ادر؛ قهرمان بی پدر و مادر

هیچکس روی گلزنی او حساب باز نمی‌کرد

یورو ۲۰۱۶ با قهرمانی پرتغالی تمام شد که شاید در ابتدا هیچکش تصورش را نمی کرد. اما عجیب تر از آن گلزن پرتغال بود. همه روی رونالدو، نانی و حتی په په شرط بسته بودند که ممکن است در صورت گل زدن سلسائو از نفراتی باشند که احتمال باز کردن دروازه هوگو لوریس توسط آنها بیشتر از سایرین است. اما کسی گل زد که در هیچکدام از بازی های پرتغال در این جام حتی یک دقیقه هم به میدنا نرفته بود. “ادر” مهاجم تنومند و سیه چرده قرمزپوشان به عنوان یار تعویضی توسط “فرناندو سانتوش”، سرمربی تیم به میدان آمد و تیر خلاص را با یک ضربه دیدنی در دقیقه ۱۰۸ به قلب پاریس زد.

این مهاجم که تنها فوروارد کلاسیک سلسائوی اروپا بود نشنا داد که گلزن قابلی است و راه چارچوب را به خوبی می شناسد و مهم تر از آن ثابت کرد که یک مهاجم کلاسیک بهتر از دو وینگر هستند که به عنوان مهاجم به کار گرفته شوند.

به هر صورت “ادر” قهرمان پرتغال در این چند وقت یا حتی چند سال خواهد بود که موفق شده تنها قهرمانی تاریخ کشورش را به ارمغان آورد. اما شاید هیچ یک از این موارد مهم نباشد وقتی بدانیم که این مهاجم ترسناک والدینی ندارد که در کنار آنها این قهرمانی را جشن بگیرد. پدر “ادر زیتو” وقتی وی ۱۲ ساله بود، مادرش را به قتل رساند و خودشش نیز در زندان منتظر حکم قصاص خود است. بله، قهرمان این روزهای پرتغال بدون نعمت حضور پدر و مادر چنین افتخار بزرگی را برای کشورش رقم زد تا ثابت کند که همیشه می شود غیرممکن را ممکن کرد حتی اگر وضعیتی مشابه شماره ۹ پرتغال داشته باشید.

ادر درباره زندگی شخصی خود می گوید: وقتی ۱۲ ساله بودم پدرم به جرم قتل مادرم در زندان به سر میبرد. فکر کنم او به ۱۶ سال زندان محکوم شده است. هر وقت فوتبال بازی کردم و برای سوانزی به میدان رفتم، به انگلیس رفتم تا بتوانم پدرم را در زندان ببینیم. من در گینه بیسائو به میدان آمدم و خیلی زود به پرتغال مهاجرت کردیم تا بتوانیم دروازه پیشرفت را جلوی خودم باز شده ببینم. پدرم خیلی تلاش کرد که من در دانشگاه درس بخوانم و همیشه او را در قلب خودم حس میکنم و به دیدار او میروم. با این حال بعد از جدایی از مادرم، متهم به قتل شد و به زندان رفت.

شماره ۹ پرتغال در پایان گفت: دو خواهر من در انگلیس درس میخوانند و برادرانم نیز در پرتغال هستند و احساس تنهایی نمی کنم. من خیلی وقتها در مدرسه خوابیدم و آنجا رشد کردم. البته همین باعث شد تا با مربی فوتبالمان آشنا شوم و بتوانم راه فوتبالیست شدن را در پیش بگیرم.