فریدا کالو، نقاش مکزیکی و یکی از زنان نامدار تاریخ هنر معاصر، در روز ششم جولای سال ۱۹۰۷ میلادی متولد شد و سیزدهم جولای ۱۹۵۴ در سن ۴۷ سالگی چشم از جهان فروبست.
فریدا، بیشتر برای خودنگاره های هنرمندانه اش، مشهور است. البته وی تنها در پایان زندگی بود که اندکی به شهرت رسید اما سبک ویژه ای که در آثارش داشت و همچنین، زندگی پرماجرا و شیدایی، او را به نامی ترین زن تاریخ هنر بدل کرد.
فریدا کالو از ۶ سالگی به خاطر ابتلا به بیماری فلج اطفال، برای تمام عمر از ناحیه پا معلول شد. در سال ۱۹۲۵ در ۱۸ سالگی در نتیجه تصادف با اتوبوس، ستون فقرات و لگن خاصره او از چند جا شکست. وی در یکی از آثار هنری خود، ستون فقراتش را به صورت ستون سنگی درهم شکسته ای ترسیم کرده است. البته، او از آسیب های جسمانی خود جان سالم به در برد و در نهایت قادر به راه رفتن شد. با این وجود، درد پای فریدا هرگز به طور کامل از بین نرفت و از آن جا که پای راست او همیشه لاغرتر از پای دیگرش بود، باعث شد تا پایان عمر در همه جا با دامن های بلند حاضر شود.
در ۲۰ سالگی بود که به نقاشی روی آورد و بیشتر به کشیدن صورت اندوهگین و اندام دردکشیده خود می پرداخت.
فریدا کالو در زمان زندگی، بیشتر به عنوان همسر «دیگو ریورا»، نقاشی بزرگ و مشهور مکزیک، مطرح بود. اما ازدواج آن ها با دشواری ها و فراز و فرود بسیاری همراه بود که فریدا از آن به عنوان یکی از مهیب ترین رویدادهای زندگی خود یاد کرده بود.
مجموعه ای که در زیر تماشا خواهید کرد را «هری اِن آبرامز» از سال های پایانی زندگی فریدا گردآوری و در سال ۲۰۱۵ منتشر کرد. این مجموعه همچنین در مرکز هنرهای زیبا تروکمورتون در شهر نیویورک نیز به نمایش گذاشته شدند.
برای دیدن بخشی از این گالری در ادامه با روزیاتو همراه باشید.
بدون نظر