اگرچه در مواردی، انبوهی از آدامس های جویده شده می تواند یک گالری هنری را در خیابان و در دراز مدت به وجود آورد، اما گاهی می تواند مشکلاتی را نیز به دنبال داشته باشد. تصویر زیر، دیواری را نشان می دهد که در طول ۲۰ سال و توسط مردم سیاتل با چسباندن آدامس های شان به وجود آمده است که البته در نوامبر سال ۲۰۱۵ طرح پاک سازی آن انجام شد .
اگر چه در بسیاری از کشورهای اروپایی، سالانه تا ۲۰۰ هزار یورو، صرف پاک کردن، فضاهای عمومی شهر از بازمانده های آدامس های دورانداخته می شود و در برخی نقاط هم جریمه هایی برای توقف این نوع از آلودگی در نظر گرفته شده است، در تهران نیز، پس مانده های آدامس موجود در مترو، ایجاد مشکل کرده است. به گفته مدیر ارتباطلات بین الملل شرکت بهره برداری مترو، آدامس و پفک، بیشترین زباله های موجود در واگن متروی پایتخت را تشکیل می دهند.احسان مقدم، در مورد وضعیت نظافت قطارها و ایستگاه های مترو و برشمردن اهمیت مقوله نظافت می گوید:” شرکت مترو همواره سعی کرده است که با دقت و توجهی خاص به امر نظافت قطارها و ایستگاه‌ها بپردازد و بنا به اظهار بسیاری از مسافران و بازدیدکنندگان خارجی مترو تهران یکی از پاکیزه ترین متروهای جهان است.” مقدم با اشاره به اجرای سه روش برای نظافت مترو می گوید: “در روش ابتدایی که شستشوی کامل قطار مدنظر است؛ در بازه های زمانی ۴ تا ۶ روز برای هر قطار است که با توجه به دو ساعت زمان شستشو برای قطار ، این واحد به صورت شبانه روزی فعال است. ” مقدم که این مسئولیت را برعهده پاکبانان مترو می داند، در این باره می گوید:” پس از تخلیه مسافرین در آخرین ایستگاه، تیم‌های پاکبان داخل قطار شده و به نظافت می پردازند و این در حالی است نظافت ایستگاه‌ها نیز به طور منظم در طول روز و پس از خاتمه مسافرگیری قطارها انجام می‌شود.”
مقدم, بیشترین مقدار زباله های مشاهده شده در مترو را شکلات، پلاستیک پفک و آدامس جویده شده می داند و می افزاید:” در داخل ایستگاه ها نیز قبوض عابربانک و زباله‌هایی با قطعات کوچک عمده زباله‌ها را تشکیل می‌دهند.”وی همچنین می گوید:” مترو به عنوان بزرگترین شبکه حمل و نقل مسافر در شهر تهران که روزانه مورد استفاده بسیاری از شهروندان قرار می گیرد نیز همانند سایر نقاط شهر با مشکل تولید زباله از سوی برخی از شهروندان روبروست؛ البته فرهنگ سازی‌ها باعث شده تا مسافران نسبت به سالهای گذشته بیشتر رعایت کنند، گرچه هنوز هم نیاز به فرهنگ سازی بیشتری وجود دارد. اگر فرهنگ حفظ پاکیزگی محیط زندگی در بین افراد جامعه درونی شود و همه نسبت به رعایت آن پایبند شوند، در بسیاری از هزینه‌ها صرفه جویی می‌شود و می‌توان این بودجه را در بخش‌های دیگری سرمایه گذاری کرد.”
بدون نظر