به مدد دوربین های حرفه ای و ایده های جدید، روزانه بسیاری از عکاسان حرفه ای و آماتور از تصاویر خلاقانه خود عکس هایی را به اشتراک می گذارند. در مجموعه ای که شاهد آن خواهید بود با همکاری دو هنرمند تهیه و از خوراکی های روزمره به عنوان ایده اصلی استفاده شده است.
زمانی که «بث گالتون» و «شارلوت اُمنس» تصمیم به همکاری با یکدیگر گرفتند با هم این قرار را گذاشتند که نگاهی متفاوت به آنچه در طول روز می خوریم داشته باشند.
در زمان انتخاب این مواد به نظرشان رسید که اگر مواد مورد نظر را جفت انتخاب کنند می تواند تاثیرگزاری بصری بیشتری داشته باشد. گالتون در مصاحبه ای با «بیزنس اینسایدر» در این مورد گفت: “زمانی که این مواد در کنار هم به نمایش گذاشته می شوند، طبیعت سمبلیک آنها با قدرت بیشتری به نمایش در می آید.”
این نخستین باری نیست که یک عکاس به سمت ایده مواد خوراکی و غذاهای به دو نیم درآمده می رود. اما این تجربه مانند نمونه های پیشین آن هم نیست. به ثمر رساندن این تصاویر از نظر تکنیکی دشوار و زمان گیر هستند. اما در نهایت نمونه های خیره کننده ای از آنها بیرون آمده است.
با گالتون در مورد چگونگی خلق آثار این مجموعه مصاحبه ای انجام شد که بخش هایی از آن در توضیحات مرتبط با تصاویر آمده است.
در مورد مراحل تقسیم کردن این مواد رویکرد مشخص و خاصی وجود نداشت. گالتون گفت: “هر کدام از این عکس ها مشکلات خاص خودشان را داشتند که شارلوت و من تلاش می کردیم آنها را برطرف کنیم.”اگرچه در بسیاری موارد این امکان وجود دارد که مواد غذایی را به دو نیم کنیم اما در مواردی هم باید در دفعات متعددی این کار انجام می گرفت و سپس با فتوشاپ تکمیل می شد. اُمنس، راه حل هایی را برای برطرف کردن مشکلات احتمالی پیشنهاد می داد. یکی از این ترفندها اضافه کردن گلاتین به سوپ بود.آنها از دو روتوشگر دیجیتالی هم در کار خود بهره گرفتند. گالتون می گوید: “زمانی که تصاویر در واقعیت دقیقا همان چیزی که مد نظر ما بود از آب در نمی آمد، آن وقت مجبور به استفاده از تکنیک سرهم بندی تصاویر می شدیم. هر دو هنرمند در مراحل انجام این پروژه از تجارب تکنیکی خود در کنار خلاقیت شان استفاده کردند.گالتون می گوید: “روتوشگرها مراحل پایانی را برعهده گرفتند و عکس را به نمونه هایی چون آنچه می بینید، تبدیل کردند. یکی از آنها که اسمش دَنیل بود، به ما کمک کرد تا بتوانیم تصویر دو نیم شده از فنجان قهوه را شکل دهیم. اَشلی هم در ساخت مجدد تصویر مرغی که سُس به سمت پایین ظرف آن در حرکت بود به ما کمک کرد.”گالتون خود در میان تصاویری که خلق کرده برخی را بیشتر از بقیه دوست دارد که این یکی از نمونه های مورد علاقه اوست.نمونه دیگر مورد علاقه اش بسته کُورن فلکس هاست. گالتون در این مورد می گوید: “تقریبا می توانم بگویم که اولین باری که شارلوت شروع به ریختن شیر کرد برای عکسبرداری مناسب بود.” تنها اندکی طول کشید تا آنچه می خواستیم را روی این عکس پیاده کنیم.یکی از نمونه های پُرکار بوقلمون شکم پر بود. آنها ابتدا تصمیم گرفتند با اره و در زمانی که بوقلمون یخ زده بود این برش را انجام دهند اما ناگهان به نظرشان رسید که برای اینکه برش صاف تری بزنند از یک باند استفاده کنند.برای آنکه تصاویر آنها تحریک های بصری کافی را برای بیننده داشته باشند، تصمیم گرفتند در انتخاب مواد غذایی دقت کافی را داشته باشند. چندان تعجب برانگیز نیست که در گزینه های آنها کیک وجود نداشته باشد.هر دوی آنها به جنبه های بصری مواد غذایی توجه زیادی داشتند و ایده ها باید نظر هر دوی آنها را جلب می کرد که در نهایت از انتخاب های خود خصوصا در آخرین مجموعه شان رضایت کامل را داشتند.زمانی که از آنها پرسیده شد که در طول انجام این پروژه آیا غذاهای باقی مانده را می خوردید، گالتون پاسخ داد: “هرگز”زمانی که این پروژه به پایان رسید، گالتون و امنس نفس راحتی کشیدند و به خود زمان دادند تا ایده های جدیدتری به سراغ شان بیاید. گالتون در این باره می گوید: “این بدان معنا نیست که ما به چنین کارهایی باز نخواهیم گشت اما هنوز هم برای آن برنامه خاصی نداریم.”
بدون نظر