یکی از معظلات جوامع شهری ، پدیده تکدی گری است . متکدیان با شیوه های گوناگون ازجمله نمایش اعضای از کار افتاده و با گریه و زاری سعی در تحریک احساسات و عواطف انسانی ، برای کسب منافع شخصی دارند در این راستا باید تو جه داشت که این متکدیان و گدایان شامل دو طیف عمده هستند یک گرو هی از آنان، متکدیان بومی بوده و گروه دو م متکدیان خارجی که از کشورهای افغانستان ، پاکستان ، بنگلادش و به ایران آمده اند. در واقع متکدیان نه تنها با گدایی کردن درواقع هیچ کار مولدی انجام نمی دهند بلکه خواسته و ناخواسته زمینه ساز بسیاری از آسیب ها اجتماعی می شوند . تکدی گری، عوارض و مخاطرات زیادی را درپی داشته که بخشی از مطالعات مقطعی و روبنایی روی این پدیده، درباره مسائلی نظیر درآمد، مسکن، فقر مادی، فقر فرهنگی، ناکامی اقتصادی، نابسامانی اجتماعی، و سرانجام، دستگیری و بازپروری سخن می گوید. عده ای سعی کرده اند این مشکلات و مخاطرات را تعدیل کنند و در نتیجه، آن را به گردن افراد دیگر بیاندازندو نشان دهند که تکدی گری امری طبیعی و پذیرفتنی است که می شود آن را نادیده گرفت و با آن کنار آمد. برخی از محققین در بررسیهای خود به ریشه ها، شیوه ها، انگیزه ها، پیامدها و راههای رفع تکدی گری، نظر داشته ، این ریشه ها را مشمول پیری و از کارافتادگی، مسائل خانوادگی، اعتیادو مهاجرت،دانسته که اهمیت این پدیده را برای هر کشوری مهم کرده است و در تمام کشورهای پیشرفته دنیا کنترل و پیشگیری از این گونه آسیب ها مورد توجه تمام سازمانهای مردمی و دولتی است. در این حال در کشور ما نیز هر چند بنا بر مواد ۷۱۲ و ۷۱۳ قانون مجازات اسلامی تکدی گری جرم محسوب می شود به همین علت افراد متکدی مجرمندو باید با آنها برخورد قانونی شود اما فعالیت آزادانه متکدیان و شبه متکدیان در خیابان ها و چهار راهای شهرهایی مثل تهران حکایت از آن دارد که قانون اجرا نمی شود و نهادهای مسئول توجه کافی به این امر ندارند. هر چند علت کشیده شدن بعضی افراد به تکدی گری فقر و نیاز مالی افرادو بیکاری می باشد اما آنچه مشخص است در واقع درصد کمی از گداها از روی احتیاج به تکدی گری روی می آورند . آنچه جالب است مافیای تکدی گری و عملکرد باندی گسترده ی این گروه ها در شهرهایی نظیر تهران است به طوری که تعداد زیادی از متکدیان ساعت کار، محل و موقعیت از پیش تعیین شده برای تکدی گری دارند و به صورت دسته جمعی و سازمان یافته و زیر مدیریت افراد سودجو، تکدی گری می کنند و گاه در شهر های بزرگ برای گریز از قانون به دستفروشی تغییر ماهیت می دهند و با فروش فال، گل، تمیز کردن شیشه خودرو و… در بسیاری از موارد شهروندان را با وجود عدم نیاز مجبور به خرید کالای گران خود می کنند. در واقع رویکرد مقابله بااین آسیب اجتماعی نیازمند اهتمام ویژه وهمکاری نهادهای مسئول با رویکردهای نوین در برابر برخورد با متکدیان است
دراین حال معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران راه کاری جدیدی را برای مقابله با شبه متکدیان در تهران پیشنهاد کرده است. مجتبی عبداللهی در مورد پدیده شبه متکدیان که به تازگی در سطح شهر افزایش یافته است، گفت: شبه متکدیان افرادی هستند که در پوشش فروش گل، دستمال و غیره در خیابان و تقاطع‌ها علاوه بر فروش اجناس بی‌کیفیت تکدی‌گری نیز می‌کنند که متاسفانه به تازگی در سطح شهر تعدادشان افزایش یافته است.
به گفته معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران، برخورد با شبه متکدیان در محدوده وظایف شرکت شهربان و برخورد با تکدی‌گران بر عهده سازمان خدمات اجتماعی است. عبدالهی چاره برخورد با متکدیان و شبه متکدیان را اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی دانست و افزود: ساماندهی و جمع آوری متکدیان بسیار سخت است و باید علاوه بر دستگاه‌های دخیل و مسئول، مردم نیز کمک کنند؛ چرا که بسیاری از متکدیان نیازمند واقعی نیستند و با تغییر چهره خود پول‌های کلانی کسب می‌کنند.
وی با اشاره به لزوم همراهی و همدلی مردم برای برخورد با پدیده تکدی‌گری، گفت: برخی از مردم به دلیل بزرگواری، ترحم و دلسوزی به متکدیان کمک می‌کنند و تصورشان بر این است که با ارائه اندک پولی، گره از کار فردی باز می‌کنند اما این درحالی است که تعدادی از این افراد واقعا نیاز به کمک ندارند و تنها با فریب مردم کسب درآمد می‌کنند.عبدالهی با بیان این که «ما به تنهایی نمی توانیم نسبت به جمع‌آوری متکدیان و شبه متکدیان اقدام کنیم، گفت: مردم باید در جریان موضوعات قرار گیرند تا با آگاهی حتی کمک حال عوامل اجرایی باشند؛ چرا که اگر مردم دلسوزی بی‌جا داشته باشند، قطعا پدیده تکدی‌گری و شبه تکدی‌گری حل نمی‌شود.
بدون نظر