نگاهی به سیر دستمزد هفتگی فوتبالیست‌های لیگ برتر انگلیس از سال ۱۸۸۵ تا ۲۰۲۵

پول در فوتبال همیشه موضوعی جنجالی و بحث‌برانگیز بوده است. این ورزش زمانی به‌عنوان بازی طبقه کارگر شناخته می‌شد، به‌ویژه در انگلیس. آن دوران، کارگران کارخانه و معدن تا ساعت ۳ بعدازظهر شنبه‌ها منتظر می‌ماندند تا به استادیوم‌ها بروند، کمی از دشواری‌های زندگی فاصله بگیرند و از یک ورزش پرهیجان لذت ببرند.

تیم ۱۱ نفره منتخب بازیکنانی که بالاترین دستمزد را در فوتبال اروپا دریافت می‌کنند

اما همانند همه چیزهای دیگر، تورم و سرمایه‌گذاری چشم‌انداز فوتبال را تغییر داد. امروزه حق پخش تلویزیونی لیگ برتر انگلیس گران‌تر از همیشه است، که به معنای پول بیشتر برای باشگاه‌ها و به تبع آن دستمزدهای هفتگی بالاتر برای بازیکنان خواهد بود.

با کمک کارشناسان سایت Salary Leaks، می‌خواهیم تصویری کاملاً متفاوت و جالب از متوسط دستمزد هفتگی بازیکنان فوتبال انگلیس از سال ۱۸۸۵ تا ۲۰۲۵ ارائه دهیم.

بالاترین دستمزدهای هفتگی تاریخ لیگ برتر انگلیس؛ از «اریک کانتونا» تا «کوین دی بروینه»

دستمزدها در فوتبال بریتانیا (۱۸۸۵ تا ۱۹۱۹)

به طرز شگفت‌انگیزی، ۱۴۰ سال پیش، زمانی که آمارها برای اولین بار ثبت شد، میانگین درآمد یک بازیکن فوتبال تنها بین ۱۰ تا ۲۰ شیلینگ در هفته بود، واحد پولی که دیگر حتی در انگلیس استفاده هم نمی‌شود. گفته می‌شود آن زمان پردرآمدترین بازیکنان فوتبال، اعضای باشگاه بلکبرن بودند که ۱ پوند در هفته دستمزد دریافت می‌کردند، اما در سال ۱۸۸۸ و تا ۱۹۰۱، این مبلغ به میانگین دستمزد هفتگی بازیکنان تبدیل شد.

با این حال هنوز بازیکنانی بودند که دستمزدشان از این عدد فراتر می‌رفت؛ از جمله ویلیام فولک، دروازه‌بان مشهور و قهرمان جام حذفی با تیم شیفیلد یونایتد، که در سال ۱۸۹۵ حدود ۳ پوند در هفته دستمزد می‌گرفت و برای دومین بار در تاریخ فوتبال انگلیس، دروازه‌بان به پردرآمدترین بازیکن این ورزش تبدیل شد. در همین حال، بازیکنان لیورپول با شروع قرن بیستم ۷ پوند دستمزد دریافت می‌کردند.

سال ۱۹۰۱ شاهد معرفی سقف دستمزدی جدیدی بود؛ سقفی که برابر ۴ پوند تعیین شد. این مبلغ تا پایان جنگ جهانی اول به ۱۰ پوند افزایش یافت، در حالی که میانگین دستمزدها نیز تا آن زمان به ۳ پوند رسیده بود.

دستمزدها در فوتبال بریتانیا (۱۹۴۵ تا ۱۹۷۰)

پس از پایان جنگ جهانی اول و دوم، تغییر خاصی در دستمزد بازیکنان فوتبال در انگلیس رخ نداد و اولین به‌روزرسانی بعدی در سال ۱۹۴۵ صورت گرفت که میانگین دستمزدها را یک پوند افزایش داد. اما از این نقطه، افزایش‌ها به‌صورت عجیب و غریب آغاز شد. تا سال ۱۹۶۰، میانگین دستمزد به ۱۴ پوند رسید و سقف دستمزد ۱۵ سال قبل را پشت سر گذاشت.

سال بعد، میانگین دستمزد به ۱۵ پوند رسید، اما نکته مهم این بود که سقف دستمزد در این سال لغو شد و دیگر هرگز به مقررات دستوری فوتبال انگلیس بازنگشت. تنها یک سال بعد، میانگین دستمزد فوتبالیست‌ها در انگلیس به ۲۵ پوند افزایش یافت و جانی هاینز، کاپیتان وقت تیم ملی انگلیس، ۱۰۰ پوند در هفته دستمزد دریافت می‌کرد.

افزایش دستمزدها از این نقطه دیگر متوقف نشد و گفته می‌شد که باوجود تلاش باشگاه منچستر یونایتد برای اعمال سقف داخلی ۵۰ پوند برای دستمزد بازیکنان، جرج بست، برنده توپ طلا در سال ۱۹۶۸، همچنان ۱,۰۰۰ پوند در هفته دریافت می‌کرد. تا سال ۱۹۷۰، میانگین دستمزد به ۷۱ پوند رسید یعنی افزایش ۱,۶۷۵ درصدی.

دستمزدها در فوتبال بریتانیا (۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱)

در دو دهه بعد، میانگین دستمزدها آن‌قدر افزایش یافت که نه تنها مرز سه‌رقمی شکسته شد، بلکه مرز چهاررقمی هم دستمزدها را متوقف نکرد. در سال ۱۹۷۴، میانگین دستمزد فوتبالیست‌ها در انگلیس برای اولین بار به ۱۰۰ پوند در هفته رسید و ظرف سه سال دو برابر شد.

این نرخ رشد ادامه یافت، به‌طوری که بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹، میانگین دستمزد از ۲۰۰ پوند به ۴۱۰ پوند در هفته رسید و کمتر از ده سال بعد، میانگین ۱,۰۰۰ پوند نیز شکسته شد. در آن زمان، پردرآمدترین‌ها شامل بازیکنانی مانند برایان رابسون، کاپیتان افسانه‌ای منچستر یونایتد، بود که در سال ۱۹۸۱، ۲,۷۰۰ پوند در هفته دستمزد دریافت می‌کرد.

در سال ۱۹۸۶، پل گسکوئین با دیدن رقم رابسون، فکر کرد می‌تواند رکورد او را بشکند و این اسطوره آینده فوتبال انگلیس، دستمزد ۵,۰۰۰ پوند در هفته را پذیرفت. در زمانی که لیگ برتر انگلیس در آستانه تاسیس قرار داشت، میانگین دستمزد کمی کمتر از ۲,۰۰۰ پوند در هفته بود. و البته این وضعیت خیلی طول نکشید، وقتی که بالاترین سطح فوتبال انگلیس به شکل امروزی بازسازی شد.

دستمزدها در فوتبال بریتانیا (۱۹۹۲ تا ۲۰۲۵)

از فصل ۱۹۹۲/۹۳، فوتبال انگلیس وارد دوران لیگ برتر شد و از این نقطه به بعد، همه‌چیز تغییر کرد. در ابتدای لیگ برتر، میانگین دستمزد هفتگی بازیکنان ۲,۲۵۰ پوند بود و جان بارنز با ۱۰,۰۰۰ پوند در هفته پردرآمدترین بازیکن شناخته می‌شد. از آن زمان به بعد، به جز فصل ۲۰۰۷/۰۸، میانگین دستمزدها هر سال افزایش یافت.

در ابتدای هزاره جدید، روی کین با دستمزد ۵۲,۰۰۰ پوند در هفته پردرآمدترین بازیکن بود و میانگین دستمزدها به ۹,۰۰۰ پوند رسید.

استیون جرارد در فصل ۲۰۰۵/۰۶، پس از قهرمانی تاریخی‌اش در لیگ قهرمانان اروپا با لیورپول در استانبول، اولین بازیکن با دستمزد ۱۰۰,۰۰۰ پوند در هفته در انگلیس شد، در حالی که میانگین دستمزد تنها ۱۸,۵۰۰ پوند در هفته بود.

وین رونی در فصل ۲۰۱۳/۱۴ اولین بازیکن با دستمزد ۳۰۰,۰۰۰ پوند در هفته در انگلیس لقب گرفت، حتی با وجود اینکه دیگر در اوج دوران فوتبالش نبود. امروزه، ارلینگ هالند با قرارداد جدید خود با منچستر سیتی، اولین بازیکن با دستمزد نیم میلیون پوندی در هفته در انگلیس است.

قرارداد ۵۰۰,۰۰۰ پوندی ارلینگ هالند بی‌تردید در افزایش میانگین دستمزدها نقش دارد، که اکنون به رکورد جدید ۶۰,۰۰۰ پوند در هفته رسیده است. اکنون این سوال پیش می‌آید که لیگ برتر تا زمان رسیدن به میانگین دستمزد شش‌رقمی چقدر فاصله دارد؟