
برای سرمایهگذار ایرانی، چشمانداز مالی یک شمشیر دولبه است. از یک سو، با ظهور داراییهای دیجیتال، فرصتهای جدیدی برای حضور در اقتصاد جهانی فراهم شده و از سوی دیگر، واقعیتهای تلخ اقتصادی داخلی مانند تورم مزمن و کاهش مستمر ارزش پول ملی، هر روز فشار بیشتری بر پساندازها و قدرت خرید وارد میکند. در این تقاطع پیچیده، تتر (USDT) یا «دلار دیجیتال» بیش از هر دارایی دیگری در میان ایرانیان طنینانداز شده است.
این پدیده به قدری در زندگی مالی روزمره نفوذ کرده که دیگر فقط ابزار معاملهگران نیست، بلکه به راهکاری برای کارآفرینان، فریلنسرها و خانوادههای عادی برای محافظت از سرمایههایشان تبدیل شده است. اما آیا این دلار دیجیتال، همانطور که به نظر میرسد، یک پناهگاه امن و مطمئن است؟ یا اینکه کاربران ایرانی با پذیرش آن، خود را در معرض مجموعهای از ریسکهای جدید و شاید ناشناخته قرار میدهند؟ پاسخ به این سوال نیازمند شکافتن لایههای عمیقتر تتر و بررسی دقیق آن از منظر منحصربهفرد یک کاربر ایرانی است.
درک عمیقتر تتر: این دلار دیجیتال چگونه کار میکند؟
برای ارزیابی صحیح، ابتدا باید از تعاریف سطحی فراتر رویم. تتر یک استیبل کوین مبتنی بر وثیقه (Collateralized Stablecoin) است. این یعنی به ازای هر واحد تتر که در شبکه بلاکچین ایجاد میشود، شرکت Tether Limited ادعا میکند که یک دلار آمریکا یا داراییهای معادل آن را در ذخایر خود به عنوان وثیقه نگهداری میکند. این ذخایر که پشتوانه ارزش تتر هستند، ترکیبی از پول نقد، اوراق بهادار دولتی، اوراق تجاری شرکتها و سایر ابزارهای مالی است. هدف این مکانیزم، ایجاد یک لنگر قیمتی و حفظ برابری یک USDT با یک دلار آمریکاست. همین مدل وثیقهمحور، تتر را از استیبلکوینهای الگوریتمی که تلاش میکردند با کدهای کامپیوتری و بدون پشتوانه واقعی قیمت را ثابت نگه دارند و بسیاری از آنها مانند UST شکست خوردند، متمایز و قابل اعتمادتر جلوه میدهد.
یکی از دلایل موفقیت و پذیرش گسترده تتر، حضور آن روی بلاکچینهای مختلف است. شما میتوانید تتر را روی شبکه اتریوم (به عنوان توکن ERC-20)، شبکه ترون (TRC-20)، سولانا و چندین شبکه دیگر بیابید. این تنوع برای کاربر ایرانی اهمیت زیادی دارد. به عنوان مثال، تتر روی شبکه ترون (TRC-20) به دلیل کارمزد تراکنش بسیار پایین و سرعت بالا، به محبوبترین گزینه در ایران برای انتقالات روزمره تبدیل شده است، در حالی که تتر روی شبکه اتریوم به دلیل پذیرش گسترده در پلتفرمهای امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) کاربرد دارد. این انعطافپذیری، تتر را به یک ابزار مالی چندمنظوره تبدیل کرده است.
دلایل محبوبیت انفجاری تتر در ایران: فراتر از یک ابزار معاملاتی
محبوبیت تتر در ایران از یک منطق چندلایه و عمیق نشأت میگیرد که بسیار فراتر از کاربردهای آن برای تریدرهای حرفهای است.
اولین و حیاتیترین دلیل، نقش تتر به عنوان سپر دفاعی در برابر فرسایش ریال است. در اقتصادی که تورم دو رقمی به یک هنجار تبدیل شده، نگهداری پسانداز به شکل ریال به معنای تماشای آب شدن تدریجی قدرت خرید است. فرد میتواند تمام اصول مالی را رعایت کند، اما ارزش پسانداز او طی یک سال به شکل قابل توجهی کاهش یابد. تتر یک راه حل ساده و در دسترس ارائه میدهد. با تبدیل ریال به تتر، فرد عملاً دارایی خود را از اقتصاد داخلی جدا کرده و به اقتصاد دلار گره میزند. این کار نه تنها از نظر ریاضی قدرت خرید را حفظ میکند، بلکه از نظر روانی نیز آرامش خاطری برای صاحب سرمایه به ارمغان میآورد. این استراتژی دیگر محدود به سرمایهداران بزرگ نیست؛ بسیاری از خانوادهها بخش کوچکی از درآمد ماهانه خود را به تتر تبدیل میکنند تا برای آینده پسانداز کنند.

دومین دلیل، نقش تتر به عنوان یک ابزار کلیدی برای کسبوکارهای کوچک و فریلنسرها است. متخصصان ایرانی که خدمات خود را به مشتریان خارجی ارائه میدهند، برای دریافت دستمزد خود با موانع سیستم بانکی بینالمللی (SWIFT) مواجه هستند. تتر این مشکل را حل کرده است. آنها میتوانند به راحتی دستمزد خود را به شکل تتر در کیف پول دیجیتال خود دریافت کنند، آن را به صورت دلاری نگهداری کرده و تنها در مواقع نیاز، به میزان لازم به ریال تبدیل کنند. این فرآیند به آنها اجازه میدهد تا درآمد ارزی خود را از نوسانات شدید نرخ تبدیل در امان نگه دارند.
سومین دلیل، همانطور که پیشتر اشاره شد، دروازهای به سوی بازارهای جهانی است. تتر برای یک ایرانی، فقط یک استیبل کوین نیست؛ بلکه کلیدی است که قفل دسترسی به اکوسیستم مالی جهانی را باز میکند. از طریق تتر میتوان در پلتفرمهای امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) سرمایهگذاری و سود دلاری کسب نمود، در عرضههای اولیه سکه (ICO) شرکت کرد، آثار هنری دیجیتال (NFT) خرید و فروش کرد یا در سهام شرکتهای بزرگ جهانی به صورت توکنیزه شده سرمایهگذاری نمود. این سطح از دسترسی مالی، تا پیش از ظهور ارزهای دیجیتال برای شهروند ایرانی تقریباً غیرممکن بود. سهولت و سرعت فرآیند خرید فوری تتر از طریق دهها صرافی داخلی، این دسترسی را به امری روزمره و ساده تبدیل کرده است.
آن روی سکه: تحلیل ریسکهای تتر از منظر کاربر ایرانی
با تمام این جذابیتها، نادیده گرفتن ریسکهای مرتبط با تتر میتواند به یک اشتباه پرهزینه تبدیل شود. این ریسکها برای کاربر ایرانی به دلیل شرایط خاص، ابعاد گستردهتری نیز پیدا میکنند.
در سطح بینالمللی، ریسک متمرکز بودن و شفافیت کامل نداشتن ذخایر همچنان بزرگترین نگرانی است. برخلاف بیتکوین که هیچ نهاد مرکزی آن را کنترل نمیکند، سرنوشت تتر به تصمیمات یک شرکت خصوصی گره خورده است. هرچند این شرکت گزارشهایی از ذخایر خود منتشر میکند، اما این گزارشها هرگز به سطح یک حسابرسی کامل و مستقل نرسیدهاند و در گذشته، جنجالها بر سر کیفیت و میزان واقعی این ذخایر، بارها باعث ایجاد ترس و نوسان در بازار شده است. بحرانس جدی در شرکت تتر میتواند به سرعت ارزش این استیبل کوین را از یک دلار فاصله دهد و زیان سنگینی به هولدرهای آن وارد کند.
اما ریسکهای بومیشده برای ایرانیان بسیار ملموستر هستند. خطر تحریمها و مسدودسازی دارایی یک تهدید دائمی و جدی است. نهادهای نظارتی آمریکا، به ویژه دفتر کنترل داراییهای خارجی (OFAC)، به طور فزایندهای در حال نظارت بر تراکنشهای ارز دیجیتال هستند و پیش از این نیز آدرسهای مرتبط با ایران را در لیست تحریمهای خود قرار دادهاند. این خطر وجود دارد که شرکت تتر یا صرافیهای بزرگ بینالمللی مانند بایننس، تحت فشار سیاسی، حسابها و داراییهای کاربران ایرانی را مسدود کنند. این اتفاق میتواند منجر به قفل شدن سرمایه میلیونها ایرانی شود و یک ریسک سیستمیک برای بازار داخلی ایجاد کند.
علاوه بر این، قیمت تتر در ایران همواره با یک «پریمیوم» یا اختلاف جزئی نسبت به قیمت دلاری که در بازار آزاد معامله میشود، به فروش میرسد. این اختلاف قیمت خود میتواند نوسان داشته باشد و یک لایه دیگر از ریسک را برای معاملهگر ایجاد میکند.
تتر برای ایرانیان، یک ابزار ضروری اما پرخطر
پس از بررسی عمیق لایههای مختلف، میتوانیم به یک نتیجهگیری جامع و دقیق برسیم. آیا تتر برای سرمایهگذاری کوتاهمدت گزینه خوبی است؟ پاسخ برای یک سرمایهگذار ایرانی، پیچیدهتر از یک بله یا خیر ساده است.
تتر یک «سرمایهگذاری برای رشد» نیست. ارزش آن در ثبات دلاری نهفته و نباید با انتظار کسب سود از افزایش قیمت، آن را خریداری کرد. با این حال، تتر برای ایرانیان به یک ابزار مالی چندمنظوره و ضروری تبدیل شده است. این دارایی هم به عنوان یک سپر دفاعی قدرتمند برای حفظ ارزش پساندازها در برابر تورم داخلی عمل میکند و هم به عنوان یک ابزار استراتژیک حیاتی برای دسترسی به اقتصاد جهانی و مدیریت نقدینگی در معاملات ارزهای دیجیتال به کار میرود.
تصمیم نهایی برای استفاده از تتر، یک موازنه میان «نیاز» و «ریسک» است. نیاز به حفظ ارزش پول در شرایط اقتصادی ایران آنقدر شدید است که بسیاری حاضرند ریسکهای ذاتی و بینالمللی تتر را بپذیرند. با این وجود، هوشمندانهترین رویکرد، استفاده از تتر با آگاهی کامل از تمام این خطرات است. این آگاهی شامل انتخاب صرافی داخلی معتبر، عدم نگهداری تمام سرمایه در یک پلتفرم یا یک کیف پول و دنبال کردن اخبار مربوط به قوانین نظارتی جهانی و داخلی میشود. در نهایت، قدرت تتر برای یک ایرانی در پتانسیل آن برای ایجاد ثبات در یک محیط بیثبات است، اما این قدرت تنها زمانی به درستی مهار میشود که کاربر با چشمانی باز و ذهنی آگاه، خطرات مسیر را نیز به خوبی بشناسد.
بدون نظر