در طول سال‌ها، افراد زیادی شانس خود را در سرمربی‌گری بهترین تیم‌های بزرگ امتحان کرده‌اند و مربیان موفق کم نبوده‌اند. اما برای تبدیل شدن به یک مربی طراز اول، باید درک عمیق‌تری از فوتبال داشت و اینجاست که پپ گواردیولا وارد می‌شود.
هافبک پیشین تیم فوتبال بارسلونا که خود بازیکن بزرگی بود، پس از خداحافظی از فوتبال در سال ۲۰۰۶، به‌طرزی شگفت‌انگیز در عرصه مربیگری درخشید. او حالا بی‌تردید یکی از بهترین مربیان تاریخ فوتبال بوده و بسیاری حتی معتقدند که بهترینِ تمام دوران‌هاست.
با ۴۰ جام قهرمانی، گواردیولا دومین مربی پرافتخار تاریخ فوتبال پس از سر الکس فرگوسن محسوب می‌شود. همچنین، با قهرمانی سه‌گانه‌اش در منچسترسیتی در فصل ۲۳-۲۰۲۲، او به اولین مربی تاریخ تبدیل شد که با دو تیم مختلف موفق به کسب سه‌گانه شده است؛ اگر این دستاورد نشان ندهد که او یکی از بهترین‌هاست، پس چه چیزی می‌تواند بگوید؟
پپ گواردیولا در طول دوران حرفه‌ای خود توانسته سه دوران طلایی و موفق را در سه باشگاه بزرگ رقم بزند: بارسلونا، بایرن مونیخ و منچسترسیتی. او در این مسیر با برخی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال کار کرده است؛ از لیونل مسی گرفته تا کوین دی بروینه. اما سؤال اینجاست که بهترین بازیکنانی که زیر نظر این سرمربی اسپانیایی بازی کرده‌اند چه کسانی هستند؟
برای پاسخ به این سؤال، وب‌سایت GIVEMESPORT نگاهی به تمام بازیکنانی انداخته که طی سال‌ها زیر نظر پپ گواردیولا بازی کرده‌اند و ترکیب بهترین تیم تحت سرپرستی این مربی را بر اساس معیارهایی مانند تعداد بازی‌ها، نقش کلیدی در موفقیت تیم و جایگاه کلی در فوتبال، معرفی کرده است.
دروازه‌بان – مانوئل نویر (بایرن مونیخ)
انتخاب دروازه‌بان منتخب گواردیولا چندان دشوار نیست. مانوئل نویر بدون شک یکی از تأثیرگذارترین دروازه‌بان‌های نسل خود بوده است؛ چه در زمان حضور گواردیولا در بایرن و چه بعد و قبل از آن. با این حال، این دروازه‌بان آلمانی نقشی کلیدی در تیمی داشت که تحت هدایت سرمربی اسپانیایی سه قهرمانی پیاپی در بوندس‌لیگا به‌دست آورد.
در حالی که ویکتور والدس فاصله زیادی با این سطح دارد، تنها کسی که اندکی به نویر برای کسب این جایگاه نزدیک می‌شود، ادرسون است. دروازه‌بان برزیلی از زمان پیوستن به منچسترسیتی همیشه مهره‌ای ثابت بوده و با ۳۱۶ بازی، سومین بازیکنی است که بیشترین حضور را زیر نظر گواردیولا داشته است. با این حال، در مقایسه با نویر در دوران اوجش، حتی ادرسون هم فاصله زیادی با استاندارد دروازه‌بان آلمانی دارد.
مدافع راست – دنی آلوز (بارسلونا)
اینکه بازیکنانی چون فیلیپ لام و کایل واکر در این ترکیب جایی ندارند، خود گویای همه‌چیز است. زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند از کنار نام پرافتخارترین فوتبالیست تاریخ به‌سادگی عبور کند.
دنی آلوز واقعاً پدیده‌ای تکرارنشدنی بود و بسیاری او را بهترین مدافع راست تاریخ فوتبال می‌دانند. در دوران اوجش زیر نظر گواردیولا، او با لیونل مسی در جناح راست ترکیبی مرگبار تشکیل داده بود اما در مورد جادوگر آرژانتینی بعداً بیشتر خواهیم گفت.
آلوز در مجموع ۶۸ پاس گل و ۱۵ گل زیر نظر پپ ثبت کرد و هشت بار در تیم منتخب سال FIFPRO World XI قرار گرفت؛ آماری که تنها پنج بازیکن در تاریخ فوتبال از آن فراتر رفته‌اند. این نشان می‌دهد که او تا چه اندازه در میان بازیکنان و کارشناسان فوتبال مورد احترام بود.
مدافع میانی – کارلس پویول (بارسلونا)
در میان گزینه‌های متعدد برای خط دفاع تیم منتخب پپ گواردیولا، انتخاب پویول شاید بدیهی‌ترین باشد. مانند آلوز، او نیز از ستون‌های اصلی تیم افسانه‌ای بارسلونای گواردیولا بود؛ تیمی که بسیاری آن را یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال می‌دانند. پویول علاوه بر کیفیت دفاعی بالا، رهبری بی‌نظیری در زمین داشت و پیش از جدایی گواردیولا از بارسا در سال ۲۰۱۲، ۱۶۵ بار برای تیم بارسلونای او به میدان رفت.
پویول دو سال دیگر نیز پس از رفتن پپ در نیوکمپ درخشید و سپس به عنوان یک «بازیکن وفادار تک باشگاهی» بازنشسته شد. پویول یکی از مهم‌ترین چهره‌ها در شکل‌گیری دوران طلایی گواردیولا بود. او در مستند جدید Pep Guardiola: Chasing Perfection درباره مربی سابقش گفته است:
به نظر من، او بدون شک بهترین است. فکر می‌کنم به خاطر شیوه‌ای که برنده می‌شدیم، همیشه در تاریخ ماندگار خواهیم بود.
مدافع میانی – جرارد پیکه (بارسلونا)
انتخاب این یکی واقعاً سخت بود. شاید هواداران منچسترسیتی احساس کنند در این انتخاب به آنها بی‌توجهی شده، چراکه مدافعانی چون وینسنت کمپانی و روبن دیاز از بهترین مدافعان سال‌های اخیر لیگ برتر بوده‌اند. اما باید گفت، دوران طلایی کمپانی پیش از ورود گواردیولا به انگلیس به پایان رسیده بود؛ او تنها ۶۲ بازی زیر نظر پپ انجام داد. از سوی دیگر، دیاز با وجود عملکرد درخشانش، هنوز راه زیادی دارد تا به افتخارات جرارد پیکه در دوران مربیگری گواردیولا برسد.
مدافع اسپانیایی در کنار کارلس پویول یکی از مستحکم‌ترین زوج‌های دفاعی تاریخ فوتبال را شکل داد و تا زمان بازنشستگی در سال ۲۰۲۳، ستون اصلی خط دفاعی بارسلونا باقی ماند. پیکه با ۹ قهرمانی در لالیگا و ۴ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، بی‌تردید جایگاه شایسته‌ای در این ترکیب دارد.
مدافع چپ – داوید آلابا (بایرن مونیخ)
رقابت برای پست دفاع چپ شاید متفاوت می‌شد اگر گواردیولا چند ماه بیشتر در بارسلونا مانده بود، چرا که در آن صورت جوردی آلبا هم در فهرست تیم منتخب او قرار می‌گرفت. اما از آنجا که پپ تنها چند ماه قبل از ورود آلبا از بارسا رفت، انتخاب آلابا در این پست بدون تردید بهترین گزینه است و او از رقبایی چون اریک آبیدال و بازیکنان منچسترسیتی پیشی می‌گیرد.
آلابا که این روزها در رئال مادرید بیشتر به عنوان مدافع میانی بازی می‌کند، در دوران حضورش در بایرن مونیخ وظایف گوناگونی را با نبوغ و درخشش انجام داد؛ موضوعی که از چشم گواردیولا پنهان نماند. او در آن تیم شاید کمتر مورد توجه قرار می‌گرفت، اما پپ احترام ویژه‌ای برایش قائل بود و حتی درباره‌اش گفت:
داوید آلابا خدای ماست. او برای ما تقریباً در تمام ۱۰ پست ممکن بازی کرده است.
هافبک میانی – ژاوی (بارسلونا)
حذف نام‌هایی مانند سرخیو بوسکتس، رودری و فرناندینیو از این ترکیب به‌خوبی نشان می‌دهد که تیم منتخب گواردیولا تا چه حد مملو از استعداد است. اما بدون تردید، حذف ژاوی غیرممکن به نظر می‌رسد. مهندس اسپانیایی قلب تپنده سبک بازی تیکی‌تاکای بارسلونا بود؛ بازیکنی که با دقتی بی‌نظیر بازی را کنترل می‌کرد و ریتم بازی تیم را در دستانش داشت.
ژاوی، که عمدتاً به عنوان یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ فوتبال شناخته می‌شود، در نیوکمپ به جایگاهی اسطوره‌ای رسیده؛ جایگاهی که البته کاملاً برازنده اوست. دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و سه قهرمانی در لالیگا زیر نظر گواردیولا تنها بخشی از افتخارات ژاوی است، و به‌جرأت می‌توان گفت که در هر تیم خیالی دیگری، جای او از پیش رزرو شده خواهد بود.
هافبک میانی – آندرس اینیستا (بارسلونا)
خب، نمی‌شود ژاوی را داشت و هم‌تیمی همیشگی‌اش را کنار گذاشت، مگر نه؟ کمتر تیمی در تاریخ فوتبال توانسته خط هافبکی به تسلط و هماهنگی بارسلونای دوران ژاوی و اینیستا (و البته بوسکتس) داشته باشد. این دو نه‌تنها قلب تپنده‌ی بازی تیم بودند، بلکه دیدنشان در زمین یک لذت بصری بود؛ آنها بازی خود و حریف را با لذت اداره می‌کردند.
آندرس اینیستا با پاهای سریع، هوش فوق‌العاده و پاس‌های بی‌نقصش، هر بار مدافعان را با حرکتی نرم پشت سر می‌گذاشت. او فوتبال را به چیزی شبیه هنر تبدیل کرده بود. گواردیولا حتی زمانی گفته بود که اینیستا باعث شده او درک عمیق‌تری از فوتبال پیدا کند. وقتی بازیکنی بتواند چیزی به یکی از بزرگترین مربیان تاریخ در مورد فوتبال بیاموزد، شک نکنید که جای او در تیم منتخب گواردیولا جاودان است.
هافبک میانی – کوین دی بروینه (منچسترسیتی)
چه خط هافبکی! شاید از نظر توازن دفاعی کامل نباشد، اما وقتی چنین ترکیب خیره‌کننده‌ای از نابغه‌ها داری، چه نیازی به توازن خواهی داشت؟ با این سه بازیکن در خط میانی و یک خط حمله افسانه‌ای در جلو، این تیم می‌تواند هر حریفی را با نتیجه ۱۰ بر ۱ شکست دهد.
حضور دی بروینه در این ترکیب غیرقابل مذاکره است. او در دوران گواردیولا به یک هیولای خلاقیت تبدیل شد و پپ نقشی اساسی در تبدیل شدنش به یکی از بهترین بازیکنان تاریخ لیگ برتر ایفا کرد. با ۱۱۹ پاس گل و ۷۲ گل در لیگ برتر، به‌سختی می‌توان هافبکی هجومی را یافت که در تاریخ فوتبال به‌اندازه این ستاره بلژیکی خطرناک و مؤثر بوده باشد. او همه‌چیز دارد؛ از دید بی‌نقص تا قدرت شوت‌زنی، از دقت پاس تا رهبری و بدون تردید بهترین بازیکن گواردیولا در دوران حضورش در ورزشگاه اتحاد بوده است.
وینگر راست – لیونل مسی (بارسلونا)
خب، عذرخواهی از آربین روبن و ریاض محرز: هر دو فوق‌العاده‌اید اما این پست مخصوص بهترین بازیکن تمام دوران است.
بدون تردید، لیونل مسی بزرگترین بازیکنی است که گواردیولا تا امروز هدایتش را بر عهده داشته؛ نابغه‌ای استثنایی که شاید در هر قرن تنها یک‌بار ظهور کند. مسی از همان روزهای ابتدایی حضورش در تیم اصلی بارسلونا هواداران را شیفته بازی خود کرد، اما دوران همکاری‌اش با پپ بود که او را به ستاره‌ای بی‌بدیل در تاریخ فوتبال بدل ساخت. گواردیولا استعداد پنهان او را آزاد کرد، و در مقابل، مسی نیز موفقیت‌های بی‌سابقه‌ای را در لالیگا و اروپا برای بارسا رقم زد. همکاری میان «بهترین بازیکن تاریخ» و «بهترین مربی تاریخ» به تعادلی کامل رسید. مسی بعدها در ستایش از مربی سابقش گفت:
پپ بهترین مربی است که در طول دوران بازی‌ام داشتم. هر برنامه‌ای که طراحی می‌کرد دقیقاً همان‌طور می‌شد. او در نحوه دیدن بازی، آماده‌سازی تیم و برقراری ارتباط بی‌نظیر است. گواردیولا البته به فوتبال هم آسیب زد، چون همه فکر کردند بازی کردن مثل تیم او آسان است. بعدتر هر جا رفتم، پر از مربیانی بود که می‌خواستند مثل او باشند، و آن‌وقت تازه فهمیدم ما واقعاً چه کار خارق‌العاده‌ای انجام داده بودیم.
مهاجم نوک– سرخیو آگوئرو (منچسترسیتی)
بله، همه می‌دانیم رابرت لواندوفسکی زیر نظر پپ چه درخششی داشت؛ ۱۰۰ بازی و ۶۷ گل برای بایرن مونیخ آمار کم‌اهمیتی نیست. ساموئل اتوئو نیز در بارسلونا درخشید. اما اگر بحث به انتخاب نهایی برسد، رقابت میان دو ستاره سیتی است: ارلینگ هالند و سرخیو آگوئرو.
شاید در آینده هالند تاج این جایگاه را تصاحب کند، با توجه به اینکه تاکنون بیش از ۱۴۰ گل برای سیتی زده است، اما نمی‌توان از نقش بی‌بدیل سرخیو آگوئرو در دوران گواردیولا گذشت. او یکی از مرگبارترین تمام‌کننده‌های تاریخ لیگ برتر بود و به‌سادگی نمی‌توان چنین بازیکنی را از تیم منتخب پپ گواردیولا کنار گذاشت.
وینگر چپ – تیِری آنری (بارسلونا)
انتخاب میان آنری، فرانک ریبری و رحیم استرلینگ کار ساده‌ای نیست. ریبری در بایرن یکی از ستون‌های تیم گواردیولا بود و استرلینگ سومین گلزن برتر دوران پپ در سیتی به شمار می‌رود. اما وقتی صحبت از «بهترینِ بهترین‌ها»ست، هیچ‌کس نمی‌تواند از آنری عبور کند.
هرچند دوران همکاری او با پپ در بارسلونا فقط دو فصل طول کشید، اما همان مدت کوتاه کافی بود تا در یادها بماند: ۳۰ گل، ۱۵ پاس گل، یک قهرمانی لیگ قهرمانان و یک عنوان قهرمانی لالیگا. شاید استرلینگ در طولانی‌مدت آمار بهتری داشته باشد، اما از نظر کیفیت فردی، هیچ دلیلی برای انتخاب او به‌جای آنری وجود ندارد.
تیم منتخب تمام دوران پپ گواردیولا
پست
بازیکن
تیم
تعداد بازی زیر نظر گواردیولا
دروازه‌بان
مانوئل نویر
بایرن مونیخ
۱۵۲
مدافع راست
دنی آلوز
بارسلونا
۲۰۸
مدافع میانی
کارلس پویول
بارسلونا
۱۶۴
مدافع میانی
جرارد پیکه
بارسلونا
۱۸۳
مدافع چپ
داوید آلابا
بایرن مونیخ
۱۲۴
هافبک میانی
ژاوی
بارسلونا
۲۰۸
هافبک میانی
آندرس اینیستا
بارسلونا
۱۸۱
هافبک میانی
کوین دی بروینه
منچسترسیتی
۳۸۱
وینگر راست
لیونل مسی
بارسلونا
۲۱۹
مهاجم نوک
سرخیو آگوئرو
منچسترسیتی
۱۸۲
وینگر چپ
تیِری آنری
بارسلونا
۷۴
این آمار از سایت Transfermarkt گرفته شده و تا ۲۰۲۵/۱۱/۱۱ اعتبار دارد.
بدون نظر