نقاشی های باور نکردنی فاطمه حمامی از کاشان

«من معلول نیستم، معلول کسی است که نمی تواند لحظه ها را ثبت کند، اما من می توانم ...»

داستان، داستان نعمتان مجهولتان و الصحه و الامان است … داستان، داستان پشتکار و تلاشی تحسین برانگیز است … داستان، داستان خواستن، توانستن است . … داستان، روایت یک معلول انرژی مثبت است که خیلی ها را به وجد آورده است …

وقتی می شنویم که انسان توانایی های بسیاری برای غلیه بر مشکلات و چالش ها و محدودیت ها دارد، سخن را به خرده گرفته و این گونه جملات را ادعایی بی اساس و غیر منطقی تصور می کنیم که شاید فقط به درد کتاب های روان شناسی یا دفترچه خاطرات کودکان و نوجوانان بخورد و ما به ازای خارجی نداشته باشد.

خیلی از ما انسان هایی که از هیچ محدودیت جسمی و روحی رنج نمی بریم و به قول قدیمی ها،‌ چهار ستون بدنمان سالم و بی نقص است، به خاطر تلقین های بعضا الکی و انرژی های منفی که در طول زندگی بر خود مستولی می کنیم، از انجام برخی از کار ها سر باز می زنیم.

یکی از تفاوت های عمده و اساسی افراد انرژی مثبت با افرادی که منفی باف با سطح اعتماد به نفس ضعیف هستند،‌ مثبت اندیشی و شفاف اندیشی است.

فکر مثبت، ذهن مثبت می خواهد و ذهن مثبت، جسم و روحیه سالم و شاد. در واقع مسیر شاد زیستن فرصت آفرین، با تفکر مثبت و امید به آینده و تلاش مستمر برای کسب موفقیت حاصل می شود و باید برای رسیدن به این مرحله،‌ از هیچ تلاشی پرهیز نکرد.

تلاش، تلاش و تلاش، رمز موفقیت بزرگان علم، فرهنگ و هنر در طول تاریخ بوده و خواهد بود و از الکساندرفلمینگ، کاشف پنی سیلین که سلامت میلیون ها نفر، به کشف او مدیون شد تا توماس ادیسون، کاشف الکتریسیته که هزاران بار سعی و خطا کرد تا به مقصود رسید، عنصر تلاش همه جانبه و خستگی ناپذیر، برگ برنده بود.

انسان به طور بالقوه، توانایی انجام بسیاری از کارهایی که حتی در تصورش نمی گنجد را دارد و کمی همت و ممارست می تواند او را به بسیاری از خواسته ها برساند. برای همین است که آمریکایی معتقدند:

FAKE IT TO MAKE IT

فاطمه حمامی، دختر جوان اهل کاشان، فردیست که فعل توانستن را صرف کرده با نگاه انرژی مثبت به زندگی و تلاش فراوان، با وجود معلولیتی که از کودکی به همراهش بوده است،‌ توانسته هنرهای بدیعی را خلق کند که حیرت اطرافیان را به همراه دارد. او نوشته زیر را با پایش نوشت و به همه ما یاد داد که چگونه باید عاشقانه زیست و تا شقایق هست، زندگی باید کرد …

او نوشت:

با من بمان ای محبوب من، با من بمان تا خوشبخت ترین آدم روی زمین شویم.

با من بمان تا به تمام آرزوهایم برسم.

آروزهایی که هر شب در رویاهایم تصور می کنم و خوابشان را می بینم.

با من بمان تا آرزوهایم برایم رویا نشویند. با من بمان ای عشق به انتهایم

– ۱۴/۱۱/۱۳۹۲- فاطمه حمامی

او می تواند با پای خود،‌ چنان پرتره هایی بر روی تابلو های نقاشی خلق کند که شاید خیلی از افرادی که ماه ها تمرین نقاشی با دست سالم خود را می کنند نیز، از چنین مهارتی بی بهره باشند. او با معلولیتش کنار آمده است و آن را بخشی از زندگی خود قبول کرده و با همراهی این موضوع، با هدایت دیگر اعضای بدنش، هنرهای بدیعی را به تصویر می کشد.

وی اخیرا توسط پروفسور یانگ هون کوواک، رییس سازمان شهروندان جهانی، این نقاش سفید شهری را به عضویت افتخاری سازمان نائل کرد.

نقاشی با پا، یا به طور کل انجام خیلی کارها با پا، آسان نیست چرا که کنترلی که انسان بر روی دستانش و ۱۰ انگشت سالم دارد، به مراتب آسان تر از انگشتان کوچک پا است. خیلی ها حتی توانایی کنترل پای سالم خود را در هنگام رانندگی هم ندارند و یک کلاچ و ترمز اشتباه، فاجعه های خونین به پا می کند.

فاطمه حمامی نصرآبادی با خواهر دوقلویش تنها به واسطه چند لحظه دیر رسیدن اکسیژن، از زندگی سالم و طبیعی بازماند و معلولین، به ظاهر محدودیت هایی در زندگیش ایجاد کرد اما به نظر می رسد، همین معلولیت ومحدودیت و هر اسمی دیگر که ما روی آن می گذاریم، تبدیل به فرصتی برای خلق آثاری بدیع توسط فاطمه شد.

(بوسه دکتر ربیعی، وزیر کار و رفاه اجتماعی بر روسری فاطمه حمامی در شهریور ۹۵)

شاید اگر فاطمه معلول نبود، چنین آثاری را بر روی بوم نقاشی خلق نمی کرد و حیرت همگان بر انگیخته نمی شد. او اکنون به خبرگزاری ها و رسانه های صوتی و تصویری بسیاری در کشور رفته و مصاحبه های جالبی انجام داده است.

خواهر دو قلویش زهرا، در ۱۲ بهمن سال ۶۷، سالم به دنیا آمد،‌ اما فاطمه برای همیشه معلول ماند. مادرش قبلا به روزنامه ایران گفته بود که وی با معلولیت فاطمه کنار آمده بود و پس از مدتی از بزرگ شدن فاطمه دریافت که او برخی از کارها را با پایش انجام می دهد.

فاطمه به مدرسه می رفت و بر خلاف هم کلاسی هایش، قلم را در پایش می گذاشت و مشق می نوشت و تا کلاس پنجم ابتدایی هم پیش رفت. امابه دلیل محدودیت های مالی و وضع خانواده نتوانست بیش تر ادامه تحصیل کند. ولی گویا اکنون تا سوم راهنمایی در مدارس استثنایی کاشان درس خواند و ۲ سال به همراهی سعید بوجار، نقاشی را فرا گرفت.

(گواهی افتخار در فرهنگسرای مهر کاشان توسط پروفسور یانگ هون کوواک، رییس سازمان شهروندان جهانی و رییس سازمان شهرهای جاده ابریشم از کشور کره به فاطمه حمامی نصرآبادی اهداشد)

فاطمه، توسط یکی از هنرمندان کاشان، اصول حرفه ای نقاشی را آموخت و تحت تعلیم اصول طراحی و ترکیب بندی آن استاد قرار گرفت. وی چهره هنرمندان و ورزشکاران را با سیاه قلم یا با مداد رنگی و رنگ روغن طراحی کرده است و هر روز بر اعتماد به نفسش می افزاید.

فاطمه در سال ۹۲، در نمایشگاه نقاشی که از آثار معلولین شهر آران و بیدگل برگزار شد، با استقبال رو به رو گردید.

او می گفت:

عاشق رنگ روشن، لباس و بدلیجات هستم و از سن سه سالگی از پاهایم به جای دست هایم استفاده می‌کنم به طوری که برای کار کردن با رایانه و تلفن همراه مشکلی ندارم و چهره‌هایی را که قصد طراحی آنها را دارم در تلفن همراهم ذخیره می‌کنم و از روی عکس آنها طراحی می‌کنم.

(مدال افتخار رییس سازمان شهروندان جهانی به فاطمه حمامی نصر آبادی در شهریور ۹۵)

با رنگ روغن، آبرنگ، مداد رنگی یا سیاه قلم طراحی و نقاشی می‌کنم تا به چهره‌ای جهانی که هدفم است تبدیل و پولدار شوم و به نیازمندان کمک کنم. فاطمه که علاقه شدیدی به داریوش ارجمند دارد و تا به حال چهره او و جمشید مشایخی، پرویز پرستویی، رضا رویگری، احسان علیخانی، مهران مدیری، عادل فردوسی‌پور، علی دایی، رامبد جوان و سایر هنرمندان، ورزشکاران و مسئولان استانی را روی کاغذ ترسیم کرده است.

فاطمه همیشه می گوید: دوست دارم شرایطی به وجود بیاید که بتوانم این طراحی‌ها را به دست صاحبانش برسانم و مسئولان از من حمایت کنند تا پیشرفت بیشتری کنم.

نقاشی های فاطمه خانم، این روز ها علاوه بر شبکه های اجتماعی، در برخی از فضاهای شهری مانند مترو تهران نیز دیده می شود.

(نمایشگاه فاطمه خانم در مترو امام خمینی تهران)

جالب است که بدانید، برخی از آثار نقاشی این هنرمند توان یاب کشورمان در نمایشگاه هایش در سراسر کشور، به ۱۰ برابر قیمت پایه توسط مردم هنردوست و قدرشناس، خریداری شده است.

قرار دادن قلم های رنگارنگ در نوک پا و به حرکت درآوردن استادانه قلم بر روی بوم سفید نقاشی و خلق آثاری حیرت انگیز، کاریست کارستان که فاطمه حمامی،‌ هموطن معلول ما آن را با زبر دستی غیر قابل باوری انجام می دهد. او نشان می دهد که هر عضو بدن، می تواند در صورت نقص عضوی دیگر، فعالیتی انجام دهد که انسان را برای رسیدن به مقصود و هدف، یاری کند.

بنابراین هیچ گاه در هیچ زمانی از هیچ انسانی، هیچ توجهی برای عدم رسیدن به موفقیت و تلاش، قابل قبول نیست و فاطمه خانم کاشانی به ما نشان می دهد که پایی لاغر و انگشتان پای کوچکش چطور می تواند اثری خلق کند که میلیون ها هموطنش با دستان سالم نیز از عهده آن بر نمی آیند.

(وقتی پایی لاغر و انگشتانی کوچک، آثاری بدیع خلق می کنند)

فاطمه تا کنون پرتره شخصیت های ورزشی و فرهنگی و اجتماعی بسیاری را طراحی کرده است و خیلی ها را به وجد و حیرت در آورده که نمونه هایش را در دو تصویر زیر مشاهده می کنید.

فاطمه حمامی در زمان تولد، به دلیل نرسیدن اکسیژن، دچار معلولیت شد و ۲۵ سال است که با این محدودیت، کنار آمده است و قبلا به خبرگزاری تسنیم گفته بود که من معلول نیستم، معلول کسی است که نمی تواند لحظه ها را ثبت کند، اما من می توانم …

این جمله بزرگیست ولی باورش برای خیلی ها سخت بوده که فاطمه ۲۵ ساله، آن را باور کردنی کرده است.

گشتی در اینستاگرام استاد فاطمه حمامی

فاطمه حمامی، جوان بیست و پنج ساله هنرمند کاشانی، علاقه زیادی به شبکه های اجتماعی به خصوص اینستاگرام دارد. او تا کنون با انتشار نقاشی هایش در صفحه شخصی و مهارت زیادی که در کار با موبایلش دارد، توانسته پست های زیبا و جذاب و پر مخاطبی گذاشته که تا کنون بیش از ۲۴ هزار مخاطب داشته است.

وی را می توانید در این وب سایت  دنبال کنید. وی بیش از ۹۰ پست را منتشر کرده که هر روز با استقبال شمار بیش تری از ایرانیان اینستاگرام باز و عاشق هنر این معلول توانمند کشور رو به رو می شود. یکی از نقاشی هایش که با استقیال زیادی همراه شد، پرتره عادل فردوسی پور، مجری سرشناس برنامه ۹۰ است.

(پرتره عادل خان که در سال ۹۴ توسط فاطمه حمامی طراحی شد)

فاطمه خانم از چند روز پیش، طراحی چهره علی دایی، اسطوره فوتبال ایران را آغاز کرد و مراحل این طراحی را از طریق صفحه شخصی اش در اینستاگرام به اشتراک گذاشت. تصاویر زیر را در همین راستا مشاهده کنید که با کامنت های جالبی از سوی طرفداران ۲۴ هزار نفری فاطمه همراه شد.

وی در پستی که در زیر منتشر کرد از هوادارانش درخواست کرد تا برای تقدیم این اثر به علی دایی تلاش کنند. امیدواریم آقای دایی هم حمایت خوبی از این اثر باورنکردنی داشته باشد.

چند نکته

گزارش جالبی از زندگی هنرمندانه یک معلول هموطن خواندیم. امیدواریم:

۱- دولت و مسئولان برای ارتقای زندگی همه معلولان کشور در هر سطح و مکانی، از هر گونه حمایت همه جانبه دریغ نورزند.

۲- فاطمه حمامی نشان داد که هر معلولی در ایران، می تواند کاری بکند کارستان که در تصور ما نمی گنجد. بستر فرصت آفرینی برای معلولان کشور باید فراهم شود و همه به کمک سازمان بهزیستی بشتابیم.

۳- فاطمه حمامی به خاطر کمبود لوازم نقاشی و تجهیزات مربوطه، از سطوح بالای نقاشی با استعداد خارق العاده اش باز نماند.

۴- فاطمه حمامی به عنوان یک بانوی توانمند ایرانی، توسط رایزن های فرهنگی جمهوری اسلامی در خارج از کشور، مورد حمایت قرار بگیرد و آثار این هنرمند جوان، جهانی شود.

۵- بسیاری از چهره های معروف ایرانی در شبکه های اجتماعی، زمینه معرفی گسترده آثار این هنرمند توانای کشورمان را فراهم کنند.

[ منابع: : خبرگزاری تسنیم، روزنامه ایران، خبرگزاری مهر ]