شاید خیلی ها محمدعلی فردین را با ایفای نقش در فیلمهای قبل از انقلابی چون گنج قارون و سلطان قلبها و فیلمهایی از این دست بشناسند. مردی که به واسطه نقش های لوتی‌منشی که از خود به جای گذاشت حسابی در دل مردم جای گرفت.
اما جالب است بدانید او قبل از بازیگری و در عنفوان جوانی عاشق ورزش بود و رشته هایی چون فوتبال، شنا، ژیمناستیک و وزنه برداری را امتحان کرد و سرانجام کشتی دلش را ربود. خیلی راحت جا افتاد و با هوش و ذکاوت بالایش خیلی سریع درخشید و بعد از کسب عناوین متعدد در اصفهان، در سال ۱۳۳۳ به تیم ملی دعوت شد و با غلامرضا تختی آشنا شد. در وزن ۷۳ کیلوگرم به مسابقات جهانی ۱۹۵۴ توکیو رفت و گردن آویز نقره را از آن خود کرد. وقتی امثال توفیق جهانبخت، ناصر گیوه چی، عباس زندی و غلامرضا تختی هم حضور داشتند و از دوبنده داران باسابقه به شمار می رفتند.
کمی از آن مسابقات برایتان بگوییم. وقتی فردین ۲۴ ساله بود و جوان. کسی از او انتظار چندانی نداشت. وقتی اکثر بزرگترهای وزن خود را شکست داد و به این رقابت ها پا گذاشت؛ نگاه های به او عوض شد. فردین در دور اول به راحتی توانست نماینده فیلیپین را ضربه کند، اما در دور دوم مقابل جیمزجی هولت آمریکایی شکست خورد. در دور سوم آلبرتو لانگ آره لا از آرژانتین را با امتیاز برد و به دور چهارم رسید و در این مرحله پرپرلین از سوئد نایب قهرمان المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی را با ضربه فنی شکست داد. اوج کار فردین برتری در برابر کشتی‌گیر نامدار از سوئد بود؛ از معدود ستاره‌های تاریخ کشتی که هم در آزاد و هم در فرنگی از سکوی المپیک بالا رفته.
وقتی داور در سوت خود دمید و پیروزی ضربه فنی نماینده ایران را اعلام کرد، کمتر کسی باورش می‌شد که پشت ستاره سوئدی به همین آسانی و با اجرای فن سگک و کلیدکشی همزمان، به تشک دوخته شود. فردین در دور پنجم با واختانگ بالاوادزه از روسیه کشتی گرفت و به این حریف باخت.
در این زمان چون فقط ۳ نفر در جدول باقی مانده بودند و فردین برای کسب مقام دوم می‌بایست یک کشتی هم با یوکاتا کانه کوی ژاپنی بگیرد، از آسیب‌دیدگی گوش رنج می‌برد و تمایلی نداشت که در مبارزه آخر حاضر شود، اما کیومرث ابوالملوکی با او حرف زد و گفت: شاید هیچوقت چنین فرصتی برایت پیش نیاید که برای مدال نقره جهان مبارزه کنی. وی فردین را تشویق کرد تا مبارزه کند و او علی رغم درد و شکستگی گوش روی تشک رفت و حریف ژاپنی را شکست داد و صاحب مدال نقره وزن ۷۳ کیلوگرم جهان شد.
برای اینکه اثبات کند کشتی در رگ و پی‌اش وجود دارد همزمان طلای فرنگی و آزاد را در سال ۱۳۳۷ کسب کرد و مرد اول کشور در وزن ششم شد. با یک، دوجین مدال داخلی و بین المللی فردین به خاطر برخی ناملایمات، چهارگوشه تشک را بوسید و کشتی را کنار گذاشت. هیچ وقت تصویری از کشتی گرفتن های او دیده نشد اما در فیلم جهان پهلوان تختی با اجرای فنون زیبایی توانایی بالای خود را در فن های لنگ تندر، یک خم و دو خم و غیره نشان داد. فنونی که کشتی گیران می دانند به چه آمادگی بدنی بالایی احتیاج دارد.
محمدعلی فردین در سال ۷۹ و بر اثر سکته قلبی و در حالی که در فرش فروشی میدان ونک خود ارتزاق می کرد درگذشت ولی همچنان نام و کردار او بر سر زبان هاست.
روحش شاد و یادش گرامی
یه بار سر قبرشم رفتم وقتی تهران بودم
اکثر آدم های معروف و مشهور کشتی گیر بودند.
روحش شاد یادش گرامی این مرد بزرگ