ترس از کسالت آور بودن می تواند هم در خودمان و هم در مورد اطرافیانمان وجود داشته باشد. تا جایی که عده ای برای رهایی از این ترس در پژوهشی که در دو سال پیش در دانشگاه روانشناسی ویرجینیا انجام پذیرفت، با وارد ساختن شوک الکتریکی به خودشان، به مدت ۱۵ دقیقه از افکارشان دور ماندند.
در پژوهش دیگری هم که به دنبال پرسش و پاسخ هایی در وب سایت کوئارو انجام شد، برخی از شرکت کنندگان اظهار داشتند که گاهی گمان می کنند که حوصله آدم های اطرافشان را سر می آورند و یا در اطراف شان کسانی را می شناسند که حوصله آنها را سر می برند.
پس می توان گفت که تقریبا همه ما این دغدغه را داریم که مبادا برای دیگران باعث کسالت باشیم. در اینحا به بررسی ده خصوصیت مشترک افردی می پردازیم که عمدتا باعث سررفتن حوصله و کسالت ما می شوند و از مصاحبت با آنها لذت نمی بریم، تا با دانستن آنها از انجام کارهای مشابه و قرار گرفتن در گروه افراد کسالت آور دور بمانیم.
۱- تعادل در مکالمه را رعایت نمی کنند.
افراد کسالت آور عمدتا یک عادت مشترک دارند و آن این است که در مقابل صحبت هایی که با آنها می کنند هیچ عکس العمل چندانی نشان نمی دهند. در هر برقراری ارتباطی میان دو فرد و از طریق مکالمه، گاهی یکی از آنها چیزی می گوید و با عکس العمل، تایید و یا صحبت نفر بعدی ادامه پیدا می کند اما در مورد افراد کسالت آور، گاهی مکالمه ای شروع می شود و هیچ هارمونی در این مکامله یعنی بازگشت تفکر یا احساس از سمت مقابل وجود ندارد. جک بِنِت، یکی از کاربران سایت کوئارو که یک وب سایت پرسش و پاسخ است، از این پروسه به عنوان عدم تقارن کلامی یعنی پروسه ناهماهنگی در «رفت و برگشت کلامی» یاد می کند.
۲- نمی توانند درک درستی از حضور دیگران در مکالمه داشته باشند.
اگر واقعا فرد کسالت آوری هستید به هیچ عنوان به زبان بدن دیگران توجه نمی کنید. یکی دیگر از کاربرای به نام گاریک سایتو، بر این باور است که افراد کسالت آور، نشانه هایی را که از زبان بدن اطرافیان شان به آنها می رسند را دریافت نمی کنند و فقط برای آنکه مودب به نظر برسند، سرشان را به علامت تایید بالا و پایین می برند.
۳- عمدتا توانایی خنداندن دیگران را ندارند.
در واقع اینکه بتوانید باعث شوید دیگران شاد شوند و بخندند، یک توانایی شناختی در شماست که می تواند با نوع نگاهتان به یک جریان به وجود آمده باشد. با این حال افرادی که باعث کسالت دیگران می شوند عمدتا از این توانایی شناختی یعنی خنداندن دیگران محروم هستند.
۴- همیشه کارهای تکراری انجام می دهند.
یکی دیگر از کاربران کوئارو در این باره می گوید که دوستانش هر هفته دور هم جمع می شوند و همان کارهای همیشگی را تکرار می کنند، این در حالی است که او خودش را با کارهای متنوعی از جمله رفتن به موزه، خواندن کتاب و حتی دوچرخه سواری سرگرم می کند.
از نظر او خسته کننده ترین افراد، کسانی هستند که همیشه کارهای نشسته انجام می دهند. وی اعتقاد دارد که اگر عادات خود را تغییر دهید، می توانید در زندگی تان تجربه های بیشتری را کسب کنید.
۵- هرگز چیزی برای گفتن در یک مکالمه ندارند.
تفاوتی که میان افراد بداخلاق و بی احساس وجود دارد این است که آنها در موقعیت های اجتماعی سر و صدای زیادی را به وجود می آورند اما افراد کسالت بار، عمدتا بسیار محتاطانه رفتار می کنند.
از نظر کاربر دیگری به نام آلکس نوئل، افرادی که حوصله دیگران را سر می برند عمدتا نظرات خود را ارائه نمی دهند و ایده و اعتقاد خاصی هم ندارند و هنگامی که از آنها خواسته می شود که نظرشان را مطرح کنند، با گفتن جملاتی چون، من هم همین نظر را دارم به قائله پایان می دهند.
۶- چنین افرادی هیچ ایده ای از خودشان ندارند.
یکی از کاربران به نام ماراندا ماروین در این باره می گوید، افرادی با چنین خصوصیاتی یعنی همان کسالت آور بودن برای دیگران، تنها می توانند در مورد محیط اطراف خودشان نقطه نظرهایی داشته باشند و حتی حاضر نیستند اندکی فراتر از این دیدگاه را هم ببینند یا به آن گوش کنند و یاد بگیرند.
۷- نمی دانند که چگونه می شود یک داستان، را خوب تعریف کرد.
دیو چنج از دیگر کرابران بر این باور است که برای اینکه بتوانی فرد جذابی به نظر برسید باید بتوانید که واقعه یا داستانی را به خوبی تعریف کنید. البته که هر کسی داستان های شخصی برای خودش دارد که بهتر است آنها را در بین عموم مطرح نکند.
۸- نمی توانند به غیر از دیدگاه خودشان، دیدگاه های دیگری را ببینند.
درو آستین از دیگران کاربرای می گوید، افراد که حوصله آدم را سر می برند عمدتا نمی توانند یک جریان را به غیر از دیدگاه خودشان ببینند. اینکه بتوانید خودتان را به جای دیگران بگذارید و در تجربیات شان اندکی مشارکت کنید، خوب است. تقویت هوش احساسی چیزی است که در این راه می تواند به افراد کمک زیادی کند.
۹- نکته جدیدی برای اضافه کردن ندارند.
اسکن های انجام پذیرفته شده بر روی مغز نشان داده که عمدتا ما برای ارتباط برقرار کردن با چیزهای جدید مقاومت نشان می دهیم. این جریانی است که در طول ۸۰۰.۰۰۰ سال ادامه داشته است.
اگر در مکالمه های خود چیز جدیدی برای ارائه دادن نداشته باشید، دیگران علاقه زیادی به شنیدن صحبت هایتان نشان نمی دهند. استان هیوارد در این باره می گوید، از نظر من فردی حوصله آدم را سر می برد که هیچ چیز جدیدی از او یاد نگیری.
۱۰- هیچ کسی را در مکالماتشان سهیم نمی کنند.
ماری هلند از دیگران کاربران بر این نکته اشاره می کند که زمانی که فردی نتواند در یک مکالمه کس دیگری را نیز با خود همراه کند، فرد بسیار کسالت آوری به نظر می رسد. چنین افرادی تنها می خواهند نکات مورد نظر خود را آن هم با جزئیات کامل و غیر مرتبط بیان کنند.
وقتی افراد بدون توجه و ساکن در مکالمه ای فقط مجبورند که به دیگری گوش کنند، مسلم است که احساس کسالت می کنند و حوصله شان هم سر می رود.
بدون نظر