بریتانیا بالاخره بعد از دهه ها، جدیدترین جت جنگنده خود را که به طور کامل در کشور ساخته شده و به اصطلاح کاملاً بومی است معرفی کرد. این جت جنگنده جدید که نام «طوفان» (The Tempest) بر آن نهاده شده به طور ویژه توسط کمپانی های دفاعی بریتانیایی طراحی و ساخته شده است و هم برای استفاده داخلی و هم صادرات در سال های آینده وارد مرحله تولید انبوه خواهد شد. به گفته مقامات بریتانیا، این جت جنگنده جدید در سال ۲۰۳۵ وارد سرویس نظامی کشور خواهد شد.
گاوین ویلیامسون، وزیر دفاع بریتانیا، مدل اندازه واقعی جت جنگنده «طوفان» را در نمایشگاه هوایی فارنبرو رونمایی کرد. این جنگنده دارای موارد متعددی از تکنولوژی های جدید و مدرن است که از تکنولوژی های جنگنده اف-۳۵ ایالات متحده نیز پیشرفته تر خواهند بود. بدین ترتیب می توان این جنگنده را در زمره جنگنده های نسل ششمی قرار داد که تلاش ها برای طراحی و ساخت آن ها در چند سال اخیر آغاز شده است. یکی از تکنولوژی های بسیار پیشرفته و مهم جت جنگنده «طوفان» ویژگی هدایت انتخابی آن است؛ بدین معنی که می تواند با خلبان یا بدون خلبان به پرواز درآید.
این جنگنده همچنین می تواند نقش هدایت تعدادی از پهپادهای تهاجمی را ایفا کرده و با آشفته کردن خطوط دفاعی دشمن می تواند بقای خود در نبردها را به مقدار قابل توجهی تضمین نماید. یکی دیگر از تکنولوژی های جدیدی که در جنگنده «طوفان» وجود داشته و به احتمال فراوان به عنوان یک تکنولوژی استاندارد در دیگر جنگنده های نسل ششم تبدیل خواهد شد نیز تکنولوژی موسوم به «توانایی نبرد مشارکتی» است که در واقع مربوط به همکاری در میدان نبرد، اشتراک داده های سنسورها و پیام ها برای مشارکت و هماهنگی در دفاع یا حمله خواهد بود. این جت جنگنده، همچنین، دارای سلاح های مافوق صوتی خواهد بود که با سرعت های ۵ ماخ یا بالاتر نیز در دسترس بوده و به احتمال فراوان در دو شکل هوا به زمین و هوا به هوا مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
همچنین این جنگنده بریتانیایی دارای سلاح های انرژی زای هدایت پذیر خواهد بود که «اثرات غیرجنبشی» خواهند داشت. این توانایی به چه معناست؟ به نظر می رسد که این تکنولوژی چیزی متفاوت از لیزرهای برنده یا سوزاننده باشد. این موضوع را می توان از عکس هایی که یک کارشناس صنعت هوایی به نام تیم رابینسون در حساب توییتری خود قرار داده درک کرد که در آن نشان داده می شود به جای امواج لیزری، از دماغه این جنگنده اشعه الکترومغناطیسی شلیک می شود. این موضوع می تواند به معنای سلاح های با پالس الکترومغناطیسی باشد که سیستم های الکترونیکی دشمن را از کار انداخته و یا سلاحی که امواج مایکروویو با قدرت بالا از خود بیرون می دهد. هنوز هیچ اطلاعاتی در مورد سلاح های متعارفی که روی این جت جنگنده پیشرفته سوار می شود مخابره نشده است.
کنسرسیوم «تیم طوفان» که برای طراحی و تولید این جنگنده شکل گرفته است توسط کمپانی معروف BAE هدایت می شود که قبلاً با نام British Aerospace شناخته می شد. کمپانی تولید موتور هواپیمای معروف رولز رویس نیز سیستم پیشرانه این جنگنده را تولید خواهد کرد. کمپانی بریتانیایی MBDA نیز وظیفه ساخت سلاح های جنگنده «طوفان» و کمپانی ایتالیایی Leonardo نیز سنسورهای یکپارچه و سیستم های جنگ الکترونیکی آن را طراحی و تولید خواهد نمود. اما چرا بریتانیا بعد از این همه سال به ساخت یک جت جنگنده بریتانیایی روی آورده و به داشتن چنین جنگنده ای نیازمند است؟ جواب تنها یک کلمه است: برگزیت!
بریتانیایی های در سال ۲۰۱۶ و در یک همه پرسی به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند و بدین ترتیب هم دولت و هم بخش صنعت این کشور برای آینده ای مستقل از دیگر کشورهای اروپایی آماده می شوند. جنگنده های تایفون نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در اوایل دهه ۲۰۳۰ دیگر قدیمی شده و خرید جت جنگنده جدید «طوفان» توسط دولت بریتانیا به صنعت هوایی این کشور امکان خواهد داد که شغل ها و صنعت محلی را حمایت کند. همچنین این جنگنده می تواند از طریق صادرات، منبع درآمد قابل توجهی برای اقتصاد بریتانیا باشد و قادر خواهد بود با پروژه ساخت جنگنده های اروپایی ساخت فرانسه-آلمان و پروژه ساخت جنگنده بدون سرنشین ژاپنی و هر جنگنده ای که ایالات متحده، چین و روسیه در آینده تولید کنند رقابت نماید.
بریتانیای مستقل از اتحادیه اروپا به تجهیزات پیشرفته نظامی در کلاس جهانی مانند جنگنده «طوفان» نیاز خواهد داشت تا بتواند در بازار رقابتی دهه ۲۰۳۰ در زمینه ساخت جنگنده های نسل ششم حرفی برای گفتن داشته باشد. ساخت جت جنگنده «طوفان» یک هدف مهم برای دولت بریتانیا است که توانایی این کشور در ساخت یک جنگنده کلاس جهانی به طور مستقل را در بوته آزمایش قرار خواهد داد. البته این پروژه میلیاردها پوند از بودجه این کشور را صرف خواهد کرد و برای دستیابی به هدف خود به چیزی نزدیک به ۲ دهه تحقیق و آزمایش نیاز خواهد داشت. اگر لندن در به ثمر رساندن این پروژه شکست بخورد برای کشوری که جنگنده های افسانه ای مانند سوپوث کمل، اسپیت فایر و لایتنینگ را ساخته یک شکست مفتضحانه بوده و پایانی بر صنعت ساخت جنگنده در این کشور باشد.
این جنگنده مانند همیشه و بر اساس سیستم نامگذاری جنگنده های بریتانیایی (ابتدا تورنادو و تایفون و اکنون نیز طوفان که همگی مولفه هایی مربوط به آب و هوا هستند) نامگذاری شده اما توانمندی های پیشرفته آن از قبیل ناپیدا بودن برای رادارهای دشمن، توان هدایت تعداد زیادی هواپیمای بدون سرنشین، «صحبت کردن» با هواپیماهای مجاور و البته فلج یا نابود کردن تهدیدهای دشمن از طریق شلیک اشعه های الکترومغناطیسی بیشتر به یک جادوگری بی سابقه در صنعت هواپیماسازی بریتانیا شبیه است که می تواند اشاره ای به جادوگر پروسپرو در نمایشنامه «طوفان» (The Tempest) اثر ویلیام شکسپیر باشد.
بدون نظر