همگی ما تجربه آن را داشته ایم که در دوران کودکی به توصیه های والدین مان برای مصرف «ویتامین ث» در دوران سرماخوردگی گوش داده و به سوپی که می خوردیم لیمو ترش اضافه می کردیم.
یا آب مرکبات بیشتری می نوشیدیم و آنقدر منتظر می ماندیم که آن قرص های جوشان نوستالژیک در آب حل شوند و با رنگ زیبایی که به وجود می آوردند، هیجان یک روز در خانه ماندن و به مدرسه نرفتن را برای مان چند برابر کنند.
اما آیا واقعا مصرف بیشتر «ویتامین ث» در طول سرماخوردگی می تواند موثر واقع شود؟ متخصصان در این باره چه نظری دارند؟
بعد از سالیان طولانی مطالعه بر روی این موضوع هنوز هم نظرات متفاوتی در مورد مصرف این نوع از ویتامین در طول سرماخوردگی وجود دارد اما در مطالعه اخیر انجام شده به برخی از مزایای مصرف «ویتامین ث» در این دوران تاکید شده است.
اگرچه نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داده که خوردن ویتامین ثاز ابتلا به سرماخوردگی جلوگیری نمی کند اما آشکار ساخته که مصرف مداوم این نوع ویتامین، روند بهبود سرماخوردگی را سریع تر می کند.
دکتر «لیزا فیشر» متخصص تغذیه در این باره می گوید: “به دلیل تاثیر «ویتامین ث» بر سیستم ایمنی بدن، مکمل های این ویتامین طول دوره سرماخوردگی را کوتاه تر می کنند. این بدان معنا نیست که «ویتامین ث» سرماخوردگی تان را درمان می کند بلکه مقاومت بدن برای مبارزه با ویروس ها را افزایش می بخشد.”
علاوه بر افزایش مقاومت سیستم ایمنی بدن، فیشر بر نقش «ویتامین ث» در ترمیم و ساخت دوباره سلول ها نیز تاکید می کند. با این جریان، از ابتلا به بیماری قلبی عروقی، برخی از انواع سرطان ها جلوگیری و به جذب بهتر آهن، کاهش میزان کلسترول غیرمفید کمک می کند و در ساخت کلاژن نیز ایفای نقش می کند.
این ویتامین به عنوان آنتی اکسیدان از سلول های بدن مراقبت کرده و در مقابل رادیکال های آزاد و سایر عوامل مخرب و آسیب رسان به سلول های بدن مقاومت می کند. فیشر بیماران خود را به مصرف روزانه این ویتامین تشویق می کند.
وی می گوید: “این ویتامین نه تنها در طول درمان سرماخوردگی بلکه در سایر مواقع هم به صورت روتین و مداوم توصیه می شود.” فیشر بیماران بسیاری را در مرکز سلامت «اُلترا وِلنِس» در لنوکس ایالت ماساچوست مورد درمان های غذایی و دارویی قرار می دهد و در کار خود نیز تبحر دارد.
با همه این تفاصیل چندان توصیه به مصرف مکمل های دارویی این ویتامین نمی شود و بهترین نوع آن را دریافت از طریق مواد غذایی حاوی این ویتامین می دانند. همچینن فیشر غذاهای گیاهی و فیتوشیمیایی را نیز در مبارزه با سرطان و برخی دیگر از بیماری ها موثر می داند.
بهترین منبع دریافت «ویتامین ث» ممکن است موجبات تعجب شما را به همراه داشته باشد. فیشر در این باره می گوید: “بسیاری از افراد تصور می کنند میوه هایی چون پرتقال، سبزیجاتی چون فلفل سبز، بروکلی، کلم و کدو حاوی مقادیر فراوانی ویتامین ثهستند اما بهترین منبع دریافت این نوع از ویتامین، میوه هایی چون پاپایا، توت فرنگی، آناناس، پرتقال، کیوی و طالبی هستند. ”
وی بر آن باور است که افرادی به سمت مکمل های دارویی این ویتامین می روند که آن را به اندازه کافی از مواد غذایی که میل می کنند دریافت نمی کنند. اگر شما هم در گروه افرادی هستید که از این مکمل ها استفاده می کنید، به میزانی حدود ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ میلی گرم در روز نیاز دارید. باید توجه داشت که مصرف روزانه بیش از این مقدار می تواند باعث شکم روش، بادهای معده و نیز سایر مشکلات گوارشی شود.
فیشر تاکید می کند مصرف بیش از ۱۰۰۰ میلی گرم «ویتامین ث» در روز می تواند با سایر داروهایی که مصرف می کنید تداخل نامناسبی را به وجود آورد. به عنوان مثال در تاثیر داروهای شیمی درمانی و آسپرین اختلالاتی پیش می آورد.
پیش از آنکه به سمت مصرف مکمل های این ویتامین بروید، حتما در مورد میزان آن با پزشک خود مشورت کنید تا با سایر داروهایی که مصرف می کنید تداخلی نداشته باشد و برای تان لازم و مفید باشد.
بدون نظر