از هیجان به آرامش؛ ساعی روی زین اسب

ساعی: لازم است که اسب، سوارش را بشناسد و با او هماهنگ باشد

هادی ساعی را خیلی وقت است به جای شیاپچانگ در رقابت های سوارکاری می بینیم. قهرمانی که خیلی وقت است از تکواندو فاصله گرفته اما اکنون حضوری پررنگ در رقابت های سوارکاری کشور دارد. رقابت های بین المللی پرش با اسب فرصت دوباره ای بود تا ساعی را دوباره در کنار مانژسوارکاری رویت کنیم. البته او نه به عنوان سوارکار که این بار در نقش مربی ظاهر شد، چرا که این دوره از رقابت ها ویژه رده سنی نونهالان، نوجوانان و جوانان برگزار شد.

او درباره حضورش در سوارکاری می گوید: ۱۷ سال است که در سوارکاری حضور دارم ولی اگر بخواهم به صورت حرفه ای حساب کنم باید بگویم از زمانی که تکواندوی قهرمانی را کنار گذاشتم در سوارکاری فعالیت می کنم. الان ۸ سال است که به طور حرفه ای سوارکاری می کنم. از زمانی که از تکواندو خداحافظی کردم بیشتر در سوارکاری دیده می شوم.

ساعی درباره تفاوت های سوارکاری و تکواندو گفت: تکواندو هیجان دارد و سوارکاری آرامش. اما هر دو جذابیت های خاص خود را دارند. با توجه به موفقیت های بی بدیل ساعی در تکواندو حالا همه منتظرند تا این قهرمان بزرگ در سوارکاری هم یک قرمان دست نیافتنی شود اما ظاهرا استاد سوارکاری را بیشتر تفننی و تفریحی دنبال می کند.

وی درباره موفقیت هایش در این باره می گوید: در رقابت های مختلف کشوری بهترین مقامی که به دست آورده‌ام چهارمی بوده است. مقام های ششمی و هفتمی هم به دست آورده ام. در رقابت های هیات های استانی هم شرکت کرده ام و این رقابت های هیات های استانی به صورت هفتگی برگزار می شود و با حضور در این رقابت ها نیز عنوان هایی را به دست آورده ام.

حضور ساعی به عنوان یک ستاره و قهرمان المپیک در سوارکاری توجه عموم را به این رشته جذاب بیشتر کرده. خود ساعی در این باره می گوید: حضور ورزشکاران مطرح در عرصه سوارکاری باعث می شود تا این رشته به عموم بیشتر معرفی شود و البته جذب افراد عادی را به آن رقم بزند. اکنون بیشتر از هر زمان دیگری به سوارکاری بها داده شود.

و پیش بینی قهرمان المپیک از تایم حضورش در سوارکاری: حُسنی که ورزش سوارکاری دارد این است که سن و سال در آن مطرح نیست. سوارکاران بالای ۶۰ سال هم می توانند در رقابت های المپیک شرکت کنند. یکی از دلایلی که سوارکاری را انتخاب کردم این است که سن و سال در این رشته مطرح نیست و فقط آمادگی بالای بدنی را می طلبد. بنابراین برای خودم محدودیت زمانی تعریف نکرده ام و تا جایی که بتوانم این رشته را دنبال خواهم کرد.

بعد از ۸ سال حضور جدی در عرصه سوارکاری، ساعی به اندازه ای در این رشته متبحر شده که درباره مشکلات و موانع سوارکاری صحبت کند: بزرگ ترین مشکل سوارکاری ایران بحث قرنطینه است، این مشکل اگر حل شود به یکباره می توانیم رشد بسیار خوبی را تجربه کنیم. سوارکاران خوب داریم، اما نمی توانیم در رقابت های بین المللی شرکت کنیم و اگر هم سوارکاران ما به رقابت های برون مرزی بروند باید با اسب های قرضی شرکت کنند. این اتفاق از لحاظ هماهنگی بین سوار و اسب نتایج خوبی در بر ندارد. لازم است که اسب، سوارش را بشناسد و با او هماهنگ باشد.