
مدتی پیش، شهرداری پردیس اقدام به نصب تندیسی از یک سرباز هخامنشی در یکی از میادین این شهر کرد. این مجسمه به سرعت در فضای مجازی وایرال و با واکنشهای منفی گستردهای روبرو شد. انتقاد اصلی کاربران به ظاهر و طراحی مجسمه بود که آن را فاقد زیباییشناسی لازم میدانستند. بسیاری معتقد بودند که این اثر هنری، شباهت چندانی به سربازان دوره هخامنشی ندارد و در ساخت آن دقت کافی به کار نرفته است.
این مجسمه که قرار بود نمادی از تاریخ و فرهنگ ایران باستان باشد، به دلیل کیفیت پایین ساخت، از سوی مردم به «شاهکار عجیب شهرداری» تشبیه شد. به نظر میرسد که این اتفاق، نمونهای از چالشهای موجود در پروژههای شهری و هنری است که در آن، کیفیت اجرا به اندازه ایده اولیه اهمیت دارد.
مجسمههای شهرداری در ایران بارها با انتقادهای گستردهای از سوی مردم و کارشناسان مواجه شدهاند. این انتقادها عمدتاً به دلیل عدم زیباییشناسی کافی، کیفیت پایین ساخت یا عدم شباهت به شخصیت اصلی مجسمه است. نمونههای متعددی از این آثار هنری در شهرهای مختلف وجود دارند که جنجالبرانگیز شدهاند. یکی از این موارد، نصب مجسمههای شیر در اهواز و شیراز بود که ظاهر آنها مورد تمسخر کاربران فضای مجازی قرار گرفت. همچنین، سردیسهای برخی از مشاهیر، مانند جمشید مشایخی و عباس کیارستمی، به دلیل عدم شباهت کافی به چهره واقعی آنها، با واکنشهای منفی روبهرو شدند که نشان میدهد حتی در پروژههای مربوط به چهرههای سرشناس نیز دقت کافی وجود ندارد.



در نمونهای دیگر، شهرداری رشت مجسمههایی را در سطح شهر نصب کرد که به دلیل ظاهر نامتعارفشان به شدت موردانتقاد قرار گرفتند. توضیحات مسئولان مبنی بر اینکه این مجسمهها آثار کودکان اوتیسم هستند نیز نتوانست از شدت واکنشها بکاهد و انجمن اوتیسم ایران نیز از این اقدام انتقاد کرد.
بدون نظر