کشف تازه پژوهشگران؛ کوکائین مقدار زیادی آهن اضافی در مغز شما به وجود می آورد

تا به حال با خود فکر کرده اید که مواد مخدر چه بلایی بر سر جسم و روح شما می آورند؟ هر یک از آن ها اثرات متفاوتی دارند و می توانند زندگی شما را تباه سازند. ما در این مقاله قصد داریم تاثیر مصرف کوکائین بر روی بدن را مورد بررسی قرار دهیم.

کوکائین بدترین نوع مواد مخدر به شمار می رود، زیرا بر روی سه پیام رسان عصبی به نام های دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین تاثیر خواهد داشت و باعث می شود که ما احساس شادی، رضایت و لذت داشته باشیم. به علاوه، وابستگی به آن حتی چند ماه پس از عدم مصرف نیز همچنان وجود دارد. گرانی و ضررهای بیشمار نیز مسئله دیگری است که به شما ضربه خواهد زد.

نتایج پژوهش هایی که به تازگی انجام گرفته، واقعیت جدیدی را درباره یکی از پر مصرف ترین مواد مخدر دنیا آشکار می سازد. کسانی که به مصرف کوکائین اعتیاد دارند، درون مغزشان مقدار زیاد و غیر معمولی آهن وجود دارد.

تیم تحقیقاتی دانشگاه کمبریج، با بررسی مغز ۴۴ فرد دارای اعتیاد به این ماده و اشخاص عادی، به این نتیجه رسید که تجمع آهن غیر عادی در قسمتی از مغز به نام «گوی رنگ پریده» وجود دارد. مقدار ماده یاد شده، وابستگی مستقیم به مدت مصرف افراد دارد. بررسی های بیشتر درباره چرایی تجمع بیش از حد آهن، نشان داد که می توان بعدها از این مسئله برای پی بردن به سطح اعتیاد فرد استفاده نمود.

به طور طبیعی، وجود آهن زیاد در مغز به معنای کمبود آهن در دیگر نقاط بدن است. وجود این ماده در گلبول های قرمز برای گردش مناسب خون و رساندن اکسیژن به تمام نقاط، حیاتی است. این مسئله برای بدن مضر است و عنصری نامطلوب تلقی می شود.

ساخت آهن به این شکل توسط بدن چندان هم بی سابقه نیست و قبلا در افراد دارای اختلالات عصبی مشاهده شده است؛ هرچند که پژوهش های صورت گرفته نتوانست ارتباطی میان مصرف دائمی کوکائین و افرایش احتمال ابتلا به این گونه بیماری ها پیدا نماید. تجمع آهن در هر دو مورد مشترک است، اما مکان آن و چگونگی شکل گیری تفاوت هایی دارد.

استفاده مکرر از کوکائین شاید به ابتلا به آلزایمر نیانجامد، اما می تواند به التهاب مغز منجر گردد. البته می توان اختلال در تصمیم گیری را نیز به ضررهای این ماده اضافه کرد. نتایج منتشر شده اطلاعات مفید و جالبی در بر دارند، اما هنوز نمی توان از آن ها برای کاربردهای عملی بهره گرفت.

قدم بعدی این است که تیم تحقیقاتی درک بهتری از این مسئله پیدا کند و برای معکوس کردن روند تولید آهن تلاش نماید. به نتیجه رسیدن این گونه تلاش ها می تواند به افراد معتاد برای کنار گذاشتن این ماده خطرناک کمک کند.