطقی زیادی همراه است، از جمله ناآگاهی عجیب شخصیت اصلی از گذشته خانوادگی‌اش که باورپذیری داستان را کاهش می‌دهد. حتی موسیقی متن که شباهت بسیاری به موسیقی متن زخم کاری دارد، و با توجه به این‌که هردوی آن‌ها توسط یک آهنگساز ساخته شده نتوانسته ضعف‌های داستانی را جبران کند.

در مجموع، از یاد رفته اثری متوسط و بدون خلاقیت است که نتوانسته انتظارات را برآورده کند و در بازار رقابتی نمایش خانگی، اثری فراموش‌شدنی باقی می‌ماند. گویی تمام عناصر یک فرمول قدیمی کنار هم گذاشته شده تا محصولی صرفاً تجاری به بازار عرضه شود.

خلاصه نقدی از فرانک حمیدی