جنگل های بالارونده؛ آپارتمان هایی جدید که به جنگ آلودگی هوا می روند [تماشا کنید]

به خانه های آینده خوش آمدید!

آلودگی هوا بزرگ ترین مشکل طبیعی است که سلامت انسان ها و جانوران را تهدید کرده و امروزه بیش از هر زمان دیگری انسان را به مبارزه می طلبد. این خطر در حالی روز به روز زندگی های بیشتری را تهدید می کند که در حال حاضر سالانه ۳ میلیون نفر به دلیل مشکلات ناشی از آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند. به همین دلیل جای تعجب ندارد که مهندسان و طراحان ساختمان همه در تلاشند تا راه حل هایی ساختمانی برای تمیز کردن هوا پیدا کنند، از برج هایی که دود را در خود فرو می برد تا دوچرخه هایی که سطح آن ها را خزه های تولید کننده اکسیژن پوشانده است. با این وجود یکی از خلاقانه ترین و موثرترین روش ها برای مبارزه با آلودگی هوا در میلان ایتالیا به کار گرفته شده است که مرکز طراحی ساختمانی دنیا و یکی از آلوده ترین شهرهای جهان به شمار می آید.

این ایده ی معماری که در زبان ایتالیایی «Bosco Verticale» نامیده می شود به معنای «جنگل عمودی» بوده و زاییده ی فکر یک معمار باهوش به نام استفانو بوری است. در این ایده سازه های مسکونی بسیار بلند مانند آسمانخراش ها و آپارتمان ها با گیاهان و درختان خاصی پر می شوند که می تواند همزمان که تراک  جمعیتی و ساختمانی در شهرها را کاهش می دهد کیفیت هوا را نیز بهبود بخشد. اولین «جنگل عمودی» در سال ۲۰۱۴ در در منطقه ای در میلان عملی شد که در آن دو برج بسیار بلند با بیش از ۱۰۰ آپارتمان بین آن ها توانسته محیط شادابی را با استفاده از ۵۰۰ اصله درخت بزرگ و متوسط، ۳۰۰ درختچه، ۵.۰۰۰ بوته و ۱۱.۰۰۰ گیاه کوچک برای ساکنان این آپارتمان ها به وجود آورده و علاوه بر داشتن نمایی زیبا، در بهبود کیفیت هوای منطقه نیز نقش بسزایی داشته باشد.

این تکنولوژی بسیار ساده است: استفاده از درختان، کم هزینه ترین و موثرترین راه برای جذب دی اکسید کربن است. ۲۰.۰۰۰ درخت و گیاهی که در این دو برج به کار رفته می تواند در حدود ۲۰ تن دی اکسید کربن را هر ساله به اکسیژن تبدیل نماید. درختان نعمت های پایدار طبیعت هستند و علاوه بر این که می توانند هوای اطراف و درون این خانه ها را خنک نگه دارند، در فیلتر کردن ذرات گرد و غبار و آلودگی های ریز و همچنین کاهش آلودگی صوتی نیز موثر باشند. البته ساخت چنین سازه هایی کمی دشوار و پیچیده است. این فرآیند با همکاری مهندسان سازه و گیاه شناسان برای پاسخگویی به چند سوال اساسی آغاز شد:  برای مثال چطور یک درخت می تواند بادهای تند را در ارتفاع نزدیک به ۱۲۰ متری تحمل نماید؟ سپس مهندسان باید روشی پیدا  می کردند تا ریشه های این گیاهان را در پایه هایشان نگه داشته و همزمان از آب دهی و بارور ماندن آن ها اطمینان حاصل نمایند.

لارا گاتی یکی از کسانی است که به عنوان گیاه شناس و معمار در این پروژه کار کرده و بیش از ۳ سال را بر روی مطالعه در مورد گونه های گیاهی که در چنین شرایطی دوام خواهند آورد کار کرده است. این درختان بدون شک پس از کاشته شدن به مراقبت نیاز خواهند داشت و این کار نیز توسط گروهی از باغبانان هوایی صورت می گیرد که مانند آکروبات های تمیز کننده شیشه در برج های بلند عمل کرده و از برج ها بالا و پایین می روند تا شرایط این درختان و درختچه ها را بررسی کرده و مراقبت های لازم را از آن ها به عمل بیاورند.

چنین ایده ی خلاقانه ای در شرایطی که شهرها با مشکلات شدید زیست محیطی، کمبود خانه و تغییرات آب و هوایی مواجه هستند می تواند روشی برای ساختن مناطق مسکونی در آینده باشد و به احتمال فراوان این روش بزودی در دیگر نقاط جهان نیز پیاده سازی خواهد شد. بوری در این باره می گوید:” من واقعاً امیدوارم که بسیاری از معماران دیگر، طراحان شهری دیگر و سیاستمداران به تکرار و بهبود کاری که ما کرده ایم اهتمام بورزند”.

شرکت ساختمانی بوری اکنون بر روی پروژه های جدیدی از جنگل های عمودی در سراسر اروپا و به خصوص چین کار می کند که یکی از آن ها پروژه ی جاه طلبانه ی «شهر جنگلی» در نانجینگ چین است. البته پروژه های مشابه دیگری نیز در تایوان، تورنتو و بوگوتا نیز این روش شهرسازی را در پی گرفته اند و امیدواریم که چنین روش هایی بتوانند آلودگی فزاینده ی شهرهای بزرگ را کاهش داده و همزمان کمکی به حل مشکل تغییرات آب و هوایی که علت عمده ی آن آلودگی است بشود.