بسیاری از مردم پاستیل خرسی را دوست دارند؛ پاستیل هایی که بیشتر دوران کودکی خود را با خوردن آنها گذرانده ایم و هنوز هم یکی از خوش طعم ترین خوراکی ها برایمان محسوب می شوند.
شاید جالب باشد بدانید که این خرس های پاستیلی هم برای خودشان تاریخچه دارند. آنها نخستین بار در دهه ۱۹۲۰ میلادی در آلمان و توسط قنادی به نام «هانس رایگل»، از شهر بن عرضه شدند که دو سال پیش از آن، شرکت شیرینی پزی Haribo را راه اندازی کرده بود.
امروزه تقریبا در همه سوپرمارکت ها و فروشگاه های عرضه کننده شیرینی و شکلات، بسته های پاستیل های خرسی هاریبو را می توان دید که در اندازه ها و رنگ های متنوع به فروش می رسند. این پاستیل ها از مخلوط شکر، سیروپ گلوکز، نشاسته، طعم دهنده، رنگ غذا، اسید سیتریک و ژلاتین تهیه می شوند و در میان بیشتر مردم جهان محبوبیت دارند.
نخستین پاستیل های خرسی در جهان
آنچه که رایگل برای نخستین بار اختراع کرد، Gummibären نام داشته و خرس های بزرگ تر و در حالت رقص بودند. ایده ظاهر این پاستیل ها از جشنواره های خیابانی در اروپا به ذهن قناد یاد شده خطور کرده بود. این خرس های جویدنی، از همان ابتدای ظهور و عرضه، در میان مردم محبوبیت بسیاری پیدا کردند. حتی به موجب قیمت مناسبی که داشتند، در دوران بحران شدید مالی در کشور آلمان نیز همچنان از فروش بالایی برخوردار بودند. به مرور از اندازه این خرس ها کاسته شد تا به سایز کنونی خود رسیدند. نام آنها نیز به Goldbären به معنای خرس های طلایی تغییر یافت و در حال حاضر، خوشمزه ترین پاستیل های خرسی دنیا محسوب می شوند.
ریشه نام پاستیل ها
نامی که برای این پاستیل ها در نظر گرفته شده در واقع از ماده اصلی تشکیل دهنده آنها گرفته شده است. رایگل از واژه gummy (چسبنده و لاستیکی) به عنوان صفت برای خرس ها استفاده کرد زیرا این واژه از ریشه کلمه گام (صمغ درخت اقاقیا) ساخته شده است که در تولید این پاستیل ها نیز استفاده می شود.
افزایش محبوبیت در میان مردم
تمامی پاستیل های رنگی کنونی با طعم های متنوع که در شکل کرم، گیلاس، قورباغه، میوه ها و حتی همبرگر و نیمرو وجود دارند، ایده اصلی خود را از خرس های پاستیلی رایگل گرفته اند که پایه گذار تولید این خوراکی دوست داشتنی بوده اند.
شرکت های Haribo و Trolli در حال حاضر بزرگ ترین تولیدکننده پاستیل در دنیا هستند
در ایالت متحده آمریکا، پاستیل های خرسی هاریبو در ۵ طعم تمشکی (قرمز)، پرتقالی (نارنجی)، توت فرنگی (سبز)، آناناس (بی رنگ) و لیموئی (زرد) عرضه می شوند. خرس های ترولی هم در همان رنگ ها و طعم ها عرضه می شوند. با این تفاوت که طعم توت فرنگی به رنگ قرمز، لیمو به رنگ سبز و انگور بی رنگ تولید می شوند.
آنها در دستگاهی به نام « Starch Mogul» تولید می شوند
برای تولید پاستیل خرسی، طرح توسط یک طراح قالب زده می شود، سپس درون سینی مملو از نشاسته ذرت موسوم به Starch Mogul همسان سازی می گردد. سپس، مایع داغ روی این قالب ها ریخته شده و پس از سفت شدن آنها، قالب ها برداشته شده و نشاسته بازیافت می شود.
در کشور ترکیه پاستیل های حلال تولید می شود
کمپانی هاریبو از مغز استخوان حیوانات به عنوان ژلاتین در ساخت پاستیل های خود استفاده می کند. به همین خاطر در کشورهایی همانند ترکیه که گوشت خوک مصرف نمی کنند و آن را حرام می دانند، این ژلاتین از گاو گرفته می شود. کارخانه Haribo در ترکیه پاستیل های خود را با ژلاتین گرفته شده از گاو یا ژلاتین گیاهی (پکتین) تهیه می کند که مناسب رژیم های گیاهخواری نیز هست.
پاستیل های خرسی یکی از سالم ترین خوراکی ها برای کودکان محسوب می شوند
امروزه، بسیاری از پاستیل های خرسی به عنوان یک مولتی ویتامین برای کودکان عمل می کنند به طوری که مملو از انواع ویتامین هایی همانند C، D و B هستند. همچنین حاوی زایلیتول هم هستند که از پوسیدگی دندان پیشگیری می کند.
در کشور انگلستان پاستیل آدمکی بسیار محبوب است
در کشور انگستان، پاستیل آدمکی که نمونه مشابه پاستیل های خرسی هستند بسیار محبوبیت دارند. این نمونه ها، سفت تر بوده و خاصیت چسبندگی کمتری دارند. این شیرینی ها از سال ۱۸۵۰ میلادی تولید می شوند اما در سال ۱۹۵۳ برای نخستین بار نام پیدا کردند.
سلام. بهتر نیست تیتر این مطالبتون رو بنویسین «دانستنی های جالب که احتمالا نمیدانستید»