مجسمه هایی را در این نوشته مشاهده می کنید، در ابتدا موادی بودند که در زندگی روزمره کاربرد داشتند، موادی چون، بطری، کیف، جعبه که پس از مصرف دورانداخته شدند.
عاقبت این پلاستیک هایی که مورد استفاده قرار گرفته بودند، این بود که راهی ساحل ارگان (Oregon) شدند، یعنی در جایی که داوطلبان به دنبال پروژه پاک سازی سواحل (Washed Ashore) آنها را از کنار ساحل جمع آوری کردند. مسئولیت انجام این پروژه را انجمن غیر دولتی برعهده داشت. در این انجمن با کمک گرفتن از هنر به حفاظت از طبیعت پرداخته می شود.
این کار در سال ۲۰۱۰ میلادی (۱۳۸۹ شمسی) آغاز شد و در حدود ۱۸.۱۴۳ کیلوگرم پلاستیک استفاده شده جمع آوری شد. این مقدار پلاستیک برای پر کردن یک کانتینر دریایی کافی است.
این پلاستیک ها در قالب مجسمه های بسیار زیبا، به حیواناتی آبزی و غیرآبزی بدل شدند که وجود این مواد در طبیعت به آنها آسیب می رساند.
آنجلا هسلتین پُتزی (Angela Haseltine Pozzi)، هنرمندی که ۷ سال پیش در بندن Bandon (از شهرهای ارگان) و با کمک تعدادی داوطلب، چنین پروژه ای را آغاز کرد. وی در این مورد می گوید: “روزی متوجه شدم که پلاستیک های دورریخته همچنین موزائیک هایی که برای ساحل مورد علاقه من سنگفرش ساخته اند، درآمده اند. وقتی دیدم مردم در این سواحل مشغول جمع آوری گوش ماهی هستند به خودم گفتم بهتر است این جمعیت به جای گوش ماهی، انبوه پلاستیک هایی که روی ساحل ریخته اند را جمع کنند.”
در حدود ۷۰ عدد از این مجسمه ها در ساحل شهر بندن ارگان به نمایش در آمدند. این نمایشگاه از ۵ ام سپتامبر ( ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۵) در باغ وحش اسمیثسونین (Smithsonian’s National Zoo) شهر واشنگتن دی سی و تا ۲۵ ام سپتامبر نیز در آکواریوم جورجیا (Georgia Aquarium) در آتنالتای جورجیا برگزار خواهد شد.
در مجسمه هایی که این هنرمند آنها را در قالب نمایشگاه به نمایش درآورده است، حیوانات و آبزیانی که بیشتر در معرض خطر این پلاستیک های دور ریخته شده قرار دارند، دیده می شوند.
آلودگی دریاها از دیدگاه خالق این آثار معضل بزرگی است و همین امر سبب می شود که ساخت چنین مجسمه هایی بتواند توجه مردم را به این بحران جلب کند.
آنجلا در مورد مراحل ساخت این مجسمه ها می گوید در ماه نخست کار و با کمک ۵۰۰ داوطلب، ۱۳ مجسمه ساخته شد.
زمانی که این پلاستیک ها در قالب یک اثر هنری کنار هم جمع می شوند، تازه می توان به حجم بالای آنها پی برد.
سالانه مقادیر زیادی پلاستیک دورانداخته می شود که تنها ۱۰ درصد از آنها قابلیت بازیافت دارند.
در صورت برخی از این مجسمه ها، وسایل دورانداخته شده ماهی گیران، به وضوح دیده می شوند.
آنجلا در مورد مشکلات این پروژه می گوید به دلیل کمبود پلاستیک هایی به رنگ هایی چون قهوه ای، ساخت برخی حیوانات از جمله شیرها غیرممکن شده بود.
اندازه بزرگ برخی از این مجسمه از دیدگاه خالق آنها می تواند تاثیر گذار تر باشد.
سازنده این مجسمه ها با تاکیید به عدم دست بردن بیش از اندازه به پلاستیک ها، آنها را به اشکالی درآوره است که برای کودکان هم جذابیت داشته باشد.
هدف اصلی این طرح آموزش و تغییر عادات نادرست است.
در این نمونه از اسباب بازی های پلاستیکی هم استفاده شده که توجه کودکان و والدین شان را به خود جلب کرده است.
سالانه در حدود ۸ میلیون تن از این پلاستیک ها به داخل اقیانوس ها ریخته می شوند و اگر این روند به همین صورت ادامه پیدا کند، تخمین زنده می شود تا سال ۲۰۵۰ میلادی (۱۴۲۹ شمسی)، مقدار این پلاستیک ها از آبزیان بیشتر خواهد شد.
اگر تعداد داوطلبان جمع آوری پلاستیک به ۱۰.۰۰۰ نفر افزایش پیدا که ۱۴.۰۰۰ ساعت زمان را برای این کار صرف کنند، پیش بینی می شود که دیگر زباله ای در این سواحل وجود نداشته باشد.
تصویر چیزهای دور انداخته شده در سواحل را می بینید. در ساخت این مجسمه ها هیچ متریال دیگری به جز انواع گوناگون چسب به کاربرده نشده است.
در این نمونه از اسباب بازی های پلاستیکی هم استفاده شده که توجه کودکان و والدین شان را به خود جلب کرده است.
سالانه در حدود ۸ میلیون تن از این پلاستیک ها به داخل اقیانوس ها ریخته می شوند و اگر این روند به همین صورت ادامه پیدا کند، تخمین زنده می شود تا سال ۲۰۵۰ میلادی (۱۴۲۹ شمسی)، مقدار این پلاستیک ها از آبزیان بیشتر خواهد شد.
بدون نظر