تیم ۱۱ نفره منتخب تاریخ تیم آرسنال در پست‌های مختلف؛ از دیوید سیمن تا تیری آنری

از زمان شکل‌گیری‌اش در ماه‌های پایانی سال ۱۸۸۶، زمانی که گروهی از کارگران کارخانه تسلیحات وولویچ آرسنال (Woolwich Arsenal Armament Factory) تصمیم گرفتند تیم فوتبال خودشان را تشکیل دهند، باشگاه فوتبال آرسنال تاریخ بسیار غنی و طولانی داشته است. هواداران توپچی‌ها، نه فقط در انگلیس بلکه در سراسر جهان، هر هفته پیگیر وضعیت تیمی هستند که در شمال لندن مستقر است.

آرسنال جزو بهترین و موفق‌ترین تیم‌هایی بوده و خواهد بود که در پایتخت انگلیس حضور دارند و به همین دلیل، از آغاز فعالیت تا امروز، جذب بزرگ‌ترین ستاره‌های فوتبال برای این باشگاه تقریباً هیچ‌گاه مشکل نبوده است.

توپچی‌های لندن از فصل ۲۰۰۳/۰۴ که تیم شکست‌ناپذیر آرسن ونگر اولین و همچنان تنها تیم انگلیسی شد که یک فصل کامل لیگ را بدون شکست به پایان رساند، دیگر قهرمان لیگ برتر انگلیس نشده، اما زیبایی و ظرافت بازی‌شان هرگز کم‌رنگ نشده است. این مربی فرانسوی سبکی جذاب و هیجان‌انگیز از فوتبال را به هایبوری معرفی کرد و بسیاری از بازیکنان سابق او در ترکیب منتخب تمام ادوار آرسنال قرار می‌گیرند. در ادامه این مطلب شما را با ترکیب منتخب ۱۱ نفره تاریخ تیم فوتبال ‌آرسنال آشنا خواهیم کرد.

اسپویل: هیچ‌کدام از بازیکنان میکل آرتتا در این فهرست حضور ندارند.

دروازه‌بان: دیوید سیمن

درون دروازه، انتخاب نسبتاً ساده است: دیوید سیمن ۵۶۳ بار برای آرسنال به میدان رفت و ۲۳۹ کلین‌شیت ثبت کرد؛ رکوردی که می‌توان آن را یک دوران درخشان در پایتخت انگلیس دانست. این اسطوره فوتبال انگلیس در سال ۱۹۹۰ از کویینز پارک رنجرز به آرسنال پیوست و دروازه‌بانی به‌دلیل دلایل واضح با لقب دوست‌داشتنی «دست‌های امن» شناخته می‌شود، به‌ندرت در شمال لندن اشتباه می‌کرد. بیشتر هواداران نیز با این نظر موافق‌اند.

حضور سیمن در ترکیب توپچی‌ها به‌تنهایی ترس را به دل مرگبارترین مهاجمان لیگ برتر انگلیس می‌انداخت و همین باعث شد که او چهار قهرمانی جام حذفی و سه عنوان لیگ را در دوران پیش و پس از شکل‌گیری لیگ برتر به‌دست آورد. علاوه بر این، آرسنال در فصل ۱۹۹۳/۹۴ با حضور سیمن درون دروازه، قهرمان جام برندگان اروپا شد. او همچنین یک حرفه‌ای تمام‌عیار بود و نزد هواداران هایبوری محبوبیت زیادی داشت.

آمار دیوید سیمن در آرسنال

مدافع راست: لی دیکسون

لی دیکسون بدون هیچ اغراقی «جذاب‌ترین نام» این ترکیب یازده‌نفره نیست اما ۱۴ سال خدمت او به آرسنال، که طی آن بیش از ۶۰۰ بازی انجام داد و مجموعه‌ای بزرگ از افتخارات کسب کرد، چیزی نیست که بتوان نادیده گرفت. دیکسون در سال ۱۹۸۸ از استوک‌سیتی به آرسنال پیوست و تنها معدودی می‌توانستند آینده درخشانی را که بعدها ساخت پیش‌بینی کنند: او چهار قهرمانی لیگ، سه جام حذفی و ۲۲ بازی ملی برای انگلیس در کارنامه خود دارد.

این مدافع انگلیسی بخشی انکارناپذیر از خط دفاعی مشهور جورج گراهام در اواخر دهه ۱۹۸۰ و دهه ۹۰ بود. دیکسونِ متولد منچستر، مدافعی تکنیکی و قابل اعتماد بود که از جلو رفتن و ارسال پاس‌های تماشایی برای هم‌تیمی‌هایش در شمال لندن واهمه‌ای نداشت. با وجود تواضعش، دیکسون بدون شک یکی از بهترین مدافعان راست تاریخ لیگ برتر به شمار می‌آید.

آمار لی دیکسون در آرسنال

مدافع میانی: تونی آدامز

او را بی‌دلیل «آقای آرسنال» صدا نمی‌کنند، درست است؟ آدامز نماد واقعی این باشگاه شمال لندنی بود؛ مدافعی بلندقد که تمام دوران بازیگری‌اش را فقط در همین باشگاه گذراند. مهارت‌های دفاعی آدامز تقریباً بی‌نقص بودند: قدرتمند، باصلابت در تکل‌ها، و دردسری جدی برای رقبا در هر دو محوطه جریمه.

بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۲، آدامز در مجموع ۵۱۰ بار برای آرسنال بازی کرد و دوران حرفه‌ای‌اش را با چهار قهرمانی لیگ، سه جام حذفی و یک قهرمانی اروپایی به پایان رساند.

با ترکیبی از دانش دفاعی و سبک قوی و بی‌پروا در دفاع، در دوره موفقیت‌های آرسنال هیچ بازیکنی تأثیرگذارتر از این مدافع انگلیسی نبود. آدامز که ذاتاً یک رهبر بود، هم برای جورج گراهام و هم برای آرسن ونگر مهره‌ای ثابت محسوب می‌شد؛ نشانه‌ای از استعداد بالا و تعهد عمیق او نسبت به تیم شمال لندنی.

آمار تونی آدامز در آرسنال

مدافع میانی: سول کمپبل

نام سول کمپبل را برای نیمی از اهالی شمال لندن بیاورید، با چهره‌ای آکنده از ناراحتی روبه‌رو می‌شوید؛ اما نیمه دیگر با شادی تا بناگوش لبخند خواهند زد. این مدافع انگلیسی در انتقالی جنجالی، پس از طی کردن نردبان ترقی در آکادمی تاتنهام، در سال ۲۰۰۱ با انتقالی آزاد از این باشگاه به آرسنال پیوست.

در نهایت، کمپبل بیشتر به‌دلیل نقشش در رهبری خط دفاعی آرسنال در فصل تاریخی «شکست‌ناپذیرها» مشهور شد؛ فصلی که مانندش هرگز در فوتبال انگلیس تکرار نشده است.

با اینکه قلباً پسری تاتنهامی بود، اما هواداران آرسنال پس از ورود دراماتیک او به هایبوری، کمپبل را به‌عنوان یکی از خودشان پذیرفتند. جدا از فصل فراموش‌نشدنی ۲۰۰۳/۰۴، کمپبل سه جام حذفی در منطقه N5 لندن کسب کرد و میراث نه چندان خوبش در وایت‌هارت‌لین خیلی سریع در ذهن هواداران بخش سرخ لندن به فراموشی سپرده شد.

آمار سول کمپبل در آرسنال

مدافع چپ: اشلی کول

هواداران آرسنال شاید نخواهند این موضوع را بپذیرند، اما اشلی کول یکی از بهترین (و شاید بهترین) مدافعان چپ تاریخ لیگ برتر است. اگر تعصب هواداری را کنار بگذارید، این بازیکن انگلیسی در طول هفت سال حضورش در شمال لندن، چهره‌ای کاملاً قابل‌اعتماد در سمت چپ خط دفاعی آرسنال بود. بله، او در شرایطی دشوار باشگاه را ترک کرد، اما در دوره‌ای که پر از جام و موفقیت بود، نقش مهمی در تیم لندنی ایفا کرد.

گذشته از تمام افتخارات، توانایی‌های کول بسیار متنوع بود؛ سرعت بالایی داشت و می‌توانست با سرعت از کناره‌ها پیشروی کند، در عین حال هنگام مواجهه با خطرناک‌ترین وینگرهای فوتبال در آغاز هزاره جدید، به‌طور حیرت‌انگیزی مستحکم و قابل‌اتکا بود. کافی است از کریستیانو رونالدو بپرسید که گفته بود کول «حتی یک ثانیه وقت نفس کشیدن به تو نمی‌دهد» و پس از آن فهرستی بلند از توانایی‌های تحسین‌برانگیز او بیان کرده بود.

آمار اشلی کول در آرسنال

هافبک مرکزی: پاتریک ویرا

بی‌شک یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ آرسنال بود و به همین خاطر عجیب است که پاتریک ویرا حتی یک مسابقه هم در ورزشگاه امارات انجام نداد؛ ورزشگاهی که در سال ۲۰۰۵ افتتاح شد، یعنی همان سالی که او آرسنال را ترک کرد و راهی یوونتوس شد. ویرا که در داکار، پایتخت سنگال، متولد شد، طی دوران حرفه‌ای‌اش برای چندین باشگاه بزرگ اروپایی بازی کرد، اما هیچ‌کدام به اندازه ۴۰۵ بازی دوران حضورش در آرسنال برجسته نبودند.

او در سال ۱۹۹۶ و زمانی که تنها ۲۰ سال داشت به آرسنال پیوست، پس از آن‌که آرسن ونگر، هم‌وطنش، استعداد کشف‌نشده او را تشخیص داد. آنچه بعداً رقم خورد؛ از جمله میراثی که تا امروز پابرجاست، برای همه غیرمنتظره بود. ویرا به یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ لیگ برتر تبدیل شد. هافبک «باکس‌تو‌باکس» فرانسوی در فاصله سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۴ سه عنوان قهرمانی لیگ برتر انگلیس را در کارنامه خود ثبت کرد.

آمار پاتریک ویرا در آرسنال

هافبک مرکزی: دیوید روکسل

دیوید روکسل که در لوشام به دنیا آمده بود، در میانه دهه ۱۹۸۰ از رده‌های پایه آرسنال رشد کرد و بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۲؛ زمانی که لیگ برتر انگلیس شکل گرفت، لایه‌ای از خلاقیت را در جلوی خط دفاعی آرسنال به تیم اضافه کرد. او به‌معنای واقعی کلمه یک اسطوره است؛ چه به‌دلیل تأثیرش درون زمین و چه خارج از آن. روکسل دو بار همراه آرسنال قهرمان بالاترین سطح فوتبال انگلیس شد.

او که به‌عنوان قلب خلاق تیم شناخته می‌شد، با لقب محبت‌آمیز «راکی»، اغلب بی‌سروصدا و دور از توجه، در فضای جلوی خط دفاعی چهارنفره آرسنال نقش‌آفرینی می‌کرد. متأسفانه، او در سال ۲۰۰۱ پس از مبارزه با سرطان درگذشت. با این حال میراثش همچنان زنده است؛ میراثی که حاصل تعهد و عملکرد او در ۲۴۱ بازی برای آرسنال بود.

آمار دیوید روکسل در آرسنال

هافبک مرکزی: لیام بریدی

لیام بریدی شاید برای هواداران امروزی آرسنال نامی کمترشناخته باشد، اما ذهن قوی و پاهای او با هماهنگی کامل کار می‌کردند. این بازیکن متولد دوبلین که از آکادمی آرسنال بیرون آمده بود، در ۱۵ سالگی به این باشگاه پیوست، تنها دو سال بعد وارد تیم اصلی شد و از آن لحظه، مسیر هر دو طرف تغییر کرد. بی‌تردید بریدی یکی از جذاب‌ترین فوتبالیست‌هایی است که پیراهن آرسنال را بر تن کرده‌اند؛ نماد واقعی یک «رهبر خط میانی» که ظرافتی شبیه یک بالرین داشت.

پس از دوران حضورش در انگلیس، بریدی راهی ایتالیا شد، برای تیم‌هایی مانند سمپدوریا، اینترمیلان و آسکولی بازی کرد و دوران فوتبالش را با وستهام به پایان رساند. واژه‌های ستایش‌آمیز برای توصیف استعداد بی‌نظیر بریدی کم می‌آیند؛ مخصوصاً وقتی بدانیم او چگونه در یوونتوس؛ باشگاهی که در سال ۱۹۸۰ به آن پیوست، فوتبال ایتالیا را تحت‌تأثیر قرار داد. نبود او در سال‌های بعد، وضعیت را برای تیم لندنی بسیار بد کرده بود.

آمار لیام بریدی در آرسنال

هافبک هجومی مرکزی: دنیس برگ‌کمپ

واژه‌ای که بهترین توصیف را از دنیس برگ‌کمپ، اسطوره آرسنال، ارائه می‌دهد «استادانه» است؛ اولین لمس توپ او مخملی و شگفت‌انگیز بود، توانایی‌اش در ایجاد ارتباط و ترکیب با هم‌تیمی‌ها بی‌نظیر و چرخش‌های خارق‌العاده‌اش مانند همان گل معروف مقابل نیوکاسل، کاملاً منحصربه‌فرد بود.

برگ‌کمپ نقشی کلیدی در موفقیت‌های آرسنال در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ داشت. شراکتی که میان او و تیِری آنری (که به‌زودی بخش مربوط به او را هم می‌رسیم)شکل گرفت، بی‌رحمانه و ویرانگر بود؛ این دو هر هفته در سراسر کشور دفاع حریفان را نابود می‌کردند. برای توضیح بهترِ میزان استعداد او، کافی است جمله جان هارتسون، مهاجم سابق آرسنال، را یادآوری کنیم که گفت:

«اگر در برف بازی می‌کرد، هیچ جای پایی از خودش باقی نمی‌گذاشت!»

آمار دنیس برگ‌کمپ در آرسنال

مهاجم نوک: تیِری آنری

هیچ جایزه‌ای برای حدس زدن حضور تیِری آنری در این فهرست وجود ندارد. این مهاجم خوش‌استیل فرانسوی نماد واقعی دوران اوج لیگ برتر است؛ و اگرچه هفت بازی طول کشید تا نخستین مشارکتش در گل را در بالاترین سطح فوتبال انگلیس ثبت کند، سال‌های بعد برای اول چیزی کمتر از شگفت‌انگیز نبود. یادآوری می‌شود که زمانی‌که آنری در سال ۱۹۹۹ از یوونتوس به آرسنال پیوست، قیمت ۱۱ میلیون پوندی او توسط بسیاری مورد سخره قرار گرفت.

اما او با اثبات اشتباه بودن تمام تردیدها، به یکی از بزرگ‌ترین مهاجمان تاریخ فوتبال تبدیل شد. آنری که برای جانشینی نیکولا آنلکا به تیم آورده شده بود، توسط آرسن ونگر فوراً به یک مهاجم مرکزی تبدیل شد؛ تغییری که در سال‌های بعد نتایج درخشانی به همراه آورد.

آمار تیِری آنری در آرسنال

مهاجم نوک: ایان رایت

ایان رایت، که در سال‌های نوجوانی‌اش از سوی باشگاه‌هایی مانند برایتون و ساوت‌اند رد شده بود، در آرسنال و طی ۲۸۸ بازی، به مهاجمی تمام‌عیار تبدیل شد؛ او گل‌های فراوانی به ثمر رساند، جام‌های زیادی برد و شخصیت رنگارنگش او را به چهره‌ای دوست‌داشتنی تبدیل کرد.

این مهاجم کاریزماتیک در دوران حضورش در هایبوری به‌سادگی دروازه‌ حریفان را باز می‌کرد؛ دستاوردی که یک قهرمانی لیگ برتر، دو جام حذفی و یک قهرمانی لیگ کاپ را برایش به‌همراه داشت. در دهه ۱۹۹۰، رایت یکی از محبوب‌ترین قهرمانان سکوهای ورزشگاه هایبوری بود.

گذشته از تمام افتخاراتش، «عمو رایت» به‌دلیل توانایی خارق‌العاده‌اش در محوطه جریمه، در تاریخ آرسنال جاودانه شده است. با ۱۸۵ گل در کمتر از ۳۰۰ مسابقه، او همچنان دومین گلزن برتر تاریخ باشگاه است.

آمار ایان رایت در آرسنال

سرمربی و اسامی شایسته تقدیر

از منظر مربیگری، واقعاً فقط یک نفر قابل انتخاب است: آرسن ونگر؛ کسی که بر جورج گراهام و هربرت چپمن برتری دارد. او در سال ۱۹۹۶ به رهبری توپچی‌ها منصوب شد و درخشان‌ترین دوره تاریخ باشگاه را رقم زد؛ دوره‌ای که بازیکنانی مانند روبرت پیرس و سسک فابرگاس در کنار او می‌درخشیدند، هرچند در این تیم منتخب جایی برایشان باز نشده است. اولی یک وینگر فوق‌العاده بااستعداد بود و دومی بازی‌سازی بی‌نظیر در میانه میدان.

مارتین کیون، مدافعی که نزدیک به ۲۰ سال برای آرسنال بازی کرد، نیز از جمله چهره‌های شایسته تقدیر است. همچنین ژیلبرتو سیلوا، هافبکی که طی شش فصل ستون خط میانی آرسنال بود. شاید نام او مانند ویرا درخشان نباشد، اما اکثر نمایش‌های او شایسته تحسین بودند.

با نگاهی عمیق‌تر به تاریخ باشگاه آرسنال، نام‌هایی مانند کلیف باستین، پَت رایس و فرانک مک‌لینتاک، کاپیتان دوست‌داشتنی تیم قهرمان ۷۱-۱۹۷۰، نیز دیده می‌شود. همین‌طور بازیکنانی چون چارلی جورج، باب ویلسون و جورج آرمسترانگ. این فهرست تقریباً پایان‌ناپذیر است.

تمام آمارهای ذکرشده مطابق داده‌های ترانسفرمارکت و باشگاه آرسنال است و تا تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۵ صحیح محسوب می‌شود.