تصاویر عجیب ترین و شگفت انگیزترین سقف های تعبیه شده در استادیوم های ورزشی جهان [بخش دوم]

از ملبورن تا دوربان

همچون هر هنر دیگری، معماری نیز در صدر تغییرات و تحولات فراتصور بشری قرار گرفته است. آنچه امروز و در ساختمان های کنونی به صورت ناباورانه ای شکل گرفته اند، روزی در قالب آمال و آرزوهای بشری تنها به صورت تصاویری طراحی شده بر روی کاغذ به چشم می خوردند. اما آنچه امروز در انواع پست مدرن و پساپست مدرن معماری شاهد هستیم، پا را از این هم فراتر گذاشته و آمال انسانی را نیز در نوردیده است.

دیگر چندان هم تعجب برانگیز نیست که در داخل ساختمانی نشسته اید یا آن را از بیرون ملاحظه می کنید و ناگهان بخشی از ساختمان شروع به حرکت کند. همان طور که در بخش اول این نوشته هم برشمرده شد، یکی از رقابت های معمارانه بوجود آمده در نواحی مختلف جهان، ساخت استادیوم های ورزشی است که بخشی از سقف آن نیز متحرک است.

در این نوشته بر آن هستیم که به ادامه همان مطلب پرداخته و ۵ نمونه دیگر را بر شماریم. در این سفر کوتاه با ما همراه باشید.

۶- پارک AAMI در ملبورن استرالیا

گروه معماری Cox و مهندسان Arup، سقفی را که طراحی کرده اند «بیوفریم» نام نهاده اند. در این نوع از طراحی از گنبدهایی بهره گرفته شده که بر روی آنها، نقش هایی از مثلث دیده می شود و بیشتر طراحی سقف بنا را فراگرفته است.

در ساخت این بنا از نوعی معماری آمریکایی برای مسابقات فوتبال و راگبی بهره گرفته شده. همچنین معماران این استودیوم در مورد مواد به کار رفته در آن می گویند که در استیل به کار رفته در ساخت این بنا، ۵۰ درصد، نسبت به سایر استادیوم های مسقف، صرفه جویی به عمل آمده است.

۷- استادیوم دانشگاه فونیکس در گلندل آریزونا

گروه معماری «آیزنمان» و HOK Sport، این استادیوم را در گلندل آریزونا، خانه کاردینال های فونیکس، طراحی کرده اند. این بنا با طرح یوفو شکل خود، در مدت ۱۲ دقیقه گشوده می شود. جنس این سقف متحرک از فابریک «بُرد ایر» است. ریل هایی از جنس استیل باعث به حرکت درآمدن و باز و بسته شدن این سقف می شوند. این بنای باشکوه نخستین نمونه از چنین سقف هایی به شمار می رود.

جالب تر آن است که برای حفظ فضای سبز طبیعی در داخل آن، زمین ۲۰ میلیون پوندی این استادیوم می تواند تا ۷۴۰ فوت حرکت و از قسمت خارجی آن در مدت کمتر از یک ساعت جدا شود.

۸- ویمبلدون سِنتر کورت

نمی توان در مورد فضای باز در آمریکا صحبت کرد و نام ویمبلدون را که اخیرا هم به سقف های استیل قابل جمع شدن مجهز شده را نیاورد. مدت زمانی بین ۸ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد که بخش سطحی آن بسته شود و به نورهای طبیعی اجازه دهد که به فضای سبز داخل زمین راه پیدا کنند.

با چنین طراحی ای، هنوز حس حضور در فضای آزاد برای حاضرین در این مکان، حفظ می شود. نورهای مکملی نیز زمانی که سیستم جریان هوا، تراکم هوای فضای داخل را خارج می کند چند دقیقه ای با نورهای طبیعی و بر روی صندلی های این استادیوم پخش می شود.

۹- مرکز ورزشی دانشگاه شِنزن در چین

معماران آلمانی این بنا را برای بازی های جام جهانی سال ۲۰۱۱ میلادی با بی نهایت طرح های مثلثی شکل، شیشه و استیل طراحی کردند. ظاهر درخشنده این استادیوم سنگ ها و جواهرات ارزشمند را در قالب یک باغ چینی تداعی می کند. این مجموعه متشکل از پارک، تفرجگاه ها، جنگل و نهرهایی در اطرافش است.

۱۰- استادیوم موسی مابیدا در دوربان آفریقای جنوبی

این مکان برای بازی های جام جهانی ۲۰۱۰ طراحی شده بود. سقف این استادیوم از یک طاق استیل به بلندی ۱۰۵ متر تشکیل شده تا بتواند وزن بخش های داخلی مجموعه را تحمل کند. بر روی طاق سقف این بنا، بندی وجود دارد که در بخش جنوبی آن ۵۵۰ قدم که از آن به نام «قدم های ماجراجویی» یاد می شود، تعبیه شده و مرکز آن نیز بلندترین سرسره بانجی جهان به شمار می رود.