مشعل تخریب‌ناپذیر؛ شعله‌ای که خاموش نمی‌شود

مشعل از لحاظ استحکام مشابه یک تانک است

مشعل المپیک یکی از نمادهای بازی‌های المپیک است. این مشعل برای برگزاری جشن دزدیدن آتش از زئوس، خدای یونان توسط پرومتئوس است که در یونان باستان ریشه دارد که در آن زمان، آتشی در طول المپیک باستانی روشن نگاه داشته شد. مشعل در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۲۸ آمستردام دوباره معرفی شد و از آن موقع تاکنون همیشه بخشی از بازی‌های المپیک مدرن بوده است. این مشعل از گاز تحت فشار و یک بدنه تشکیل شده که احتمالا می‌تواند فشاری مشابه فشار ورود مجدد به جو را تحمل کند.

یکی از وظایف مشعل المپیک این است که در همه شرایط روشن بماند، اما این امر نیاز به استفاده از مواد خاصی دارد که این خاصیت را ایجاد کنند.

یک کانال یوتیوب به نام “چه چیزی درون آن است؟” در فیلمی سعی کرده یکی از مشعل‌های ساخته شده برای المپیک ریو ۲۰۱۶ را باز کند، اما این کار حدود یک روز طول کشید که سه نوع مختلف اره در آن استفاده شد و حتی چند بار فیوز پرید. این جسم از لحاظ استحکام مشابه یک تانک بوده و از حلقه‌های متحدالمرکز و پره‌های آلومینیومی به همراه نوک تلسکوپی مار مانند و یک خط گاز مرکزی فنری تشکیل شده است.

برای روشن نگه داشتن این مشعل به جای چوب‌های شعله‌ور از یک فندک قابل تعویض استفاده می‌شود. در پایه این مشعل یک قوطی گاز قرار دارد که در جای خود پیچیده شده تا با خط مرکزی در ارتباط باشد. سوخت از میان دسته به سمت بالا و به داخل یک صفحه سوراخ دار مقاوم در برابر باد مشابه فندک زیپو هدایت می‌شود. مشعل المپیک ریو طراحی خاصی دارد و نوارهای رنگی در آن دیده می‌شود. هر کدام از این رنگ‌ها یکی از جنبه‌های طبیعت برزیل را نشان می‌دهد.