سرتیپ احمد مهرنیا (خلبان بازنشسته نیروی هوایی ارتش) اخیراً مهمان برنامه خیابان جمهوری (پخش در چهارشنبه‌ها ساعت ۲۲ در یوتیوب و آپارات) بود؛ وی در بخشی از صحبت‌های خود به عملیات اچ-۳، کودتای نوژه، وضعیت جنگنده‌ها قبل و بعد از انقلاب و همچنین عملکرد آن‌ها در زمان جنگ ایران و عراق اشاره کرد. علاوه بر این، احمد مهرنیا در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفته بود، نیروی هوایی روسیه، چین و اتحادیه اروپا توان مقابله با آمریکا را ندارند، صحبت‌هایی که واکنش‌های بسیاری در میان کاربران روزیاتو و فضای مجازی داشت.
این خلبان بازنشسته نیروی هوایی ارتش درباره عملیات اچ-۳، یکی از عملیات‌های هوایی مهم نیروی هوایی ارتش ایران در جنگ ایران و عراق، می‌گوید:
عملیات اچ-۳ به این دلیل انجام شد که عراقی‌ها وقتی دیدن که نیروی هوایی ما یه برتری کسب کرده ۵،۶ ماه اول جنگ، و اونم مرهون آموزش‌های خوب ما بود که این هواپیماها رو وقتی عراق دید داریم ما بمباران مستمر می‌کنیم، باید براش یه جای امن پیدا کنه.
۱۵ فروردین ۶۰ عملیات انجام شد، فرمانده پایگاه همدان که اصلاً مجاز نیست فرمانده پایگاه در عملیات معمولی‌ش هم شرکت کنه، جزو این پرواز میاد پرواز میکنه و برمی‌گرده.
۴۵۵ دقیقه اینا پرواز می‌کنن؛ ویژگی‌‌های این عملیات یکیش حفاظت اطلاعاتش بود که تا انجام کار با وجود منافق لو نرفت، یکی سوخت‌گیری‌هاش بود که هواپیمای سوخت‌رسان ما تو ۲۲ هزار پا قانونش اینه که سوخت بدن.
سرتیپ دکتر احمد مهرنیا درباره محمود اسکندری (سرهنگ خلبان جنگنده نیروی هوایی ارتش ایران) می‌گوید، یک فروند از هواپیماهایی که در عملیات اچ-۳ شرکت داشت، به دلیل مشکل فنی در سوریه فرود آمد؛ محمود اسکندری شجاعانه آن را با عبور دادن از آسمان بغداد به پایگاه همدان رساند. ویدیو مربوط به این بخش از صحبت‌های احمد مهرنیا را در ادامه می‌توانید تماشا کنید.
سرتیپ دکتر احمد مهرنیا درباره تحریم‌ها بعد از اشغال سفارت آمریکا و وضعیت نیروی هوایی ارتش پس از آن می‌گوید:
یک بدنه‌ای بود بدون مغز؛ هواپیمایی که باید ۱۲۰ ساعت من حداقل باهاش می‌پریدم، حالا مثلاً می‌اومدم ۲۰ ساعت می‌پریدم. خود هواپیما هم دیگه بهش رسیدگی آنچنانی نمی‌شد مثل گذشته.
این خلبان بازنشسته همچنین در ادامه صحبت‌های خود به وحشت عراق از اف-۱۴ اشاره می‌کند که ویدیو آن را در ادامه می‌توانید مشاهده نمایید.
سرتیپ دکتر احمد مهرنیا درباره کودتای نوژه نیز صحبت‌های جالبی را بر زبان می‌آورد که ویدیو آن را می‌توانید تماشا کنید.
این خلبان بازنشسته درباره اهمیت پایگاه نوژه و همچنین نیروی هوایی ارتش نیز توضیحات خاصی را ارائه می‌کند.
بیوگرافی احمد مهرنیا
احمد مهرنیا در دوم مهرماه سال ۱۳۳۴ در کرمانشاه به دنیا آمد. مهرنیا سرتیپ دوم خلبان جنگنده اف-۵ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و یکی از خلبانان ایرانی در جنگ با عراق بود. مهرنیا در سال ۱۳۶۰ در یکی از دسته‌های پروازی اف-۵ از پایگاه هوایی تبریز وظیفه پشتیبانی هوایی از تانکرهای سوخت‌رسان عملیات اچ-۳ را برعهده داشت.
پدر احمد مهرنیا اهل روستای زیدشت طالقان و از کارکنان شهربانی آن زمان بود. در یک‌سالگی احمد، خانواده او به تهران بازگشتند. او تحصیلات ابتدایی را در مدارس نظام‌مافی مهرآباد جنوبی و دبستان استاد بهمنیار واقع در محلهٔ شادآباد تهران به اتمام رساند و موفق شد تا در همین محل سیکل خود را به دست آورد. کلاس دهم و یازدهم را در دبیرستان نظام‌مافی مهرآباد و دوازدهم را در دبیرستان ملی فیروز، نزدیک تقاطع خیابان‌های آزادی-نواب طی کرد.
پس از اخذ دیپلم، برای رسیدن به شغل مورد علاقه‌اش یعنی پزشکی مطالعه خود را سفت و سخت ادامه داد؛ اگرچه در سال اول کنکور موفق نبود. در حالی که سال بعد علاوه بر مطالعه شخصی به کلاس کنکور هم می‌رفت و تقریباً از موفقیت خود اطمینان پیدا کرده بود، دست سرنوشت او را به مرکز استخدام نیروی هوایی کشاند و ۱۴ مهر ۱۳۵۳ لباس دانشجوی خلبانی نظامی را بر تن کرد. ظرف مدت پانزده ماه دروس علمی، زبان انگلیسی، آکادمی پرواز و اولین تمرینات پرواز با هواپیمای بونانزا را به استادی خلبان ربیعی در ایران به پایان رساند و برای ادامه دوره عازم تگزاس آمریکا شد.
احمد دیپلم زبان تخصصی را از پایگاه لکلند گرفت. سپس پرواز با هواپیمای سبک ملخ دار سسنا تی-۴۱ مسکالرو (CessnaT-41 Mescalero) از فرودگاه هوندو، جت مادون صوت سسنا تی-۳۷ تویت (Cessna T-37 Tweet) را در پایگاه شپارد و جت مافوق صوت نورثروپ تی-۳۸ تالون (Northrop T-38 Talon) را در پایگاه لافلین، با نمرات عالی خاتمه داد و دی ماه ۱۳۵۶ با دریافت نشان خلبانی و درجهٔ ستوان دومی به کشور برگشت.
مهرنیا پس از حضور در یک مأموریت، به‌عنوان افسر رابط نظامی در یگانی از نیروی زمینی و اجرای یک رزمایش بزرگ در غرب کشور، دورهٔ آموزش رزمی هواپیمای شکاری اف-۵ ئی را در پایگاه هوایی دزفول آغاز و اواسط تابستان ۱۳۵۷ فارغ‌التحصیل شد. او بلافاصله پس از این دوره به پایگاه هوایی تبریز انتقال یافت و به‌عنوان خلبان شکاری تاکتیکی در گردان ۲۳ شکاری، به فرماندهی سرگرد ابراهیم رسول‌زاده مشغول خدمت شد.
پس از آغاز تجاوزات زمینی و هوایی عراق، احمد به همراه دیگر خلبانان به مقابله با این تجاوزات پرداختند. مهرنیا در ایام دفاع مقدس در قالب یکی از رزمندگان، ۱۷۴ مأموریت گشت رزمی و پرواز پوشش هوایی، ۷۲ سورتی پرواز آلرت (اسکرامبل) و تعدادی اسکورت هوایی را در پایگاه‌های تبریز، اصفهان، دزفول، امیدیه و بوشهر انجام داده و در ۴۴ عملیات بمباران برون‌مرزی و پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروهای سطحی شرکت داشته است. او در خلال سال‌های جنگ معلم خلبان هواپیمای اف-۵ شد و علاوه بر انجام پروازهای آموزشی، آزمایشی و دیگر مأموریت‌های عملیاتی گردان پرواز، همواره کارهای داوطلبانه دیگری را نیز برعهده می‌گرفت، که از جمله آن‌ها می‌توان به ریاست تأسیسات و مهندسی و سرپرستی معاونت لجستیک این پایگاه اشاره کرد.
اواخر سال ۱۳۶۸ برای به عهده گرفتن مسئولیت وابسته نظامی به اداره دوم ستاد مشترک (سماجا) منتقل و بعد از طی دوره‌های مربوطه، اوایل تابستان ۱۳۷۰ عازم توکیو شد. اگرچه تحولات اقتصادی در ایران و کاهش شدید قیمت دلار در مقابل ین ژاپن، عرصه را بر او تنگ کرده و اجباراً اواسط اسفند همین سال به کشور برگشت. کمتر از یک سال بعد به معاونت عملیات ستاد نیروی هوایی منتقل و وظایف محوله در مدیریت آموزش این معاونت را بر عهده گرفت. او در سال ۱۳۷۲ در رشته مدیریت دفاعی دانشکده فرماندهی و ستاد (دافوس) ارتش قبول و طی دو سال موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد «مدیریت امور دفاعی» از این دانشکده شد.
با دریافت این مدرک او بار دیگر مشاغل مختلفی را در مدیریت آموزش معاونت عملیات نهاجا و اداره بازرسی و ایمنی ستاد نهاجا (جانشین مدیر بازرسی) عهده‌دار شد. بهمن سال ۱۳۷۹ در کنکور رشته «مدیریت استراتژیک» دانشگاه عالی دفاع ملی (داعا) قبول و طی دو سال، تحصیل نظری در مقطع دکتری را به اتمام رساند. مهرنیا با توجه به اشتغال در شغل‌های حساس، آبان ۱۳۸۵ از رساله خود با درجه «خیلی خوب» دفاع کرد. از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴ دو سال مدیر اطلاعات معاونت اطلاعات نهاجا (ستاد) و دو سال جانشین فرماندهی پایگاه هوایی دزفول بود. در این پایگاه به درجه سرتیپ دومی مفتخر شد و پس از ۳۱ سال خدمت به افتخار بازنشستگی نایل آمد.
سال بعد از بازنشستگی در کسوت استادی، شروع به آموزش دانشجویان مقاطع کارشناسی، کارشناسی عالی و کارشناسی ارشد در دانشگاه هوایی شهید ستاری، افسری امام علی (ع)، فارابی و دافوس کرد. او در این مدت چند مقاله، جزوه، کتاب «نظریه‌های راهبردی» با همکاری دو تن از استادان دافوس و کتاب «حمله هوایی به الولید» را به رشتهٔ تحریر درآورد و هم‌زمان به گردآوری و تدوین عملیات‌های هوایی در سال‌های دفاع مقدس مشغول شد. سری کتاب‌های «ستاره‌های نبرد هوایی» ویژه زندگینامه و خاطرات خلبانان دفاع مقدس یکی دیگر از تألیفات اوست.
بدون نظر